Ο εκπρόσωπος στη Σύνοδο και γραμματέας της Διοίκησης Ενοριών της Ρωσικής Εκκλησίας στην Ιταλία, ηγούμενος του Σταυροπηγιακού ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης στη Ρώμη, ιερομόναχος Αντώνιος (Σεβριούκ), σε αποκλειστική συνέντευξή του στην ΡΒΤΗ μίλησε για... τις ιδιαιτερότητες στις αμοιβαίες σχέσεις με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Οι καιροί αλλάζουν
ΕΡ: Υπάρχει πρόοδος στις σχέσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το Βατικανό;
ΑΠ: Ζώντας στη Ρώμη, στο επίκεντρο των γεγονότων του καθολικού κόσμου, μπορώ να επιβεβαιώσω την ανάπτυξη των σχέσεων αυτών, τόσο σε καθημερινό, όσο και σε επίπεδο εκκλησιαστικής πολιτικής. Ταυτόχρονα όμως, οι σχέσεις αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν απλές ή εντελώς ομαλές. Παρ’ όλα αυτά, η Ιεραρχία μας τονίζει συχνά ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι ο στενότερος εταίρος στην επίλυση πάρα πολλών ζητημάτων που ενσκήπτουν στην κοινωνία, τόσο στη Δύση, όσο και στις χώρες μας. Η όλο και μεγαλύτερη αποξένωση από τη θρησκεία και τις χριστιανικές αξίες, είναι αισθητή σήμερα στη Δυτική Ευρώπη.
Σε πάρα πολλά θέματα οι δύο Εκκλησίες έχουν κοινές συμπεφωνημένες θέσεις. Τον Οκτώβριο λάβαμε πρόσκληση από το Βατικανό για τη συμμετοχή στη γενική συνέλευση της Επισκοπικής Συνόδου της Καθολικής Εκκλησίας, που ήταν αφιερωμένη στον «νέο ευαγγελισμό των λαών».Κι αυτό, είναι μια ακόμη απόδειξη της σημαντικής συνεργασίας μας, η οποία έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης. Ύστερα από απόφαση της Ιεραρχίας μας, αποφασίστηκε να είμαι εγώ ο εκπρόσωπος..
Ένα άλλο σημαδιακό γεγονός, ήταν η αντίδραση του Βατικανού στην επίσκεψη του Αγιοτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου στην Πολωνία, μια καθολική χώρα που έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Ο Πατριάρχης Μόσχας και Πάσης της Ρωσίας Κύριλλος, και ο επικεφαλής της Συνδιάσκεψης των Καθολικών Επισκόπων της Πολωνίας, υπέγραψαν ένα έγγραφο με κοινές θέσεις, που αποτελεί έκκληση προς τις σύγχρονες γενιές να εξετάσουν όλα τα αμφιλεγόμενα ιστορικά ζητήματα μέσα από το πρίσμα της ενοποιού μας χριστιανικής θρησκείας. Τη σημασία της κοινής δήλωσης των δύο ιεραρχών, οι οποίοι εκπροσωπούν τους δύο λαούς, χαιρέτησε στο κυριακάτικο κήρυγμά του ο Πάπας της Ρώμης Βενέδικτος 16ος.
