Κόκκινο κρασί για μακροζωία

Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν πώς η ρεσβερατρόλη, ένα συστατικό του κόκκινου κρασιού, μπορεί να αποτελέσει το «κλειδί» που ανοίγει την… πόρτα της μακροζωίας.
Αντικρουόμενα αποτελέσματα
Η ρεσβερατρόλη έχει χαρακτηριστεί ως «θαυματουργή» ουσία η οποία διαθέτει αντιγηραντικές και αντικαρκινικές ιδιότητες ενώ επίσης έχει αναφερθεί ότι αποτελεί «ασπίδα» ενάντια στις καρδιοπάθειες και στον διαβήτη. Ωστόσο διαφορετικές μελέτες έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση τα υποτιθέμενα οφέλη της. Τώρα η νέα μελέτη ειδικών από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Cell Metabolism» επιβεβαιώνει ότι πράγματι η… κόκκινη ουσία αυξάνει τη δραστηριότητα των «εργοστασίων παραγωγής ενέργειας» των κυττάρων.
Ωστόσο, όπως επίσης προκύπτει από τη μελέτη, η ρεσβερατρόλη τίθεται σε λειτουργία μόνο όταν είναι ενεργό ένα γονίδιο που ονομάζεται SIRT1 και το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη μακροζωία και στην ενέργεια του οργανισμού.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η ρεσβερατρόλη βελτίωνε την υγεία ποντικών που ακολουθούσαν διατροφή πλούσια σε λιπαρά ενώ αύξανε και το προσδόκιμο ζωής τους. Ωστόσο άλλες μελέτες δεν είχαν επιβεβαιώσει αυτά τα ευρήματα, με αποτέλεσμα να υπάρχει διχογνωμία σχετικά με το αν η ουσία βάζει «φρένο» στον χρόνο.
Τώρα οι αμερικανοί επιστήμονες αναφέρουν ότι έλυσαν το μυστήριο της ρεσβερατρόλης, γεγονός που φέρνει πιο κοντά την προοπτική ανάπτυξης ενός φαρμάκου το οποίο θα προσφέρει οφέλη αντίστοιχα με εκείνα που «περιέχονται» σε 8.000 φιάλες κόκκινου κρασιού.
Αύξηση της δραστηριότητας των μιτοχονδρίων
Οι ειδικοί με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέιβιντ Σινκλέρ από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ είδαν ότι η ρεσβερατρόλη αυξάνει τη δραστηριότητα των μιτοχονδρίων, των μονάδων παραγωγής ενέργειας των κυττάρων, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη μακροζωία και τη γενικότερη υγεία. Όπως ωστόσο ανέφερε ο καθηγητής Σινκλέρ «τα αποτελέσματα ήταν σαφή. Χωρίς το γονίδιο SIRT1 το οποίο εμπλέκεται άμεσα στη δραστηριότητα των μιτοχονδρίων η ρεσβερατρόλη δεν δρα».
Οι επιστήμονες αναζητούν ήδη μόρια τα οποία μιμούνται την επίδραση της ρεσβερατρόλης στοχεύοντας το SIRT1. Τέτοιου είδους μόρια μπορούν να αποτελέσουν τη βάση μελλοντικών θεραπειών οι οποίες θα επιμηκύνουν τη ζωή χαρίζοντας μάλιστα χρόνια γεμάτα υγεία.
Η επίδραση της ρεσβερατρόλης στο γονίδιο SIRT1 έχει ήδη φανεί μέσα από πειράματα σε μύκητες της μαγιάς, σε σκώληκες και σε μύγες, αλλά ποτέ μέχρι σήμερα σε ανώτερα ζώα όπως τα ποντίκια.
Τα πειράματα
Τα πειράματα αφορούσαν γενετικώς τροποποιημένα ποντίκια στα οποία το SIRT1 είχε αποσιωπηθεί. Όταν ενήλικα πειραματόζωα στα οποία το SIRT1 ήταν «απενεργοποιημένο» έλαβαν χαμηλές δόσεις ρεσβερατρόλης, δεν εμφανίστηκε καμία επίδραση στα μιτοχόνδριά τους.
Ωστόσο, στα ποντίκια στα οποία το γονίδιο εκφραζόταν κανονικά, εμφανίστηκε σημαντική αύξηση στη δραστηριότητα των μιτοχονδρίων μετά από έκθεση στην ουσία.
πηγή