Ρούχα που ταιριάζουν στο σώμα μας, στο στυλ μας, ή στη γενική τάση της μόδας που επιτάσσει κάθε φορά, η εκάστοτε εποχή. Οι γενικοί κανόνες ντυσίματος είθισται να κρίνουν την πορεία μίας επαγγελματικής συνέντευξης, μίας απλής συνάντησης, ενός πρώτου ραντεβού. Η εξωτερική εμφάνιση ωστόσο, όταν συνοδεύεται από ιδιαίτερα στοιχεία, ξεχωρίζει το ίδιο το άτομο, καθώς εκπροσωπεί την μοναδικότητά του. Η παρέκκλιση από καθιερωμένους τρόπους ντυσίματος τελικά μπορεί να αποδειχθεί υπέρ μας.
Όταν ο ιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg, εμφανίστηκε με φούτερ και κουκούλα σε επίσημο ραντεβού με επενδυτές, πριν τη δημιουργία του δημοφιλέστερου μέσου κοινωνικής δικτύωσης, κάποιοι επενδυτές της Wall Street τον αποδοκίμασαν. Ένας από τους αναλυτές της ενδυματολογικής του επιλογής είπε χαρακτηριστικά, ότι από τον τρόπο που είχε ντυθεί, φαινόταν πως δεν τον ενδιέφερε και πολύ το θέμα. Άλλοι χαρακτήρισαν την εμφάνισή του, “σημάδι ανωριμότητας”.
Σύμφωνα με μια έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί προ καιρού από το Harvard Business School, φαίνεται πως ο περισσότερος κόσμος αντιμετωπίζει διαφορετικά κάποιον που κάνει ανορθόδοξες στιλιστικές επιλογές, ή παρουσιάζει αντισυμβατική συμπεριφορά. Όπως αναφέρει η Washington Post, η καθηγήτρια Φραντσέσκα Τζίνο παρατηρεί πως όσοι διακρίνονται από το πλήθος, αντιμετωπίζονται ως άτομα με υψηλότερο “στάτους” από τον υπόλοιπο κόσμο.
O ιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg με φούτερ μπροστά σε επενδυτές
Σε κάποιο από τα πειράματα που διενεργήθηκαν, εξετάστηκε πώς στελέχη εταιρειών αντιμετώπιζαν εκπαιδευόμενους που φορούσαν κόκκινα αθλητικά παπούτσια, αλλά και πώς συμπεριφέρονταν οι υπάλληλοι επώνυμων καταστημάτων ρούχων σε πελάτες που έμπαιναν, φορώντας φόρμες και ρούχα γυμναστικής. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέληγαν σχεδόν στο ίδιο συμπέρασμα, η ιδιαίτερη και ασυνήθιστη εμφάνιση στην πραγματικότητα κάνει τον κόσμο να υπολογίζει περισσότερο τα άτομα που την υποστηρίζουν.
"Οι καθηγητές που φορούν T- shirts και έχουν μούσι, θεωρούνται από τον κόσμο, με τόσο υψηλό στάτους που δεν χρειάζεται να ακολουθούν τους κανόνες".
Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι ο διαφορετικός τρόπος ντυσίματος συνδέεται με αρνητικές επιπτώσεις, αλλά και ότι η απόκλιση από “αποδεκτές” συμπεριφορές έχει κάποιο “κοινωνικό κόστος”. Τα συνεχή πειράματα ωστόσο, αποκαλύπτουν το αντίθετο. Η Τζίνο ως παράδειγμα, αναφέρει την ερώτηση που έθεσε σε υπαλλήλους των επώνυμων καταστημάτων Christian Dior, Armani, Burberry στο Μιλάνο. Ανάμεσα σε μία πελάτισσα που φορούσε φόρμες και σε κάποια που ήταν ντυμένη με φόρεμα και γούνα, έκριναν ότι η πρώτη θα ξοδέψει περισσότερα και ότι ήταν σε θέση να αγοράσει τις πιο ακριβές μάρκες του καταστήματος.
Προσπαθώντας να "χωρέσουμε" στη μόδα της εποχής
Οι φοιτητές παρομοίως, φαίνεται πως εκτιμούν περισσότερο τους καθηγητές που φορούν T- shirts και έχουν μούσι από κάποιον φρεσκοξυρισμένο με γραβάτα και επίσημα ρούχα. “Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει ως τύπους που έχουν τα κότσια να κάνουν αυτό που κάνουν. Θεωρούν ότι πρόκειται για άτομα με τόσο υψηλό στάτους που δεν χρειάζεται να ακολουθούν τους κανόνες”, εξηγεί η καθηγήτρια. Η διάκριση αυτών των ανθρώπων έγκειται στο γεγονός πως όλα τα υπόλοιπα άτομα σε αυτό τον χώρο είναι απολύτως εναρμονισμένα και προσαρμοσμένα στο περιβάλλον τους που μετατρέπονται σε μάζα.
Οτιδήποτε λοιπόν, διαφέρει, αυτομάτως ξεχωρίζει. Αυτό δεν σημαίνει πως οι εν δυνάμει εργοδότες μας περιμένουν να μας δουν με αθλητικά σε μία συνέντευξη ούτε ότι ο τρόπος ντυσίματος καθορίζει σε απόλυτο βαθμό την συμπεριφορά κάποιου απέναντί μας. Όταν νιώθουμε άνετα όμως, μέσα σε ένα ρούχο, η εικόνα του εαυτού μας προσεγγίζεται θετικά, καθώς αποπνέουμε αέρα αυτοπεποίθησης. Γιατί η αποδοχή του εαυτού μας ξεκινάει πρώτα από εμάς. Μετά ακολουθεί η μόδα, η τάση, η ανάγκη για αποδοχή από ένα στημένο στυλ...