Η Ορθοδοξία στην Αιώνια πόλη
ΕΡ.: Ακούγονται οι ορθόδοξες καμπάνες στη Ρώμη, σήμερα;
ΑΠ.: Οι καμπάνες του Αγίου Πέτρου χτυπούν καθημερινά περίπου πέντε φορές, από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ. Σύμφωνα με τις παραδόσεις της Καθολικής Εκκλησίας, η ακολουθία μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές μέσα στην ίδια ημέρα, ενώ εμείς πραγματοποιούμε μία λειτουργία, και τις καμπάνες τις χρησιμοποιούμε μόνο για τις κυριακάτικες και τις πανηγυρικές θείες λειτουργίες. Όταν όμως χτυπούν, ακούγονται και στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Ο ήχος διαφέρει στους ορθόδοξους και στους καθολικούς ναούς. Στους τελευταίους, οι καμπάνες ενεργοποιούνται μηχανικά. Ενώ ο κωδωνοκρούστης του ναού μας έμαθε την τέχνη από τον βασικό κωδωνοκρούστη των ναών του Κρεμλίνου της Μόσχας, ο οποίος είχε άμεση συμμετοχή στη διαμόρφωση του καμπαναριού και των καμπάνων μας. Ο ήχος των καμπάνων μας είναι πολύ όμορφος και μελωδικός. Συχνά, όταν πηγαίνω στη λειτουργία, βλέπω τους ανθρώπους από τα γειτονικά σπίτια να βγαίνουν στα μπαλκόνια και τον ακούν με ευχαρίστηση.
ΕΡ.: Πώς λειτουργούν οι ενορίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο εξωτερικό;
ΑΠ.: Ο ναός μας δεν είναι μόνο για τη θεία ακολουθία, αλλά και για συναντήσεις της ορθόδοξης κοινότητας της Ρώμης. Οι ενορίτες ζουν μια πλήρη εκκλησιαστική ενοριακή ζωή. Έχουμε σχολείο για παιδιά και μεγάλους, κάθε Κυριακή μετά τη θεία λειτουργία μαζευόμαστε, πίνουμε τσάι, βλέπουμε ταινίες, ανταλλάσσουμε εντυπώσεις. Οι ενορίτες μας με μεγάλη χαρά χρησιμοποιούν τη βιβλιοθήκη και τη βιντεοθήκη μας, η οποία είναι εφοδιασμένη με καλές ταινίες, συζητήσεις, μαγνητοσκοπήσεις από λειτουργίες.
ΕΡ.: Επισκέπτονται τον ναό καθολικοί;
ΑΠ.: Έρχονται και απλοί καθολικοί, και ανώτεροι εκπρόσωποι του κλήρου. Ενδιαφέρονται να έρθουν σ’ επαφή με την ομορφιά της ρωσικής ορθοδοξίας, την οποία πιθανόν δεν είχαν γνωρίσει προηγουμένως. Ιστορικά, πρώτος εμφανίστηκε στη Ρώμη ο ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος υπάρχει μέχρι σήμερα και σε αυτόν κάθε Κυριακή συρρέουν εκατοντάδες πιστοί. Ο ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται στην αίθουσα ενός κτιρίου το οποίο κατοικείται. Η αίθουσα μετατράπηκε σε παρεκκλήσι και οι περαστικοί συχνά δεν παρατηρούν την ύπαρξή της. Η αρχιτεκτονική δε του ναού μας, είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή και καθόλου τυπική για τη Ρώμη, καθώς κτίστηκε σύμφωνα με της παραδόσεις της ρωσικής ορθόδοξης αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για ένα «σημείο συνάντησης» του ανατολικού και του δυτικού χριστιανικού πολιτισμού. Ιδιαίτερα τώρα, που η εσωτερική διακόσμηση του ναού βρίσκεται στο απόγειό της, καθώς αγιογράφοι από την Αγία Πετρούπολη τον κοσμούν με τις τοιχογραφίες τους. Επίσης, στον χώρο μας διεξάγονται συνέδρια και σεμινάρια, τις πληροφορίες για τα οποία δημοσιεύουμε τακτικά στην ιστοσελίδα του ναού (http://www.stcaterina.org), που είναι ταυτόχρονα και η ιστοσελίδα των ενοριών του Πατριαρχείου Μόσχας στην Ιταλία.
