Η επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ υπό την αιγίδα του Μπαράκ Ομπάμα, η παραχώρηση από τον ....
Αραβικό Σύνδεσμο της έδρας της Συρίας στους Σύρους αντικαθεστωτικούς, ακόμα και οι στρατιωτικές κινήσεις από τη Βόρεια Κορέα και τις ΗΠΑ-Νότια Κορέα στον Ειρηνικό, δείχνουν τριγμούς στις παγκόσμιες ισορροπίες.
Η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, με δύο μόνο κινήσεις, έστειλε σαφή μηνύματα για τη στάση της προς όλους τους αποδέκτες. Στις 28 Μαρτίου ξεκίνησε αιφνιδιαστικά μεγάλες ναυτικές ασκήσεις του Ρωσικού Στόλου στη Μαύρη Θάλασσα. Την εντολή έδωσε ο ίδιος ο Πούτιν μέσα στη νύχτα, ενώ ήταν εν πτήσει επιστρέφοντας από τη Νότια Αφρική. Εκεί, στη σύνοδο των BRICS οι ηγέτες των αναπτυσσόμενων χωρών (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) είχαν μόλις ανακοινώσει τη δημιουργία μιας διεθνούς αναπτυξιακής τράπεζας, η οποία θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Με την αιφνιδιαστική στρατιωτική άσκηση, η Ρωσία ήθελε να κάνει σαφές ότι είναι σε ετοιμότητα να κινητοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις της ανά πάσα στιγμή.
Η ρωσική κίνηση προκάλεσε την αντίδραση του ΝΑΤΟ, επειδή δεν υπήρξε προειδοποίηση. Η Βορειοατλαντική συμμαχία, από τη μεριά της, προετοιμάζεται για μια επέμβαση στη Συρία τύπου Λιβύης, παρόλο που μέχρι στιγμής επισήμως διαψεύδεται αυτό το ενδεχόμενο. Στο πλαίσιο αυτό, έληξε και η διπλωματική κόντρα Τουρκίας – Ισραήλ, που κρατούσε από το Μάιο του 2010, όταν ισραηλινοί κομάντο επιτέθηκαν στο πλοίοΜαβί Μαρμαρά που κατευθυνόταν στη Γάζα και σκότωσαν 9 Τούρκους ακτιβιστές. Χρειάστηκαν μόνο 20 λεπτά για να πείσει ο Μπαράκ Ομπάμα, που επισκεπτόταν το Ισραήλ, τον Μπενιαμίν Νετανιάχου να ζητήσει «συγγνώμη» από την Άγκυρα και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να τη δεχτεί.
Σύμφωνα με τον αναλυτή Mahdi Darius Nazemroaya, η επίσκεψη Ομπάμα αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει τη συμπαγή συνεργασία των δύο συμμάχων των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Ισραήλ, στην προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία. Ξαφνικά, μετά την προσέγγιση, Άγκυρα και Τελ Αβίβ άρχισαν να διαμαρτύρονται εντόνως για την ανθρωπιστική κατάσταση στη Συρία και την ενδεχόμενη απειλή στα εδάφη τους.
Ο διακεκριμένος αναλυτής δεν αποκλείει δε, την επανάληψη του παραδείγματος της κρίσης του Σουέζ, του 1965. Μια επίθεση στη Συρία υπό τα εβραϊκά λάβαρα, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν αφορμή για την επέμβαση της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ και τη δημιουργία των λεγόμενων «ανθρωπιστικών διαδρόμων», πρόταση που εδώ και καιρό έχει πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων.
πηγή
