Το Council on Foreign Relations ή CFR είναι ένα αμερικάνικο think tank (δεξαμενή σκέψης) που ειδικεύεται στην αμερικάνικη εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς υποθέσεις. Θεωρείται ότι είναι ένα από τα πιο σημαντικάthink tank παγκοσμίως σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας. Ανάμεσα στα μέλη του περιλαμβάνονται ανώτεροι πολιτικοί, πάνω από μια ντουζίνα υφυπουργών, διευθυντές της.....
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Συνέρχεται τακτικά και στις συναντήσεις του μετέχουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, επιχειρηματίες και εξέχοντα μέλη της διανόησης και της εξωτερικής πολιτικής προκειμένου να συζητήσουν τα σημαντικά διεθνή ζητήματα. Οι αναφορές του δημοσιεύονται στην επίσημη ιστοσελίδα του (http://www.cfr.org/ ), όπου μπορεί κάθε πολίτης να γραφτεί και να λαμβάνει ενημερώσεις. Εκδίδει, επίσης, το διμηνιαίο περιοδικό Foreign Affairs ενώ παράλληλα προωθεί αλλά και μετέχει στο think tank David Rockefeller Studies Program, το οποίο επηρεάζει αλλά και διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ κάνοντας συστάσεις στη διπλωματική κοινότητα, καταθέτοντας προτάσεις ενώπιον του Κογκρέσου,αλληλεπιδρώντας με δημοσιεύσεις θεμάτων, αναλύσεων και άρθρων σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και μετέχοντας στη συγγραφή και έκδοση βιβλίων.
Ιδρύθηκε το 1921 και έχει την έδρα του στη Νέα Υόρκη (58East 68th Street), με μια επιπλέον έδρα στην Ουάσιγκτον(στον έβδομο όροφο του κτιρίου του).
Η ιστορία του ξεκινάει αμέσως μετά τον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο όταν, όπως λέγεται, μια αδελφότητα έδωσε στον πρόεδρο Woodrow Wilson μια σειρά προτάσεων προς ενίσχυση της παγκόσμιας δημοκρατίας μετά την ήττα του Γουλιέλμου του Β”. Τις προτάσεις υποστήριξε και ο συνταγματάρχης Edward House, σύμβουλος του προέδρου Wilson. Ο Wilson τo 1918 παρουσίασε τις προτάσεις στο Κογκρέσο όπου και εγκρίθηκαν, ενώ το CFR ιδρύθηκε επισήμως το 1921.
Οι πρώτοι χρηματοδότες του ήταν ισχυροί οίκοι των ΗΠΑ: Rockefeller, Mellon, Harriman, Schiff, Kuhn, Loeb και Carnegie. Eπίσης, το υποστήριξαν σημαντικές ξένες προσωπικότητες όπως ο εκατομμυριούχος αποικιοκράτης Sir Cecil Rhodes και οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες Warburg και Rothschild.
Υπάρχουν δυο τρόποι για να ενταχθεί κάποιος στα 4900 μέλη του CFR, ο ένας είναι προσωρινός και ο άλλος ισόβιος. Ο προσωρινός τρόπος αφορά μόνο αμερικανούς πολίτες από 30 μέχρι 36 ετών ή τουλάχιστον προσωπικότητες εξέχουσες που επρόκειτο σύντομα να λάβουν την αμερικάνική υπηκοότητα και διαρκεί τουλάχιστον πέντε χρόνια ενώ στη περίπτωση του ισόβιου, ο «εκλεκτός» θα πρέπει να προταθεί εγγράφως από ένα τουλάχιστον μέλος του Συμβουλίου. Εκτός από μέλη, βέβαια, στο CFR μπορούν να συμμετάσχουν και ολόκληρες εταιρείες. Διαβάζοντας προσεκτικά στην επίσημη ιστοσελίδα του διαπιστώσαμε ότι οι εταιρικές συμμετοχές χωρίζονται στις εξής κατηγορίες: «Associates», «Affiliates» ($30,000+), «President’s Circle» ($60,000+) and «Founders» ($100,000+).Με άλλα λόγια από απλούς συνεργάτες μέχρι τα υψηλά ιστάμενα στελέχη που βρίσκονται δίπλα στον κύκλο του εκάστοτε προέδρου προστίθενται μερικά μηδενικά στο τραπεζικό λογαριασμό του ταμείου ως πριμοδότηση.