Ο τρούλος του Αγίου Πέτρου και οι σταυροί της Αγίας Αικατερίνης
ΕΡ.: Την απόφαση για την ανέγερση του ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης στη Ρώμη εμπόδιζαν για πολύ καιρό οι φόβοι των Αρχών, με το σκεπτικό ότι οι ορθόδοξοι σταυροί θα υπερυψωθούν πάνω από τον τρούλο του ναού του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Πώς ξεπεράστηκε αυτό το δίλημμα;
ΑΠ.: Ο λόφος, πάνω στον οποίο χτίστηκε ο ναός, σκάφτηκε κατά περίπου 10 μέτρα, προκειμένου ο τρούλος του ναού του Αγίου Πέτρου, του κύριου ναού της Καθολικής Εκκλησίας, να εξακολουθήσει να δεσπόζει στη Ρώμη. Και ο δικός μας ναός όμως διακρίνεται καλά στη Ρώμη -όπως μπορώ και ο ίδιος προσωπικά να βεβαιώσω- μέσα ακόμα και από το γραφείο του Πάπα της Ρώμης, αλλά και από τους περίφημους κήπους του Βατικανού, όπου ο Ποντίφικας καθημερινά σχεδόν κάνει τους περιπάτους του.
Ο ναός δεν είναι ακόμη πολύ γνωστός στους πιστούς που έρχονται από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και άλλες χώρες. Γι’ αυτό, οι περισσότεροι μας επισκέπτονται αφ’ ότου δουν το ναό της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης από τον θόλο του ναού του αγίου Πέτρου, είτε αν διαβάσουν για αυτόν ή ενημερωθούν για την ύπαρξή του από γνωστούς τους.
ΕΡ.: Για ποιό λόγο ακριβώς ο ναός αφιερώθηκε στην Αγία Μεγαλομάρτυρα Αικατερίνη;
ΑΠ.: Αυτή ήταν απόφαση του εκλιπόντος Πατριάρχη Μόσχας και πάσης της Ρωσίας Αλεξίου Β΄, με την ευλογία του οποίου είχε ξεκινήσει και η οικοδόμηση, σε μια εποχή, που κανείς δεν πίστευε ότι η ιδέα θα υλοποιούνταν. Καθ’ ότι, στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης είναι γενικά δύσκολο να κτιστεί οτιδήποτε, και ειδικά κοντά στο Βατικανό. Στον Κάτω ναό φυλάσσουμε έως τώρα την εικόνα που είχε δωρίσει στην υπό κατασκευή εκκλησία. Είναι η εικόνα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης με ένα μικρό μέρος από τα οστά της Αγίας. Ο Πατριάρχης Αλέξιος Β΄ δεν έζησε μέχρι τον μέγα καθαγιασμό του ναού. Αυτός έγινε πλέον υπό τον Αγιότατο Πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος πριν από την εκλογή του στον Πατριαρχικό θρόνο της Μόσχας ήταν πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων και διεύθυνε προσωπικά όλα τα σημαντικότερα στάδια της κατασκευής του ναού μας.
ΕΡ.: Ποιούς χώρους περιλαμβάνει το ενοριακό συγκρότημα της Αγίας Αικατερίνης;
ΑΠ.: Ανεβαίνοντας προς τα πάνω θα δείτε την Άνω Εκκλησία της Αγ.Αικατερίνης. Στον ημιώροφο στεγάζεται η βιβλιοθήκη, η τράπεζα, το γραφείο του ηγουμένου, η γραμματεία και το σκευοφυλάκιο. Ο Κάτω ναός είναι μικρότερος του Άνω και χρησιμοποιείται κυρίως ως ναός Βάπτισης. Στο σημείο όπου είναι τοποθετημένη η μεγάλη μαρμάρινη κολυμβήθρα, λειτουργούμε μια φορά την εβδομάδα. Επομένως, στη Ρώμη ουσιαστικά υπάρχουν τρεις ορθόδοξοι ναοί.
