Ο μικροσκοπικός Βρετανός που σήμερα είναι 62 ετων δεν είχε ποτέ πριν αποκαλύψει την διπλή ζωή που βίωνε. Παρ όλο το συχνά εκκεντρικό ντύσιμο του. Το αντίθετο. Ήταν πολλές οι φορές που έκανε τα πάντα για να μην υποπτευθεί πότε και κανείς τον πραγματικό προσανατολισμό του.
Ειδικά όταν εγγράφηκε ως μέλος στο ακροδεξιό κόμμα του Νάιτζελ Φάρατζ και ακόμη περισσότερο όταν κατέβηκε υποψήφιος με το «Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου» (UKIP) για τον δήμο του Λονδίνου το 2004. Ήταν μάλιστα εκείνη η εποχή που ο τότε Φρανκ, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι αρνείται να πάει στο Κάμντεν για να κάνει προεκλογική εκστρατεία γιατί «έχει πολλούς γκέι».
Σήμερα, ως Κέλι Μαλόνεϊ πια, απολογείται για αυτήν του τη δήλωση. Άλλωστε όπως δηλώνει έχει αποχωρίσει από το «αντιδραστικό» αυτό κόμμα «εξαιτίας των απόψεων που πρεσβεύουν».Την περασμένη άνοιξη έδωσε μια τελευταία ομιλία στο Συνέδριό τους σε μιά προσπάθεια να τους μεταπείσει, ως Κέλι πια. Δεν τα κατάφερε.
Η εικόνα του επίσης δεν θυμίζει σε τίποτα τον νευρικό, οξύθυμο Βρετανό «δάσκαλο» του μποξ που προσπαθούσε να κρύψει την αλήθεια που είχε μέσα του. «Εκείνη την περίοδο ζούσα μια ζωή με παρωπίδες» λέει σε συνέντευξη της στο CNN, «Σήμερα μετανιώνω για αυτά μου τα λόγια. Θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτά που είπα. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να το αλλάξω, θα το έκανα», προσθέτει.
Δεν μπορείς όμως να είσαι αυστηρός με την Κέλι. Ίσως με τον Φρανκ να ήταν αλλιώς. Αλλά τώρα πια η όψη του «σκληρού άντρα» που ίσως άλλη φορά να σε προκαλούσε για καυγά έχει αντικατασταθεί με ένα γλυκό χαμόγελο κι ένα ζεστό βλέμμα. Ίσως γιατί όπως δηλώνει «είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Νιώθω απολύτως πλήρης».
Η δημοφιλία της Κέλι εκτινάχθηκε στα ύψη πέρσι όταν και αποφάσισε να συμμετάσχει στο γνωστό μας «Σπίτι του Big Brother» στην εκδοχή του ειδικά για Celebrities. «Ήταν μια φανταστική εμπειρία» θα πει η ίδια, «εκεί κατάλαβα την αποδοχή από τον κόσμο».
Ο Φρανκ Μαλόνε που γεννήθηκε το 1953 στο Πεκαμ του Λονδίνου, σε εργατική οικογένεια Ιρλανδών μεταναστών, παντρεύτηκε δυο φορές. Ο τελευταίος του γάμος μάλιστα με την Τρέισι κράτησε για 15 χρόνια ενώ έφερε στο ζευγάρι και δυο παιδιά. Μια ακόμη κόρη έχει από τον πρώτο του γάμο. «Οι κόρες μου ήταν θαυμάσιες. Με στήριξαν πολύ στην διαδικασία επαναπροσδιορισμού του φύλου μου» δηλώνει η Κέλι, αν και όπως αποκαλύπτει συνεχίζουν να την φωνάζουν «μπαμπά».
Η Κέλι ξαναγύρισε στα ρινγκ, μετά από κάποια χρόνια αποχής για να αναλάβει και πάλι φερέλπιδες νέους πυγμάχους και να τους οδηγήσει στην κορυφή. Μόλις τον περασμένο Μάιο πανηγύρισε μαζί με τον Γκάρι Κόρνις την νίκη του στην Σκωτία στον «Intercontinental» αγώνα βαρέων-βαρών του Διεθνούς Οργανισμού Πυγμαχίας.