Όλα τα εταιρικά εκτελεστικά μέλη έχουν την ευκαιρία να ακούσουν διακεκριμένους ομιλητές, όπως προέδρους και πρωθυπουργούς άλλων χωρών, προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους πολυεθνικών εταιρειών, και αξιωματούχους των ΗΠΑ και του Κογκρέσου. Ο Πρόεδρος, επίσης, και τα εξέχοντα μέλη του κύκλου του καθώς και όσοι ανήκουν στους ιδρυτές δικαιούνται επιπλέον οφέλη, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους σε μικρά, ιδιωτικά δείπνα και δεξιώσεις με ανώτερους αμερικανούς αξιωματούχους και ηγέτες του κόσμου.
Μεταξύ των μελών του είναι ο David Rockefeller, ο Henry Kissinger, ο Bill Klinton, η Madeleine Albright(πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ),ο δισεκατομμυριούχος George Soros που δραστηριοποιείται σε πολλά ιδρύματα και ΜΚΟ ανά τον κόσμο, ο Colin Powell (πρών ΥΠΕΞ των ΗΠΑ γνωστός από την θητεία επί George Bush), η πρών ΥΠΕΞ Condoleeza Rice, o Thomas Johnson (γνωστός από τη θητεία στο CNN και τους Los Angeles Times ), η ηθοποιός Angelina Jolie γνωστή για τη φιλανθρωπική της δράση ανά τον πλανήτη και άλλοι.
Επίσης, από τις τάξεις του πέρασαν ο Laurence Tisch (πρώην πρόεδρος του δικτύου CBS), η Katharine Graham ( εκδότρια και πρόεδρος της Washington Post), o ιδρυτής της CIA Allen Welsh Dulles και ο τραπεζίτης Paul Moritz Warburg που γεννήθηκε στη Γερμανία αλλά μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1913 και σχεδίασε το νόμο για τη δημιουργία της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ (FED), την κεντρική αμερικάνικη τράπεζα που το κεφάλαιο της δεν ανήκει στο δημόσιο αλλά βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτικών τραπεζών. Η FED ανήκει και στα εταιρικά μέλη που πριμοδοτούν το CFR. Απλά για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι βασικοί μέτοχοι της Κεντρικής Τράπεζας της Αμερικής (FED) είναι: οι τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου, η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers Bank ) , οι τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας, η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης (που χρεοκόπησε), η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης, η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ και η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης. Κάποιος παρατηρητικός αναγνώστης εύκολα θα διαπιστώσει ότι επαναλαμβάνονται ονόματα οικογενειών που συμμετείχαν και στην έναρξη ίδρυσης του CFR.
Εκτός από την FED, το CFR εμπλέκεται και στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, δυο οργανισμοί που ελέγχουν στις μέρες μας το παγκόσμιο κεφάλαιο και,μάλιστα, επεμβαίνουν με τέτοιο τρόπο στα οικονομικά των χωρών ώστε να τις χρεώνουν παγκοσμίως όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς μέλη του CFR ήταν που προχώρησαν στην ίδρυσή τους.
H ερμηνεία του λογότυπου.
»καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ” αὐτὸν ἔχων τόξον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ.»Αποκάλυψη Κεφ.6:1
Το λευκό άλογο που εμφανίζεται στο λογότυπο του CFR για πολλούς έχει κάποια απόκρυφη ερμηνεία καθώς παρομοιάζεται με έναν από τους τέσσερις καβαλάρηδες της Αποκάλυψης.Πιο συγκεκριμένα, οι τέσσερις καβαλάρηδες της αποκάλυψης περιγράφονται στο τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης της Βίβλου,το οποίο ονομάζεται Αποκάλυψη του Ιωάννη, στο Κεφ.6:1-8. Το κεφάλαιο αναφέρεται σε ένα «βιβλίο/περγαμηνή στο δεξί χέρι του Θεού που είναι επισφραγισμένο με επτά σφραγίδες». Ο αμνός του θεού ή λιοντάρι του Ιούδα (Ιησούς Χριστός) ανοίγει τις πρώτες τέσσερις από τις εφτά συνολικά σφραγίδες, οι οποίες προκαλούν την εμφάνιση τεσσάρων όντων που ιππεύουν πάνω σε λευκό, κόκκινο, μαύρο και πράσινο άλογο. Παρόλο που μερικές ερμηνείες διαφέρουν, οι τέσσερις καβαλάρηδες συνήθως συμβολίζουν την Κατάκτηση, τον Πόλεμο, τον Λιμό και τον Θάνατο αντίστοιχα.
Ο πρώτος καβαλάρης συνήθως συνδέεται με τη στρατιωτική κατάκτηση. Η ερμηνεία αυτή έχει δοθεί από τον ευαγγελιστή Μπίλλυ Γκράχαμ, ο οποίος υπήρξε πνευματικός σύμβουλος σε διάφορους προέδρους των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Γκράχαμ ο καβαλάρης με το λευκό άλογο είναι ο Αντίχριστος ή μια αντιπροσώπευση ψευδοπροφητών που θα εμφανιστούν στον κόσμο πριν από την ημέρα της τελικής κρίσης, παραθέτοντας διαφορές ανάμεσα στο άσπρο άλογο της Αποκάλυψης κεφ. 6 και τον Ιησού πάνω στο άσπρο άλογο στην Αποκάλυψη κεφ.19. Στηρίζει, μάλιστα την ερμηνεία του στο γεγονός ότι στην Αποκάλυψη κεφ.19 ο Ιησούς έχει πολλά στέμματα, αλλά στην Αποκάλυψη κεφ.6 ο καβαλάρης έχει μόνο ένα.
Την ίδια άποψη συμμερίζεται και ο Walter L. Wilson στο Dictionary of Bible Types.
»Το άσπρο άλογο αντιπροσωπεύει μάλλον μια τεχνητή ειρήνη που θα παρουσιαστεί από τον κόσμο του Αντίχριστου υπό το πρόσχημα της θρησκείας και της δικαιοσύνης. Θα είναι μια ψεύτικη ειρήνη που δεν θα σταθεί.» -A Λεξικό της Αγίας Γραφής, Walter L. Wilson, © 1999 Hendrickson Publishers, Inc σ. 233.
Η λέξη VBIQVE που αναγράφεται στο κάτω μέρος του λογότυπου είναι λατινική και τη συναντάμε σε πολλά ρωμαϊκά νομίσματα. Η ερμηνεία της είναι »παντού». Στην αγγλική της μορφή η λέξη VBIQVE συναντάται ως «ubique» και σημαίνει «πανταχού παρούσα» ή «παντού την ίδια στιγμή». Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο καβαλάρης στο λευκό άλογο υιοθετεί τον αποκαλούμενο ρωμαϊκό χαιρετισμό (Roman Salute) που τον συναντάμε και σε πίνακες που απεικονίζουν τον Ναπολέοντα ενώ θα μπορούσε να παρομοιαστεί και με το χαιρετισμό των Ναζί(Seig Heil που σημαίνει Ζήτω η Νίκη.)
To CFR βρίσκεται στο σπίτι που κατασκευάστηκε για τον Harold I. Pratt κατά τα έτη 1919-1920 μεταξύ της Λεωφόρου Παρκ και της 68ης οδού στη Νέα Υόρκη. Μετακόμισε εκεί στις 16 Απριλίου 1945. Το σπίτι είναι, επίσης, διαθέσιμο για δεξιώσεις και άλλες λειτουργίες.
CFR και οικονομικοί κολοσσοί
Στους υποστηρικτές του CFR από το τραπεζικό και χρηματοοικονομικό σύστημα περιλαμβάνονται οι εξής εταιρείες: Bank of America / Merrill Lynch & Co., Goldman Sachs Group, JPMorgan Chase & Co, American Express Company, Barclays Capital, Citi, Credit Suisse, Deutsche Bank AG, Soros Fund Management, Morgan Stanley και άλλες. Συναντάμε καιμεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες κάποιες από τις οποίες μας είναι γνωστές από το ενδιαφέρον που έχουν δείξει για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες σε Ιόνιο και Κρήτη όπως η Chevron Corporation, η TOTAL S.A., η Exxon Mobil Corporation, η BP p.l.c. και άλλες.
