Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Ζειά: Το δημητριακο που απαγορευτηκε σκοπιμα στην ελλαδα γιατι προσφερε δημιουργικο πνευμα


Εις τον εγκέφαλον ως πρωτεΐνη στηρίξεως κολλά ισχυρά τις πρωτεΐνες τής μνήμης με αποτέλεσμα, ό,τι παραστάσεις και ιδέες εβίωσεν το παιδί εις την ηλικίαν 3-7 ετών, όσο λανθασμένες και αν είναι, όσο πιο δυνατές και ξεκάθαρες αποδείξεις περί πλάνης του και αν του παρουσιάσεις αργότερα, δεν πρόκειται ως ενήλικας να απορρίψη τις αποθηκευμένες μνήμες και δοξασίες του περί θεού, πολιτικής, κ.λπ.


Ποιο ήταν αυτό το δημητριακό, που τάισε και μεγάλωσε για χιλιάδες χρόνια λαούς, γερούς και δυνατούς;
Γιατί αυτό το δημητριακό, ο ”εθνάρχης” Ελ.Βενιζέλος, το απαγόρευσε δια νόμου; Από ποιους και για ποιόν λόγο, πήρε εντολές; Ποιους ενοχλούσε, η χιλιάδων ετών καλλίεργειά του;;

Αυτή είναι η ζειά,που χαρίζει ζωή και που για κάποιο λόγο, δεν έπρεπε οι Ελληνες να συνεχίσουν να τρώγουν!
Ζειά = “αλεύρι ντίνκελ”‏…”φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”
Ομάδα επιστημόνων έφθασε εις την Θεσσαλονίκην, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους από όλες τις φυλές. Ερεύνησε προσεκτικά και δημοσίευσε το 1922 το πρώτο σύγγραμμα δια τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οι Έλληνες είναι κατά πλειοψηφία “0″ ομάδος και οι υπόλοιποι “Α” ομάδος, οι ....
Χάζαροι είναι “Β” ομάδος κ.λπ.
Αρχάς του 1923 στέλνουν εις τήν Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών δια να εξετάσει την διατροφήν των Ελλήνων, επηρεασμένη από τον Ιπποκράτη, ο οποίος έλεγε εις τους ασθενείς ”φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”.
Άρα αυτοί εσκέφθησαν, έχει καθιερώσει εις τόν Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οι ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή των Ελλήνων είναι το ψωμί. Το ψωμί όμως των Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι από σιτάρι. Εις τα χημικά εργαστήρια συνέκριναν γρήγορα αλεύρι από Ζειά και Σιτάρι και μέχρι τό 1926 διαπιστώνουν ότι: Εις τον εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τόν όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ο αδήν δημιουργεί την μνήμην και την φαντασίαν εις τους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οί πρωτεΐνες δια να συνδεθούν μεταξύ των και να δημιουργήσουν τα συμπλέγματα της μνήμης και να διατηρηθούν αυτά εις τον χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, μίαν κόλλα, δια να κολλήσουν (λεπτομέρειες περί μνήμης εις το “Αφύπνισις”).
Αυτήν την κόλλα την προσφέρουν οί τροφές μας και την ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις και σταθεροποίησις τής μνήμης.
Τό ψωμί πού τρώμε από το Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως από το ψωμί από τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται και ή διαφορά τους. εις το Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα και χρησιμοποιείται ως φυσική κόλλα υπό των ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ως πρωτείνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) τών πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά τήν δημιουργίαν τής μνήμης είναι καλή μεν, διότι δημιουργεί ισχυράν μνήμην, αλλά περιορισμένην, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει το απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες.
Έτσι καταστρέφει την φαντασίαν και το δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει την υγείαν και το πνεύμα, την πρόοδον και τον πολιτισμόν του ανθρώπου. Η γλουτένη του σιταριού καταστρέφει την υγείαν, το πνεύμα, την μεγαλοφυίαν, τον πολιτισμόν της ανθρωπότητος, διότι ως ισχυρή κόλλα επικολλάται εις τα τοιχώματα όλων των αγγείων που διέρχεται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει την σωστήν πέψιν, κενώσεις και κυκλοφορίαν του αίματος, με τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις εις την υγείαν.