ΕΡ.: Η ενορία της Αγ.Αικατερίνης βρίσκεται σε ρωσική επικράτεια;
ΑΠ.: Ναι, πρόκειται για την περιοχή της Βίλλας Αμπαμέλεκ η οποία ανήκει στη Ρωσία. Ο φράχτης της Βίλλας έχει παραμεριστεί προκειμένου να ανοίξει η πρόσβαση στο ναό τις ώρες λειτουργίας του (10:00-18:00).
Λίγα λόγια για τον ίδιο
ΕΡ.: Θα έλεγε κανείς, ότι ο δρόμος προς την ιεροσύνη είναι οικογενειακή παράδοση. Εσείς όμως δεν προέρχεστε από εκκλησιαστική οικογένεια. Είναι αυτό μια εξαίρεση στον κανόνα ή μια νέα τάση;
ΑΠ.: Όταν ήμουν σπουδαστής στην εκκλησιαστική σχολή, τα παιδιά ιερέων αποτελούσαν την μειοψηφία. Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι σήμερα πολλοί νέοι, και όχι πάντοτε παιδιά ιερέων, αλλά άνθρωποι που ήρθαν στην εκκλησία ως πρώην λαϊκοί και σε ορισμένες περιπτώσεις από εντελώς άθεες οικογένειες, εισέρχονται στη σχολή και επιλέγουν το πνευματικό μονοπάτι.
ΕΡ.: Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε να ακολουθήσετε την πνευματική οδό;
ΑΠ.: Τα τελευταία μαθητικά χρόνια πήρα την οριστική απόφαση να γίνω ιερέας, λαμβάνοντας τη σχετική εκπαίδευση. Τη δεκαετία του ΄90, όταν χρειάστηκε να αναγεννηθεί η εκκλησιαστική ζωή και να αποκατασταθούν οι κατεστραμμένοι ναοί, υπήρχε μεγάλη έλλειψη προσωπικού, γι’ αυτό και ορισμένες φορές γίνονταν χειροτονίες ιερέων οι οποίοι δεν διέθεταν εκκλησιαστική εκπαίδευση. Εγγύτερες στην Τβερ ήταν οι εκκλησιαστικές σχολές της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης. Στην Αγία Πετρούπολη έμενε η γιαγιά μου, και μετέβαινα συχνά. Η ομορφιά της πόλης με αιχμαλώτισε, κι έτσι επέλεξα τη σχολή της Αγίας Πετρούπολης.
ΕΡ.: Πως εξέλαβαν οι γονείς σας την επιλογή σας να ενδυθείτε με τα ράσα του μοναχού;
ΑΠ.: Στην αρχή δεν με υποστήριξαν ιδιαίτερα, θεωρώντας ότι εφόσον τελείωσα το σχολείο με χρυσό μετάλλιο, θα πρέπει να κάνω μια διαφορετική επιλογή. Όταν ήμουν παιδί είχα κλίση στις ξένες γλώσσες και οι γονείς μου προέβλεπαν για μένα μια καριέρα διπλωμάτη. Για τους γονείς μου το σημαντικότερο είναι να είμαι ευτυχισμένος. Έθεσαν όμως τον όρο να παντρευτώ. Οι ιερείς στη Ρωσία πριν λάβουν το ιερατικό αξίωμα έχουν το δικαίωμα να γίνουν, είτε έγγαμοι ιερείς, είτε μοναχοί. Κατόπιν τούτου, χειροτονούνται. Εγώ είχα αποφασίσει να γίνω μοναχός. Εφόσον η απόφασή μου αυτή γινόταν όλο και πιο ακλόνητη, άρχισα να προετοιμάζω σχετικά και τους γονείς μου, οι οποίοι το δέχτηκαν. Άλλωστε, στον Αικατερινμπούργκ μένει ο αδερφός μου που είναι στρατιωτικός και αναπληρώνει το δικό μου κενό!!!
ΠΗΓΗ:rbth.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε το σχόλιό σας!!! Πείτε μας ότι θέλετε!