Συμμετοχή στο CFR έχουν και μέλη της στρατιωτικής βιομηχανίας όπως η Airbus North America, η Boeing Company, η DynCorp International κ,α
CFR και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στα εταιρικά μέλη του συβουλίου ανήκουν και πολλές εταιρείες ενημέρωσης που δραστηριοποιούνται στο τομέα των ειδήσεων αλλά και των εκδόσεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε το πρακτορείο Bloomberg, το Economist Intelligence Unit (που εκδίσει το περιοδικό Economist), το Fox News(News Corporation), το πρακτορείο Reuters (Thomson Reuters), το διεθνές πρακτορείο Time Warner Inc, εταιρείες τηλεπικοινωνιών και τεχνολογίας όπως η GOOGLE, η Microsoft, η ΑΤ&Τ και άλλες.
Ψάχνοντας, μάλιστα στο Deep Web όπου οι πληροφορίες κυκλοφορούν ελεύθερα βρήκαμε και μια ενδιαφέρουσα αναπαράσταση του ελέγχου που ασκεί το CFR στα περισσότερα ΜΜΕ παγκοσμίως. Παρατηρούμε,λοιπόν, πως τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία παγκοσμίως είναι μέλη του.Η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα σπανίως αναφέρονται στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων με αποτέλεσμα να μην μπορεί κάποιος να εκτιμήσει ποια και πόση είναι η επιρροή που τους ασκείται. Παραδοσιακά ο έλεγχος του τύπου ήταν αυτό που ήθελαν να επιτύχουν όλες οι εταιρείες προκειμένου να διασφαλίσουν-εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.Ο αμερικανός πολιτικός Oscar Callaway μέσα στο Κονγκρέσο το 1917 ανέφερε τον τρόπο που χρησιμοποιήσε η εταιρεία JP Morgan προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντά της σε χάλυβα και ναυπηγική βιομηχανία. Δεν ήταν άλλος από το να προσλάβει 12 δημοσιογράφους που τους χρησιμοποίησε καταλλήλως, ενώ στην πορεία κατάλαβε πως αρκούσε να αποκτήσει τον έλεγχο 25 εφημερίδων προκειμένου να επιτύχει τον σκοπό της.
»In March, 1915, the J.P. Morgan interests, the steel, shipbuilding, and powder interest, and their subsidiary organizations, got together 12 men high up in the newspaper world and employed them to select the most influential newspapers in the United States and sufficient number of them to control generally the policy of the daily press. They found it was only necessary to purchase the control of 25 of the greatest papers. An agreement was reached; the policy of the papers was bought, to be paid for by the month; an editor was furnished for each paper to properly supervise andedit information regarding the questions of preparedness, militarism, financial policies, and other things of national and international nature considered vital to the interests of the purchasers.» U.S. Congressman Oscar Callaway
Η φωτογραφία, την οποία αλιεύσαμε στο Deep Web,δείχνει πως το σύνολο των ΜΜΕ σε διεθνές επίπεδο ελέγχεται από τον οργανισμό CFR Council on Foreign Relations.
Το διάγραμμα δείχνει αλληλοσυνδέσεις μεταξύ διαφόρων αμερικάνικων επιχειρήσεων και των θεσμικών οργάνων τους με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Διάγραμμα από το 2004.
Με την απόκτηση της ιδιοκτήσιας των ΜΜΕ οι οργανισμοί που κατέχουν τα ηνία στους δρόμους του χρήματος αλλά και στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής είναι σε θέση να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη, να ελέγξουν τις αντιδράσεις μέσα από το διαδίκτυο (Google, Μicrosoft) και να χειραγωγήσουν τα πλήθη.
Γι΄αυτό ακριβώς το λόγο και ο David Rockefeller σε μια συνάντηση της Τριμερούς Επιτροπής ( The Trilateral Commission, ένα think tank που ιδρύθηκε από τον David Rockefeller τον Ιούλιο του 1973, για να προωθήσει τη στενότερη συνεργασία μεταξύ της Βόρειας Αμερικής, της Δυτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας) τον Ιούνιο του 1991 ευχαρίστησε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που συμμετέχουν στο CFR για την διατήρηση της μυστικότητάς τους, ενώ επανέλαβε την ατζέντα του για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Λέγεται ότι η ομιλία του ηχογραφήθηκε από μέλος της Σουηδικής αντιπροσωπείας και έτσι διέρρευσε. «Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, στους New York Times, το περιοδικό Time και άλλες μεγάλες εκδόσεις των οποίων οι διευθυντές έχουν παρακολουθήσει τις συναντήσεις μας και έχουν τηρήσει τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα για περίπου σαράντα χρόνια. Θα ήταν αδύνατο για εμάς να αναπτύξουμε το σχέδιο μας για τον κόσμο, αν είχε υπαχθεί στα φωτεινά φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών. Όμως, η δουλειά μας είναι πλέον πολύ πιο εξελιγμένη και έτοιμη να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας πνευματικής ελίτ και του κόσμου των τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από την εθνική αποφασιστικότητα που ασκήθηκε στους περασμένους αιώνες.»