«Ήξερα ότι ήμουν διαφορετικό παιδί από την ηλικία των τριών ετών. Στα όνειρα μου σαν παιδί, ήμουν πάντα κορίτσι, ποτέ αγόρι» υποστηρίζει η ίδια. «Προσπάθησα να κάνω ότι και τα άλλα δυο μου αδέρφια. Εκείνη την εποχή δεν μπορούσες να είσαι διαφορετικός. Ήταν μια περίοδος που ακόμα σε κάποια μπαρ του Λονδίνου υπήρχε η επιγραφή «όχι σκύλοι, όχι μαύροι, όχι Ιρλανδοί, τονίζει στην συνέντευξη της στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο.
Ήταν μονάχα όταν στα 16 του, διάβασε σε κάποια εφημερίδα για την Έιπριλ Άσλευ, μια από τις πρώτες και πιο γνωστές περιπτώσεις τρανσεξουαλ γυναίκας στην Μεγάλη Βρετανία, που συνειδητοποίησε ότι «έτσι νιώθω κι εγώ. Αυτό είμαι».
Για τον επόμενο χρόνο θα αρχίσει να πειραματίζεται, αφήνοντας μακριά τα μαλλιά του και ξεκινώντας τις πρώτες εξορμήσεις του στην αγγλική πρωτεύουσα, ντυμένος γυναίκα. Μια ξαφνική επίσκεψη όμως από τον πάτερα του λίγο καιρό μετά θα βάλει φρένο στην ανακάλυψη του πραγματικού της εαυτού. Ο Φρανκ αμέσως σταμάτησε τους πειραματισμούς, θα ξαναγραφτεί στην σχολή του μποξ για την οποία με πολύ περηφάνια τον προόριζε ο πατέρας του και τέλος θα παντρευτεί την πρώην φιλενάδα του, Τζάκι, στον πρώτο γάμο που θα τελέσει αποκτώντας και μια κόρη.
Συνέχιζα να ψωνίζω γυναικεία ρούχα από τα καταστήματα» μοιράζεται η ίδια. «Τα αγόραζα και μόλις έβγαινα από το μαγαζί τα πέταγα στα σκουπίδια. Δεν ήθελα να μείνει κανένα πειστήριο. Άλλωστε για μένα ήταν ήδη μεγάλη η ικανοποίηση και η ανακούφιση ότι μπορούσα να τα κοιτάω, να τα αγγίζω, να τα νιώθω, να τα αγοράζω, να φαντάζομαι τον εαυτό μου μέσα σε αυτά».
Ο πατέρας του Φρανκ που πέθανε το 2009 δεν πρόλαβε να δει την εξέλιξη του γιου του. Ίσως αυτός ο θάνατος να ήταν και το χρονικό σημείο απελευθέρωσης της Κέλι. Πάντως η μητέρα της είναι πολύ υποστηρικτική προς την απόφαση της Κέλι, όπως δηλώνει η ίδια. Το ίδιο και η κοινή γνώμη.
«Οι άνθρωποι είναι σπουδαίοι μαζί μου. Μπορεί να πετύχω κάποιο αρνητικό σχόλιο στο ίντερνετ ή σε κάποια σαιτ πυγμαχίας, αλλά όταν με βλέπουν στο ρινγκ ή με συναντούν στον δρόμο δείχνουν πολύ αγάπη και κατανόηση».
Μόλις πριν δυο εβδομάδες, η Κέλι εμφανίστηκε ξανά στα βρετανικά ΜΜΕ για να κατακεραυνώσει τον Βρετανό πυγμάχο Τάισον Φιούρι, ο οποίος έχοντας προταθεί για «Αθλητής της Χρονιάς» από το BBC, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από την βρετανική κοινή γνώμη, με πάνω από 120.000 υπογραφές να ζητούν την εξαίρεση του από τα βραβεία, για τις ομοφοβικές δηλώσεις του σε συνέντευξη του, όπου και παρομοίασε την ομοφυλοφιλία με την έκτρωση και την παιδοφιλία.
Η περίπτωση της Μαλόνε θυμίζει την Κέιτλιν Τζένερ, η οποία επίσης ήταν ένας άνδρας σε μεγάλη ηλικία, οικογενειάρχης και με σπουδαία πορεία στον χώρο του αθλητισμού όταν αποφάσισε να προχωρήσει στον επαναπροσδιορισμό του φύλου της. πηγη
