του ομάδα, σε συνεργασία με το Ερευνητικό Κέντρο Ames στις ΗΠΑ, πέτυχαν μια σπουδαία ανακάλυψη που ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία συσκευών που θα λειτουργούν 1000 φορές γρηγορότερα από ότι σήμερα.
Η ανακάλυψη του «Κβαντικού Φεμτο-Μαγνητισμού» όπως αναφέρεται, αποτελεί το αποτέλεσμα δεκαετούς ερευνητικής προσπάθειας στα πλαίσια διεπιστημονικής συνεργασίας μεταξύ των ερευνητικών ομάδων του κ. Περάκη,του επίκουρου καθηγητή Φυσικής του Πανεπιστημίου Iowa State και του Εργαστηρίου Ames των ΗΠΑ Jigang Wang ενώ ανακοινώθηκε στο διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό Nature (496, 69–73 (03 April 2013 http://www.nature.com/nature/journal/v496/n7443/full/nature11934.html).
Με την αγωνία ενός ερευνητή που βλέπει την δύναμη της επιστήμης να αγνοείται τόσο απερίσκεπτα στην Ελλάδα, ο κ. Περάκης μίλησε στο Flashnews.gr τόσο για την επαναστατική του ανακάλυψη όσο και για την επίδραση που μπορεί να έχει η έρευνα στην ανάπτυξη της χώρας μας.
Η ανακάλυψη του Κβαντικού Φεμτο – Μαγνητισμού» και οι εφαρμογές της
Με την ανακάλυψη του Κβαντικού Φεμτο – Μαγνητισμού οι ερευνητές κατάφεραν να μαγνητίσουν την ύλη με ταχύτητα 1000 φορές μεγαλύτερη από αυτή στις πιο γρήγορες σημερινές μαγνητικές μνήμες ηλεκτρονικών υπολογιστών.
«Ο καθηγητής Wang και εγώ αποφασίσαμε να στραφούμε στους πολύ μικρούς χρόνους. Όλοι γνωρίζομε ότι οι πολύ ψηλές ενέργειες σε επιταχυντές όπως το CERN μπορούν να αποκαλύψουν νέα Φυσική.
Το ίδιο συμβαίνει αν εστιάσουμε στους πολύ μικρούς χρόνους, οι οποίοι περνούσαν απαρατήρητοι μέχρι σήμερα. Εμείς προσπαθήσαμε να καταλάβουμε το πώς ακριβώς αλλάζει ο μαγνητισμός όταν τον φωτίσει ένας παλμός λέιζερ με πολύ μικρή διάρκεια. Καταφέραμε να «φωτογραφίσουμε» την εξέλιξη του μαγνητισμού σε πραγματικούς χρόνους.
Και μέσα από αυτή τη «φωτογράφιση» ανακαλύψαμε τη μικροσκοπική διαδικασία που μαγνητίζει το υλικό».
Οι γρήγορες αλλαγές της μαγνητικής κατάστασης αποτελούν τη βάση ενός «μαγνητικού διακόπτη», με ευρείες εφαρμογές από γρήγορες μνήμες και σκληρούς δίσκους μέχρι τη συλλογή ενέργειας με μελλοντικά φωτοβολταϊκά συστήματα.
Έτσι ανοίγει πλέον ο δρόμος για τη δημιουργία συσκευών που θα λειτουργούν 1000 φορές γρηγορότερα, με ταχύτητες τουλάχιστον 10 terahertz (1012 hertz) αντί για 10 gigahertz (109 hertz) όπως μέχρι σήμερα.
Στο μέλλον, τέτοιες συσκευές θα πρέπει να «σκέφτονται» μέσα σε απίστευτα μικρούς χρόνους μερικών φεμτο δευτερολέπτων- δηλαδή μέσα σε δισεκατομμυριοστά του χιλιοστού του δεκάτου του δευτερολέπτου.
Εμείς δείξαμε ότι μπορούν να το πετύχουν αν τις μάθομε κβαντομηχανική και τις φωτίσουμε με υπερ-βραχείς παλμούς φωτός λέιζερ» λέει ο κ. Περάκης.
Τα αποτελέσματά μας ανοίγουν ένα νέο δρόμο, που μπορεί να οδηγήσει την τεχνολογία να επιτύχει το άνω επιτρεπτό όριο ταχύτητας επεξεργασίας της πληροφορίας.
Οι πιο ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν βασίσει την πρόοδό τους στις υψηλές τεχνολογίες και την πληροφορία ενώ στο μέλλον η βελτίωση της ταχύτητας των συσκευών που στηρίζουν αυτό το μοντέλο ανάπτυξης παρουσιάζεται ως το sine qua non για την επιβίωσή του.
Όμως όπως εξηγεί ο κ. Περάκης το στοίχημα της ανάπτυξης στο μέλλον θα κερδηθεί μόνο όταν πετύχουμε τη δημιουργία φτηνής τεχνολογίας που θα λειτουργεί με την μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα σε συνδυασμό με την κατανάλωση της μικρότερης δυνατής ενέργειας.
Αυτήν την στιγμή όλα τα κομπιούτερ και οι συσκευές υπάρχουν στον πλανήτη καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας.
Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτό; Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, μπορεί να αποτελέσει μια μικρή επανάσταση για τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη.