 Η πρωτεΐνη στηρίξεως της Ζειά (πληθυντικός Ζειαΐ) διασπάται από τα ένζυμα και αφομοιώνεται σαν καλή τροφή από τον οργανισμό.Αυτό το χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τον ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ως πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησις – σταθεροποίησις) εις τις πρωτεϊνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δεν δημιουργεί σταθερές και αναλοίωτες ενώσεις σαν βαρίδια στον εγκέφαλον, ως ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τον εγκέφαλο να λειτουργεί ελεύθερα να συλλαμβάνει, να σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, να δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ.
Οί αρχαίοι Έλληνες το εγνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο με Ζειά εγνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει το πνεύμα.
Αυτό μας το λέει ο Αισχύλος εις τον ύμνον του προς την Δήμητρα:
“Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων”(Αισχύλος)
Επίσης δεν φράσσει τα αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δεν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη.Έπί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός μας, συν το αμινοξύ “Λυσίνη” το πολυτιμότατο συστατικό δια τον οργανισμό μας, πού σήμερα οί άνθρωποι το αγοράζουμε πανάκριβα ως συμπλήρωμα της διατροφής μας, ενώ θα το είχαμε από το ψωμί της Ζειάς δωρεάν.
Η Ζειά:
1.- Βοηθάει στην άπορρόφησιν τών θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά
2.- Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό καίκαταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.
3.- Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει τήν ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου).
4.- Περιέχει τό βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει τόανοσοποιητικό σύστημα και είναι τό βασικό στοιχείο στηνβιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
Έκτος των ανωτέρω τα αρτοπαρασκευάσματα από αλεύρι Ζειάς είναι εύγευστα και ασυγκρίτως νοστιμότερα από τα αντίστοιχα με αλεύρι σιταριού.
Εάν δε φάτε ψωμί ή μακαρόνια από Ζειά θα ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που τους εστέρησε αυτήν την ασύγκριτη απόλαυσιν; Θα πάρετε την απάντησιν ότι, του στήνουν συνεχώς ανδριάντες σε πλατείες, στην Βουλή, και δίδουν το όνομα του στις λεωφόρους για να μην το ξεχάσουν ποτέ. Και τότε θα διερωτηθήτε, τί φταίει; Να φταίει άραγε ή μεγάλη πανουργία και εμπειρία των κοσμοκρατόρων μόνον, ή μήπως ή δουλικότης των μωροφιλόδοξων και λοιπών οργανωμένων στις μυστικές εταιρείες των;
Ερευνώντας η επιτροπή, που αναφέραμε πιο πάνω, το διαιτολόγιο των αρχαίων Ελλήνων έμεινε έκπληκτος.
Οι αρχαίοι δεν έτρωγαν ψωμί από σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το (ονόμαζαν πυρρό. Έτρωγαν μόνον ψωμί από Ζειά ή Κριθάρι και έν ανάγκη μόνον από κριθάρι ανάμεικτο με Σιτάρι. Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε την στρατιάν του μόνο με Ζειά, δια να είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι. Αν οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί από σιτάρι δεν θα είχαν τόσο υψηλήν πνευματικήν ανάπτυξιν. Μόλις οι κοσμοκράτορες έδιάβασαν αυτήν τήν εκθεσιν της επιτροπής, δίδουν εντολή το 1928 να αναιρεθεί αμέσως ή καλλιέργεια Ζειά στην Ελλάδα, και μόνον στην Ελλάδα.