{We are grateful to The Washington Post, The New York Times, Time Magazine and other great publications whose directors have attended our meetings and respected their promises of discretion for almost forty years. It would have been impossible for us to develop our plan for the world if we had been subject to the bright lights of publicity during those years. But, the work is now much more sophisticated and prepared to march towards a world government. The supranational sovereignty of an intellectual elite and world bankers is surely preferable to the national auto determination practiced in past centuries.David Rockefeller The Trilateral Commission, in June 1991″}.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕΛΩΝ
Ιδρυτές
Bank of America / Merrill Lynch & Co., Inc.
Exxon Mobil Corporation
Goldman Sachs Group, Inc.
Hess Corporation
McKinsey & Company, Inc.
The Nasdaq OMX Group
President’s Circle
American Express Company
Barclays Capital
Bennett Jones LLP
BP p.l.c.
CA
Chevron Corporation
Citi
Credit Suisse
Eni S.p.A.
Fortress Investment Group LLC
Guardsmark LLC
Kingdon Capital Management
Kohlberg Kravis Roberts & Co.
Korn/Ferry International
Lazard
Lockheed Martin Corporation
Mars, Inc.
McGraw-Hill Companies, The
Moody’s Investors Service
Morgan Stanley
New Media Investments
Nike, Inc.
Reliance Industries Limited
Rio Tinto
Rockefeller Group International, Inc.
Rohatyn Group, The
Soros Fund Management
Standard Chartered Bank
Strategic Real Estate Advisors
Toyota Motor North America, Inc.
UBS AG
Veritas Capital LLC
Weiss Multi-Strategy Advisors, LLC
Premium / Πριμοδότηση
Access Industries, Inc.
ACE Limited
AEA Investors Inc.
Airbus North America
Alcoa, Inc.
Allied World Assurance Company, Ltd.
Apollo Management, LP
ARAMARK Corporation
Aramco Services Company
Archer Daniels Midland Company
AREVA Inc.
Arnhold and S. Bleichroeder Holdings, Inc.
Arnold & Porter LLP
Baker Capital Corp.
Baker, Nye Advisers, Inc.
Baldwin-Gottschalk Group, The
Banco Mercantil
Bank of New York Mellon Corporation, The
BASF Corporation
BGR International
Blackstone Group L.P., The
Bloomberg
BNP Paribas
Boeing Company, The
Booz & Co.
Booz Allen Hamilton Inc.
Bunge Limited
CALYON Corporate and Investment Bank
Canadian Imperial Bank of Commerce
Canon, Inc.
Caxton Associates
Chartis International
Chrysler LLC
Cisneros Group of Companies
CIT Group Inc.
Clarium Capital Management, LLC
CNA Corporation, The
Coca-Cola Company, The
ConocoPhillips Company
Continental Properties
Corsair Capital
Covington & Burling
Craig Drill Capital Corporation
De Beers
Deere & Company
Deloitte
Deutsche Bank AG
Duke Energy Corporation
DynCorp International
Enel North America
Energy Intelligence Group, Inc.
Equinox Partners, L.P.
Estee Lauder Companies Inc.
Federal Express Corporation
Ford Motor Company
Freeport-McMoRan Copper and Gold Inc.
Future Pipe Industries, Inc.
General Atlantic LLC
General Electric Company
Gibson Dunn & Crutcher, LLP
GlaxoSmithKline
Google, Inc.
Granite Associates LP
Greenberg Traurig, LLP
Hitachi, Ltd.
IBM Corporation
Indus Capital Partners, LLC
Invus Group, LLC
ITOCHU International
Jacobs Asset Management, LLC
JPMorgan Chase & Co
Kailix Investment Advisors
KBR
Kometal GMBH Austria
MacAndrews & Forbes Holdings Inc.
Mannheim LLC
Marathon Oil Company
Mark Partners
Marsh & McLennan Companies, Inc.
