Τόσα ώστε να αναπτύξει ένα πολλά υποσχόμενο φάρμακο που «δαμάζει» τη βλαβερή για τον ανθρώπινο οργανισμό υπερενεργοποίηση αυτού του συστήματος. Μάλιστα το φάρμακο που ονομάζεται κομπστατίνη και δοκιμάζεται ενάντια σε διαφορετικές παθήσεις αποτελεί πλέον «τέκνο» ελληνικής φαρμακευτικής εταιρείας την οποία ίδρυσε ο κ. Λάμπρης δείχνοντας πώς μια εγχώρια start-up (με σοβαρό όμως επιστημονικό υπόβαθρο) μπορεί να φωτίσει τον δρόμο της ανάπτυξης στη... μαραμένη χώρα μας.Μπορεί σε μια χώρα «ορφανή» από ανάπτυξη όπως η δική μας ένα «ορφανό» φάρμακο να φέρει την άνοιξη; Οχι μόνο μπορεί, αλλά, όπως θα διαβάσετε, ελπίζεται ότι θα οδηγήσει σε ένα επιστημονικό γαλανόλευκο success story το οποίο θα κάνει ένα μακρό καλοκαίρι να ανατείλει για ανθρώπους με πολλές και διαφορετικές νόσους. Η ιστορία που θα σας διηγηθούμε σήμερα κλείνει μέσα της πολλή και πρωτοποριακή επιστήμη αλλά και τη μετάφρασή της σε κλινική πράξη προς όφελος ασθενών. Και είναι μια ιστορία που ξεκίνησε πριν από δεκαετίες από τις ΗΠΑ αλλά η «καρδιά» της χτυπούσε πάντα ελληνικά, συντονισμένη με τους χτύπους της καρδιάς του καθηγητή Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια Γιάννη Λάμπρη.
Μπορεί ο κ. Λάμπρης να εργάζεται τα τελευταία 35 χρόνια σε πανεπιστήμια ανά τον κόσμο - τα τελευταία 25 εξ αυτών στην Πενσιλβάνια - κουβαλώντας στις «αποσκευές» του πολυσχιδές επιστημονικό έργο, με περισσότερες από 400 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς κύρους και κατοχύρωση δεκάδων ευρεσιτεχνιών -, το μυαλό του όμως γυρνά πάντα πίσω στη Ροδαυγή Αρτας, τον τόπο καταγωγής του. Και όπως ο ίδιος λέει στο «Βήμα», δεν ξεχνά ποτέ τις ρίζες του, «αφού η Ελλάδα, όπου και αν ταξιδέψω, βρίσκεται πάντα μέσα μου. Είναι η χώρα όπου καταλαβαίνω τον ψίθυρο!».
Ετσι «ηχηρά» στην ουσία αλλά... ψιθυριστά σε ό,τι αφορά το φαίνεσθαι προσπαθεί και εκείνος να τη βοηθήσει και το έχει επιτύχει επανειλημμένως: τα τελευταία 14 χρόνια έχει οργανώσει στην Ελλάδα μέσω του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Aegean Conferences τον οποίον ίδρυσε 90 συνέδρια που αφορούσαν διαφορετικά επιστημονικά πεδία, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 10.000 σημαντικοί επιστήμονες να έχουν ταξιδέψει στη χώρα μας και να έχουν γίνει οι καλύτεροι πρεσβευτές της στο εξωτερικό. Στο εργαστήριο του κ. Λάμπρη στην Πενσιλβάνια έχουν εργαστεί τις τελευταίες δεκαετίες περισσότεροι από 50 Ελληνες, ενώ η δράση του μέσω του Aegean Conferences έχει οδηγήσει στη συλλογή 600.000 δολαρίων από διάφορες χώρες (εκτός της Ελλάδας, σημειώνει ο ίδιος με έμφαση) για χορήγηση υποτροφιών.
Το υποσχόμενο ορφανό φάρμακο
Τι φάρμακο είναι όμως η κομπστατίνη, θα αναρωτιέστε ευλόγως, και σε ποιους ασθενείς απευθύνεται; Εν αρχή (για την απάντηση στο ερώτημα) ην το συμπλήρωμα. Για την ακρίβεια, η κομπστατίνη αποτελεί έναν αναστολέα της ενεργοποίησης του συμπληρώματος. Το πιθανότερο όλων είναι ότι με αυτή την απάντηση σας γεννήθηκαν ακόμη περισσότερα ερωτήματα - και πάλι ευλόγως. Διότι σε όλους εμάς τους κοινούς θνητούς αυτά μπορεί να φαίνονται ψιλά γράμματα, αλλά μόλις καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι το συμπλήρωμα για πλήθος νόσων θα δείτε ότι οι αναστολείς ενεργοποίησής του μπορούν να προσφέρουν πολύ «ψηλά» οφέλη για πλήθος ασθενών.
Οπως εξηγεί ο κ. Λάμπρης, «το συμπλήρωμα αποτελεί τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος. Πρόκειται για ένα σύστημα πρωτεϊνών που προστατεύουν τον οργανισμό από εξωγενείς εχθρούς όπως οι ιοί και τα βακτήρια. Είναι ένας μηχανισμός φυσικής και όχι επίκτητης ανοσίας άκρως πρωτόγονος - δεν είναι τυχαίο ότι παρόμοιο μηχανισμό διαθέτουν ακόμη και οι σπόγγοι, οι πιο αρχέγονοι πολυκύτταροι οργανισμοί στον πλανήτη. Πρωτοεντοπίστηκε γύρω στο 1896 και έκτοτε αρκετές ομάδες ασχολούνται μαζί του - ελάχιστοι όμως επιστήμονες στην Ελλάδα, ακόμη και σήμερα.
Εχουν βρεθεί 50 πρωτεΐνες που συμμετέχουν στο συμπλήρωμα και ερευνητές ανά τον κόσμο αναζητούν αναστολείς της δράσης τους καθώς έχει φανεί ότι η ανεξέλεγκτη ενεργοποίηση του συμπληρώματος μπορεί να συνδέεται με πλήθος δεινών, από τη νόσο Αλτσχάιμερ και τη νόσο του Crohn ως την αιμολυτική αναιμία, την πολλαπλή σκλήρυνση, την παχυσαρκία, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τον ερυθηματώδη λύκο και τον καρκίνο». Μάλιστα, σύμφωνα με τον επιστήμονα, το συμπλήρωμα εθεωρείτο επί μακρόν... απλώς συμπληρωματικό στην έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος και ως εκ τούτου είχε τεθεί εν πολλοίς στο περιθώριο. «Οι πολλαπλοί ρόλοι του, όπως αυτοί της ενεργοποίησης των λεμφοκυττάρων, της επίδρασης στην απόπτωση (τον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο), στην αγγειογένεση και στην αναγέννηση ιστών, φωτίστηκαν σχετικά πρόσφατα και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η ομάδα μας».