Δια να μειώσουν με το σιτάρι την πνευματικήν ανάπτυξιν των Ελλήνων, μειώνοντας την αντίληψίν τους και οργανώνοντας ταπεινήν εκπαίδευσιν των παιδιών τους και διδάσκοντας τις πολιτικές τους εις τα σχολεία και πολιτικοποιούντες τα εις τα κόμματα που αυτοί ελέγχουν απόλυτα, για να ποδηγετήσουν πλήρως εις πρώτον χρόνον τους Έλληνας. Ενώ τώρα αναμειγνύοντας τους μέ αλλοδαπούς, θέλουν να τους εξαφανίσουν τελείως. Ναι άλλα πώς θα το επιτύχουν αυτό;Αμέσως δίδουν εντολήν εις το τέκνον των τον Βενιζέλο να επιστρέψει στην Ελλάδα και να εξαφάνιση την Ζειά. Οπότε βλέπουμε τον Βενιζέλο να επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια αυτοε­ξορίας του, να ανασκουμπώνεται και να ορμά σαν λέων κατά της Ζειάς.
Μέσα σε 60 χρόνια μόνον αλλοίωσαν την πνευματικήν υπεροχήν του σκέπτεσθαι των Ελλήνων, τους έκαναν αδιάφορους, άβουλους, με μετρίαν αντίληψιν και φιλάσθενους και τώρα με τους αλλοδαπούς επιδιώκουν τον πλήρη εξαφανισμό της φυλής των, ενώ συγχρόνως ξοδεύουν δισεκατομμύρια δολλάρια οι φιλεύσπλαχνοι δια να μην εξαφανισθούν οι οχιές, κόμπρες, πάντα και άλλα ζώα και ερπετά.
Όλα τα ανωτέρω περί Ζειά, γλουτένης και σωστής διατροφής μέ λεπτομέρειες και τας παραμέτρους όλων αυτών και την υγιεινήν θα τα βρήτε εις τα εμπνευσμένα και καλομελετημένα βιβλία “Το Όλον” και το «ΌΛ-ΟΝ» Ένα βιβλίο για την “ΊΑΣΗ”, του πρωτοποριακού μελετητή Μιχάλη Γρηγορίου..
Προς το τέλος του 1928 ο “Εθνάρχης” μας Βενιζέλος, προφανώς μετά από κάποια εντολή, με της Αμύνης τα Παιδιά, τυφλά εις τον νουν και την κρίσιν, και διψασμένα το πώς να ευχαριστήσουν καλλίτερα τον αρχηγόν των εκήρυξαν τον πόλεμον κατά της Ζειάς και, εφορμήσαντες ακαταμάχητοι, ενίκησαν νίκην λαμπράν και εις βραχύτατον χρόνον 4 ετών δεν υπήρχε εις την Ελλάδα ούτε ένα σπυρί Ζειάς για σπόρο.Είπαν εις τον λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι’ αυτό τα λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία. Αυτό το πρόβαλαν έντονα τα ΜΜΕ και σε 4 χρόνια εξηφανίσθη η Ζειά.


Όλοι οί Έλληνες εγκατέλειψαν τη Ζειά. Επέτρεψε μόνο εις φίλους του να εισάγουν άλευρα σίτου.
Οι φίλοι του έγιναν πάμπλουτοι και εξέσπασε τότε το μέγα δια την εποχήν και γνωστό ως “Σκάνδαλο των αλεύρων”. Μέσα εις 4 χρόνια οι Έλληνες είχαν ξεχάσει τήν Ζειά τελείως και οι φίλοι του Βενιζέλου έγιναν δισεκατομμυριούχοι από την εισαγωγή των αλεύρων του σίτου.”Αν σήμερα θελήσετε να επαναλάβετε αυτό για το σιτάρι ή κριθάρι ή κάτι άλλο, δεν θα το πετύχετε ούτε σε 50 χρόνια. Τόσο πολύ είχε τυφλώσει και πειθαρχήσει ο Βενιζέλος τους οπαδούς του. Αυτό βέβαια είναι εχθρική ψυχολογία.
