Οι δανοί ερευνητές παρακολούθησαν επί δεκαέξι χρόνια την υγεία περίπου 3000 ανδρών οι οποίοι συμμετείχαν στην Copenhagen Male Study. Η έρευνα ξεκίνησε το 1970-71, οι συμμετέχοντες επαναξιολογήθηκαν το 1985-86, ενώ το 2001 οι ερευνητές εξέτασαν πόσοι άνδρες βρίσκονταν ακόμη εν ζωή.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι υψηλοί παλμοί σε κατάσταση ηρεμίας συσχετίζονται με πιο φτωχή φυσική κατάσταση, υψηλότερη πίεση, αυξημένο βάρος και χειρότερο προφίλ λιπιδίων. Αντίστοιχα οι πιο σωματικά δραστήριοι άνδρες είχαν και λιγότερους καρδιακούς παλμούς σε κατάσταση ηρεμίας. Οι παρατηρήσεις αυτές ήταν αναμενόμενες.
Ωστόσο, το ενδιαφέρον ήταν ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, όσο υψηλότεροι ήταν οι παλμοί της καρδιάς σε κατάσταση ηρεμίας, τόσο υψηλότερος ήταν και ο κίνδυνος θανάτου ανεξαρτήτως του επιπέδου φυσικής κατάστασης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές οι παλμοί της καρδιάς σε κατάσταση ηρεμίας μεταξύ 51-80 χτύπους ανά λεπτό, συσχετίζονταν με 40-50% αυξημένο κίνδυνο θανάτου, ενώ ο κίνδυνος διπλασιαζόταν όταν οι παλμοί κυμαίνονταν μεταξύ 81-90 ανά λεπτό συγκριτικά με όσους είχαν λιγότερους παλμούς σε κατάσταση ηρεμίας.
Όταν στην εξίσωση συμπεριλήφθηκε και το κάπνισμα διαπιστώθηκε ότι κάθε 12-27 επιπλέον παλμοί ανά λεπτό συνέβαλαν σε αύξηση του κινδύνου θανάτου του καπνιστή κατά 20%, ενώ για τους μη καπνιστές ο κίνδυνος αυξανόταν κατά 14% για κάθε επιπλέον 4-24 παλμούς ανά λεπτό.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ανεξαρτήτως του επιπέδου φυσικής κατάστασης, οι άνθρωποι με υψηλές τιμές παλμών σε κατάσταση ηρεμίας έχουν χειρότερη εξέλιξη συγκριτικά με όσους έχουν χαμηλότερους παλμούς καρδιάς, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι αυξημένοι παλμοί καρδιάς αποτελούν έναν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου.