Marubeni America Corporation
MBIA Insurance Corporation
MeadWestvaco Corporation
Medley Capital
Medley Global Advisors
Merck & Co., Inc.
Milbank, Tweed, Hadley & McCloy LLP
Mitsubishi Heavy Industries America, Inc.
Mitsubishi International Corporation
Mitsui USA Foundation
Moore Capital Management LLC
Morgan, Lewis & Bockius LLP
National Interest Security Company
New York Life International, Inc.
News Corporation, The
NYSE Euronext
Occidental Petroleum Corporation
Olayan Group, The
PepsiCo, Inc.
Pfizer Inc.
Pillsbury Winthrop Shaw Pittman LLP
PricewaterhouseCoopers LLP
Principal Financial Group
Prudential Life Insurance Co.
Raytheon Company
Rho Capital Partners
Rothschild North America, Inc.
Sandalwood Securities, Inc.
Shell Oil Company
Siguler Guff & Company
Silver Lake Partners
Simpson Thacher & Bartlett LLP
Sony Corporation of America
Standard & Poor’s
Starwood Capital Group
Sullivan & Cromwell LLP
Tata Group, The
Thomson Reuters
Time Warner Inc.
Tishman Speyer Properties, Inc.
TOTAL S.A.
U.S. Chamber of Commerce
United Technologies Corporation
Verizon Communications
Visa Inc.
Volkswagen of America, Inc.
Vornado Realty Trust
Wal-Mart Stores, Inc.
Warburg Pincus LLC
Wyoming Investment Corporation
Xerox Corporation
Zephyr Management, L.P.
Ziff Brothers Investments LLC
Συνεργάτες
AARP
Baker & Hostetler LLP
Banca d’Italia
Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP
Control Risks Group
Debevoise & Plimpton LLP
Hemispheric Partners
Idemitsu Apollo Corporation
Intellispace, Inc.
Intesa Sanpaolo
Japan Bank for International Cooperation
Joukowsky Family Foundation
Oxford Analytica Inc.
Turkish Industrialists’ and Businessmen’s Association
Weber Shandwick Worldwide
CFR and Foreign Affairs
To περιοδικό Foreign Affairs αποτελεί το επίσημο έντυπο του CFR. Eκδόθηκε ένα χρόνο μετά την ίδρυση του και έκτοτε κυκλοφορεί κάθε δίμηνο εκτός από την αγγλική γλώσσα, στα Ισπανικά, Ιαπωνικά, Ρωσικά και Ελληνικά. Σκοπός του είναι, όπως αναγράφεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του CFR, να βοηθήσει τους αναγνώστες να κατανοήσουν το ρόλο της Αμερικής στον κόσμο. Οι αναλύσεις του πολύ συχνά δημοσιεύονται και σε άλλα έντυπα ανά τον πλανήτη, ενώ συνεργάζεται στενά με τους New York Times, τη Wall Street Journal, και την Washington Post.
Στο άμεσο παρελθόν αρχισυντάκτης του ήταν ο Fareed Zakaria,που πλέον εργάζεται στο περιοδικό Time.Ο τωρινός αρχισυντάκτης είναι ο Gideon Rose( μόνο ο έκτος στα τόσα χρόνια κυκλοφορίας του περιοδικού, όπως υπηρεφανεύονται στην ιστοσελίδα του), ειδικός σε διεθνείς συγκρούσεις και τη Μέση Ανατολή. Ο Fareed Zakaria επίσης μαζί με την ηθοποιό Angelina Jolie και άλλα μέλη του CFR σε ειδικό βίντεο που κυκλοφορεί στο you tube, εξηγούν τους λόγους που είναι μέλη του CFR.
To CFR και στη Ρωσία.
Μπορεί να μοιάζει με κακόγουστο αστείο ή με θεωρία συνωμοσίας αλλά το CFR φαίνεται πως έχει διεισδύσει και στη Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στο περιοδικό «Russia in Global Affairs» που ιδρύθηκε το 2002 με την υποστήριξη του Foreign Affairs. Το περιοδικό συν-ιδρύθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (SVOP), τη Ρωσική Ένωση Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών και την εφημερίδα Izvestia. Η συντακτική του ομάδα αποτελείται από πολιτικούς, διανοούμενους και ειδικούς σε διεθνή θέματα. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι στη λίστα μετέχουν πολλοί εν ενεργεία πολιτικοί της σημερινής ρωσικής σκηνής. Για την ακρίβεια μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του περιοδικού και στο Editorial Board του »Russia in Global Affairs» θα σας πείσει.
