Τότε ο Τζέισον ήταν ένας «κλασικός» νεαρός, μειωμένης αντιλήψεως, που προτιμούσε να .....πίνει και να διασκεδάζει μέχρι πρωίας αδιαφορώντας για το μέλλον του και γενικότερα για το τι συνέβαινε τριγύρω του.
Ωστόσο, στις 13 Σεπτεμβρίου του 2002 ο Τζέισον πηγαίνοντας να διασκεδάσει σε ένα καραόκε μπαρ, δέχθηκε επίθεση από αγνώστους οι οποίοι τον λήστεψαν και τον χτύπησαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου αφού νοσηλεύθηκε για τα χτυπήματα που είχε επέστρεψε σπίτι του καθώς κρίθηκε ότι δεν αντιμετώπιζε κάτι σοβαρό.
Την επόμενη ημέρα, ωστόσο, ξύπνησε σπίτι του και συνειδητοποίησε ότι η όρασή του είχε αλλάξει και μπορούσε να προσέξει λεπτομέρειες που δεν είχε ξαναδεί.
Επίσης, πολύ σύντομα συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να μελετήσει μαθηματικά σε υψηλό επίπεδο και άρχισε να ασχολείται με γεωμετρικές θεωρίες.
Ωστόσο, το χτύπημα είχε και μια άλλη επίδραση, καθώς, ο μέχρι πρότινος κοινωνικός και «ψυχή της παρέας» Τζέισον άρχισε να κλείνεται στον εαυτό του και το σπίτι του και να αποκτά εμμονές, όπως, με τα μικρόβια, καθώς έπλενε τα χέρια του τόσο συχνά που είχε αλλάξει το χρώμα τους.
Ο Πάτζετ πίστεψε ότι τρελαινόταν έως ότου παρακολούθησε ένα νοκιμαντέρ του BBC για τον Ντάνειλ Τάμετ, έναν «αυτιστικό σοφό»
Τότε αποφάσισε να απευθυνθεί στον δρ. Ντάρολτν Τρέφερτ ο οποίος εξειδικευόταν σε τέτοιες περιπτώσεις και τον οδήγησε να καταλάβει ότι το χτύπημα είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η ευφυϊα του.
Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο σύνδρομο, με μόλις 40 ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη να έχουν διαγνωσθεί από αυτό.
Το χτύπημα στο κεφάλι του Τζέισον είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί ο εγκέφαλός του ένα «ηλεκτροσόκ» με το αριστερό ημισφαίριο να αρχίζει να δουλεύει σε... φουλ ρυθμούς και να παρουσιάζει στοιχεία «Αϊνστάιν».