Θέλουν τους οπαδούς τους τελείως τυφλούς στην σκέψιν και δούλους. Και δεν ηρκέσθη μόνον εις την έξαφάνισιν του σπόρου ό “εθνάρχης” μας, επέτυχε να σβήσει την Ζειά από την μνήμην και την γλώσσαν των Ελλήνων. Αυτό θα πει τέλειον έγκλημα. Αποδείξεις:Εσείς εγνωρίζατε την λέξιν Ζειά πριν λίγα χρόνια, όταν άρχισε να προβάλεται από εμάς στα κανάλια; Ευρήκατε την λέξιν σε λεξικό που συντάχθηκε μετά το 1930; Δεν θα την εύρητε, μην ψάχνετε. Άλλα και αν κάπου την εύρητε, θα την εξηγεί ως ζωοτροφή… Μόνον εις τυχόν ανατυπωθέντα παλαιά λεξικά θα την εύρητε, ή εις το των Άγγλων “LINDELL & SCΟΤΤ”, το όποιον δεν την εξηγεί σωστά.Εις τό “ΗΛΙΟΣ” που είναι πιο ενήμερο και σοβαρό λεξικό γράφει: Ζειά ή Ζέα… την Ζέαν την μάϊδα πού είναι ο γνωστός αραβόσιτος και κοινώς αραποσίτι”. Αραβόσιτος όμως είναι κοινώς το Καλαμπόκι.
Ή Ζειά όμως ως φυτό είναι κάτι σαν σιτάρι και κριθάρι, δεν έχει καμμία σχέση στην όψιν με το καλαμπόκι, άλλα και το σπυρί του είναι ως του σιταριού πιο πεπλατυσμένο και χονδρό.Ή Ζειά με τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά με την πορτοκαλιά.
Αν από απόστασιν 50-1ΟΟμ. κοιτάζεις την Νερατζιά είναι όμοια με την πορτοκαλιά. Και το νεράτζι με το πορτοκάλι, ενώ εξωτερικώς είναι όμοια, εις την πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές εις τα συστατικά των. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους σπόρους της Ζειας και του Σιταριού.
Δεν θα έκανε ό Ι. Πασσάς αυτό το λάθος, έαν δεν εξηφάνιζε και την βιβλιογραφία περί Ζειάς ο “εθνάρχης” μας. Εκεί όμως που έμεινα εμβρόντητος είναι όταν διάβασα την “Οδύσσεια” ραψωδία δ (4)-603-604, το αρχαίο: “Ω έν μέν λωτός πολύς, έν δέ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ίδ’ εύρυφυές κρίλευκον”. Ό Κ. Δούκας ερμηνεύει: “όπου υπάρχει τριφύλλι πολύ, και κύπερι, και σιτάρια και ζωοτροφές κι ευρύφυτο κριθάρι λευκό”. Πώ! Πω!… Ό κ. Δούκας ό έκλεκτότερος ερμηνευτής έκανε λάθος;
Ένώ οι “Ελληνες χρησιμοποιούσαν πυρούς (σιτάρια) για ζωοτροφές και την ζειά για ψωμί, ερμήνευσε την ζειά ως ζωοτροφές, διότι ο Βενιζέλος είχε εξαφανίσει από την βιβλιογραφίαν και από την μνήμην των Ελλήνων την ζειά ή ζέα.Τό δημητριακό Ζειά η φύσις το εδώρισε εις τους λαούς του Αιγαίου. Αργότερα οι Έλληνες μετανάστες το μετέφεραν και εις άλλες χώρες.
Το σιτάρι ήτο φυσικό δημητριακό των βορείων περιοχών. Οι Έλληνες το έφεραν εις την Ελλάδα και το καλλιέργησαν ως ζωοτροφή, αρκετά χρόνια προ του Τρωικού Πολέμου, όταν άρχισαν το εμπόριο με τις βορείως του Ευξείνου Πόντου χώρες.Οι Βόρειοι λαοί αντί χρημάτων, που δεν είχαν, πλήρωναν τα είδη πού αγόραζαν από τους Έλληνας έμπορους με σιτάρι και έτσι ήλθε εις την Ελλάδα το σιτάρι.