«Φωτίζοντας» την επιστήμη ανοίγει ο δρόμος για την ανάπτυξη
Ο κ. Περάκης μιλώντας στο Flashnews.gr επιχείρησε να φωτίσει, όχι τον μαγνητισμό αλλά τις επιδράσεις που μπορεί να έχει μια τέτοια ανακάλυψη τόσο στο επιστημονικό δυναμικό της χώρας όσο και στην ανάπτυξη της κοινωνίας που βιώνει συνθήκες κρίσης.
«Πέρα από την ανακάλυψη μιας νέας ιδέας με τεχνολογικές και άλλες εφαρμογές και προεκτάσεις, δεν πρέπει να υποτιμάμε το γεγονός ότι τέτοιες ερευνητικές δραστηριότητες, εκπαιδεύουν τους νέους για να στελεχώσουν την Ελλάδα του αύριο και για αυτό δεν πρέπει να σταματήσουν», αναφέρει ο κ. Περάκης.
Από την άλλη μεριά οι συνθήκες μέσα στις οποίες εργάζονται ερευνητές σαν τον κ. Περάκη κάθε άλλο παρά ιδεατές είναι.
Το διεθνούς κύρους επιστημονικό περιοδικό «Lancet” σε δημοσίευμά του επισημαίνει ότι η κρίση έχει κάνει τους Έλληνες επιστήμονες πολύ πιο δημιουργικούς .
Όπως υποστηρίζει η θεωρία των κοινωνικών δικτύων του Έλληνα καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, κ. Νίκο Χριστάκη, ένα μικρό γεγονός, πχ μια επιστημονική ανακάλυψη, σε συνθήκες κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να έχει απρόβλεπτες διαστάσεις .
«Όλη αυτή η προσπάθεια που κάνουμε όλα τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις για τη χώρα» επισημαίνει ο κ. Περάκης.
«Κάτω από την ίδια οπτική θα πρέπει να θέσουμε το ερώτημα πώς μπορούμε ως χώρα με τους πόρους που διαθέτουμε να μπορέσουμε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για να πάμε ως χώρα εκεί που θέλουμε να φτάσουμε.
Όσο δημιουργικός και να είναι βέβαια ο ερευνητής αν δεν υπάρχει και η στήριξη από το κράτος τότε η θεωρία των κοινωνικών δικτύων μπορεί να δείξει το «άσχημο πρόσωπό της». Η έλλειψη δηλαδή σχεδιασμού και οι συνεχόμενες περικοπές στα Πανεπιστήμια μπορεί να έχουν καταστρεπτικές συνέπειες στο μέλλον».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες «προσπαθούμε να κάνουμε χρήση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο των μέσων, των δυνατοτήτων, των ευκαιριών που παρουσιάζονται, προκρίνοντας την διεπιστημονικότητα και τη συνεργασία ως τον βασικό δρόμο για να προχωρήσουμε».
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η πρόταση του Καθηγητή για το πώς μπορεί να κινητοποιηθεί μια πορεία αναπτυξιακή στη χώρα με βασική συμμετοχή της επιστήμης.
Για το λόγο αυτό αναφέρει ως παράδειγμα το διάγγελμα του προέδρου Κένεντυ προς τον αμερικανικό λαό. Η φράση «Σε 10 χρόνια από τώρα θα πρέπει να έχουμε φτάσει και να έχουμε επιστρέψει με ασφάλεια στη σελήνη» ενέπνευσε τόσο τον επιστημονική κοινότητα όσο και την αμερικανική κοινωνία οδηγώντας το σύνολο σε εκπληκτικά πρόοδο.
Πίσω όμως από το διάγγελμα που είναι ανέξοδο, κρύβεται πολιτική απόφαση για το πού θα πάμε.
Και στο σημείο αυτό ο κ. Περάκης επισημαίνει το ρόλο του Κράτους αλλά και της επιστημονικής κοινότητας οι οποίοι θα πρέπει να συστρατευτούν κάτω από ένα στρατηγικό στόχο με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για την ανάπτυξη της χώρας.
Η αντίληψη ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις αφορούν κυρίως τα εργαστήρια των Πανεπιστημίων είναι λανθασμένη. Όλες οι ιδέες, όσο δημιουργικές και αν είναι θα πάνε χαμένες αν δεν έχουμε ένα μηχανισμό που να τις χρησιμοποιεί για τους στόχους της χώρας.
«Εμείς τα λέμε αλλά ποιος μας ακούει» αναφέρει ο κ. Περάκης καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κρήτης και του ΙΤΕ, δύο ιδρυμάτων με σημαντική παρουσία διεθνώς, δυσανάλογης της στήριξης που λαμβάνουν από το κράτος.
Ίσως κάποια μέρα, κάτω και από την πίεση των συνθηκών που βιώνουμε το Κράτος να ακούσει και επιτεύγματα επιστημόνων όπως του κ. Περάκη να προκαλέσουν πολλαπλάσιες θετικές συνέπειες για το καλό όλων μας
Η θεωρητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής _Δομής και Λέιζερ του ΙΤΕ αποτελείται από τον Δρ. Λεωνίδα Μουχλιάδη και τον καθηγητή φυσικής Δρ. Ηλία Περάκη. Η πειραματική ομάδα στο Ames Laboratory-USDOE και στο Πανεπιστήμιο Iowa State των ΗΠΑ αποτελείται από τους _ρ. Tianqi Li, Aaron Patz, Jiaqiang Yan, Tom
Lograsso, και τον επίκουρο καθηγητή φυσικής _ρ. Jigang Wang.