Ανάμεσα, λοιπόν, στα μέλη θα διακρίνετε τα ονόματα των:
Σεργκέι Λαβρόφ (Sergei Lavrov), Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας.
Γιούρι Ουσάκοφ (Yuri Ushakov), Σύμβουλος του Ρώσου Προέδρου.
Σεργκέι Πριχόντκο (Sergei Prikhodko), Από το 2013 είναι 2ος αναπληρωτής πρωθυπουργός και επίσης αρχηγός του επιτελείου της Κυβέρνησης Μεντβέντεφ.
Βαλερύ Οκουλόφ (Valery Okulov), Αναπληρωτής Υπουργός Μεταφορών της Ρωσίας.
Βλαντιμίρ Γκριγκόριεφ (Vladimir Grigoryev), Αναπληρωτής Επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για Τύπου και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας της Ρωσίας.
Αλεξάντερ Ζούκοφ (Alexander Zhukov), Αναπληρωτής Πρόεδρος της Ρωσικής Κρατικής Δούμας.
Βιάτσεσλαβ Νικόνοφ (Vyacheslav Nikonov) , Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων στη Ρωσική Κρατική Δούμα.
Ιγκόρ Γιούργκενς (Igor Yurgens), Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ανάπτυξης-INSOR με πρόεδρο τον Μεντβέντεφ.
Εβγένι Πριμακόφ (Yevgeny Primakov), Πρωθυπουργός της Ρωσίας, 1998-1999.
Ιγκόρ Ιβανόφ (Igor Ivanov), Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας 1998-2004.
Δίπλα από τα ονόματα αρκετών υπάρχει η επισήμανση σε προσωπική βάση,ότι δηλαδή συμμετέχουν οι ίδιοι στις συναντήσεις με τη συντακτική ομάδα κι όχι δια αντιπροσώπου. Η επισήμανση αυτή βρίσκεται και δίπλα στο όνομα του σημερινού ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ,που έχει τη φήμη του Ρώσου Κίσσινγκερ στους διαδρόμους των διπλωματών.
Το περιοδικό, εκτός από την ανάλυση των μεγάλων στρατηγικών ζητημάτων, ασχολείται με διεθνή θέματα. Έχει σχεδιαστεί, επίσης, και ως ένα εργαλείο ολοκλήρωσης των πολιτικών και οικονομικών ελίτ της Ρωσίας και του εξωτερικού, προκειμένου να ενημερώσουν την κοινωνία, μεταξύ των οποίων φοιτητές, πολιτικούς και επιχειρηματίες για τις εν εξελίξει διαδικασίες στον κόσμο. Παράλληλα, παρέχει ένα πλήρες φόρουμ για συζητήσεις μεταξύ ρώσων και ξένων εμπειρογνωμόνων και κυκλοφορεί υπό την αιγίδα του Foreign Affairs.
Επίλογος
Η εναλλακτική λύση για μια νέα διεθνή τάξη είναι το χάος είχε πει ο Χένρυ Κίσσινγκερ(εκ των μελών του CFR) και φαίνεται πως αυτό ακριβώς είναι και το επιχείρημα που χρησιμοποιεί το Συμβούλιο για να προετοιμάσει τους λαούς και μέσα από την επιρροή που ασκεί στα ΜΜΕ.
Εμείς ως κατακλείδα αλιεύσαμε από την επίσημη ιστοσελίδα του ένα απόσπασμα και σας το παραθέτουμε για να το επεξεργαστείτε μαζί με το προαναφερθέντα:«Ο στόχος πρέπει να είναι να επαναπροσδιορίσουμε την κυριαρχία την εποχή της παγκοσμιοποίησης, να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα σε έναν κόσμο από πλήρως κυρίαρχα κράτη και ένα διεθνές σύστημα είτε παγκόσμιας κυβέρνησης είτε αναρχίας»
“The goal should be to redefine sovereignty for the era of globalisation, to find a balance between a world of fully sovereign states and an international system of either world government or anarchy.”
To άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus τεύχος Νοεμβρίου 2014 και το έχει γράψει η αρχισυντάκτρια του Geopolitics and Daily News, Γιώτα Χουλιάρα.