Εις το διαδίκτυο, εάν γράψετε την λέξιν “Ζειά”, θα εκπλαγείτε. Θα διαβάσετε πάρα πολλά, εις την παράγραφο”ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ” (ύμνοι Όρφέως, Ομηρικά έπη, Μύθοι), διαβάζουμε: «Ή πόλη των Αθηνών ονομα­ζόταν και Ζείδωρος, διότι επί του εδάφους της καλλιεργείτο έκτος από την ελαία και το δημητριακό ζειά. Το ζειά με το ζήτα δηλώνει ζωή, με το έψιλον γιώτα την μακρά πορεία και με το άλφα που είναι το πρώτο στοιχείο το άριστον, την παρουσία του Αιθέρα (τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τα πάντα είναι ο Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία».
Την Ζειά φορτοεκφόρτωναν από ένα λιμάνι του Πειραιώς που έξ αυτής έλαβε το όνομα Ζέα, και μέχρι σήμερα το λιμάνι ονομάζεται Ζέα.Και τώρα πώς επεβλήθη ή ζειά να ερμηνεύεται εις ορισμένα λεξικά ως ζωοτροφή. Εις το διαδίκτυο χειριζόμενοι την λέξιν “Ζειά” εις τήν ΙΛΙΑΔΑ – ραψωδία Ε, στίχοι 121-240 διαβάζουμε: «…παρά δέ σφίν έκάστω δίζυγες ίπποι έστάσι κρί λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας» (195). Πιο κάτω ο μεταφραστής, ελαφρά τη συνειδήσει, ή καλοπληρωμένος μεταφράζει: «…εις κάθε αμάξι είναι σιμά ζευγαρωτά πουλάρια, στέκουν και τρώγουν την ζειά και το λευκό κριθάρι».
Εδώ δολοφονείται η Ζειά, διότι ο μεταφραστής, μεταφράζει την ζωοτροφή “όλύρας” εις “ζειά”. Οι μεταγενέστεροι αντιγράφουν από αυτό ζειά = όλύρας = ζωοτροφή, ενώ ό Όμηρος εγνώριζε και τα δύο, ζειά και ολύρας, και έγραφε πάντα τό ορθόν, αυτό που ήθελε και έπρεπε να διδάξη. Έδώ γράφει σαφώς: «κρι λευκόν έρεπτόμενοι και όλύρας».
Όχι ζειά, όπως ελαφρά τη συνείδησει και βαρυτάτην άγνοια γράφουν οι μεταφρασταί.Από τις έρευνες που έκανα, κατέληξα ότι ολύρα ώνόμαζαν τον σημερινόν “Οροβον κοινώς ρόβην ή τό ρόβι. Πρόκειται δια την πιο δυνατή και αγαπητή εις τά ζώα τροφή. Ομοιάζει με το βίκο (άγριαρακά). Είναι ή πιο θρεπτική τροφή των ζώων, άλλα είναι βλαβερή δια τον άνθρωπον.Ή ολύρα εκαλλιεργείτο από αρχαιοτάτων χρόνων εις την Ελλάδα ως ζωοτροφή. Ήτο μεσογειακό φυτό (Λεξικό “ΗΛΙΟΣ”, λήμμα Όροβος).
Είναι λογικόν να κατάληξη με τον χρόνο ή ολύρα εις όροβο. Εις τό λεξικό “LINDELL & SCΟΤΤ” θα την βρήτε ως Σίκαλιν η Αγριοσίκαλιν, αυτήν την σύγχυσιν έκαλλιέργησαν οι φιλέλληνες… δια να ξεχάσουμε την Ζειά.
Ή Ζειά καλλιεργείται σήμερα εις πολλές χώρες της Ευρώπης και εις τον Καναδά εις μεγάλην έκτασιν, φέρει δε όνομα ανάλογο της γλώσσης έκαστης χώρας. Οι Ιταλοί την ονομάζουν Faro, οι Γερμανοί Dingel, κ.τ.λ. Οι Έλληνες εισάγουμε σήμερα αλεύρι Ζειά από τη Γερμανία με το όνομα Ντίνγκελ, ως μη περιέχον γλουτένη, αντί 6,45 Ευρώ, ήτοι το αγοράζουμε Δέκα φορές ακριβότερα από το σιταρένιο.


Print Friendly and PDF

Σκάστε τις φούσκες!