ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και καλά κουράγια Ελληνίδες –Έλληνες .
Για δουλείες στο κέντρο των Αθηνών και τα βήματα μου με οδήγησαν να προσκυνήσω την Κυρά των Αθηνών, την ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ που το σεπτό της σκήνωμα βρίσκεται στη Μητρόπολη των Αθηνών που το καταβασανισμένο σώμα της από τους τότε τζιχαντιστές της εποχής της Τούρκους αναπέμπει χαριτόβρυτες δωρεές.
Όταν βγήκα μετά στην πλατεία της Μητρόπολης ένα σμάρι Ρώσων αξιωματικών του πολεμικού ναυτικού ....με προσπέρασε με γρήγορο στρατιωτικό βηματισμό.
Ο επικεφαλής διοικητής τους έδειχνε με το χέρι του στο βάθος της πλατείας τον ανδριάντα του τελευταίου αυτοκράτορα των Ρωμιών Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο που το τέλος του ενσαρκώνει την αρχή του θρύλου για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά με όσες φυσικά εκδοχές κυκλοφορούν σήμερα.
Η ομάδα των Ρώσων ήταν χαρούμενοι και έλαμπαν τα ξανθά πρόσωπα τους.
Έκλεψα λίγο χρόνο και τους ακολούθησα μέχρι τον ανδριάντα.
Όταν πλησίασαν έμπροσθεν σε αυτόν σεβαστικά απέτισαν την δέουσα τιμή.
Δεν μπορούσα να μην τους ρωτήσω για τα συναισθήματα τους εκείνη την στιγμή.
Με σπαστά Αγγλικά προσπάθησα να συνεννοηθώ με τον ανώτερο διοικητή τους, οποίος είχε την ευγενή διάθεση να μου απαντήσει.
-Σας παρακαλώ μπορείτε κ. διοικητά να μου πείτε τι σημαίνει για εσάς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τον ρώτησα.
Και αυτός μου απήντησε αφοπλιστικά
-είναι κομμάτι της Ιστορίας μας γιατί δίχως Βυζάντιο δεν θα υπήρχαμε εμείς και συνέχισε…
-και κάτι άλλο ,είναι θρύλος για τον ηρωισμό και την μαχητικότητα για την ΠΙΣΤΗ και την ΠΑΤΡΙΔΑ του απέναντι στον Τούρκο-πολιορκητή.
-να γιατί κύριε μου τον θεωρούμε κομμάτι της ιστορίας μας.
Μου είχε σηκωθεί η τρίχα από τα λεγόμενα του Ρώσου Διοικητή.
Κόμπιασα αλλά κάτι μπόρεσα να ψελλίσω.
-κ. Διοικητά και εσείς να αποτελέσετε κομμάτι και συνέχεια αυτής της ιστορίας σύμφωνα με το ΑΓΙΟ ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ.
Δεν μου απήντησε, μόνο χαμογέλασε και μου έκανε μια ελαφριά υπόκλιση.
Ασυναίσθητα έκανα και εγώ μια βαθύτερη υπόκλιση και του ζήτησα να τον βγάλω μια φωτογραφία μπροστά στο τελευταίο αυτοκράτορα για να θυμόμαστε την απροσδόκητη συνάντηση μας αυτή που μπορεί να επαναληφθεί σε άλλο πιο σπουδαίο μέρος της Ρωμιοσύνης που δεν αντέχει άλλο τις προκλήσεις των Τούρκων.
Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση
