τα άξια τέκνα της φεύγουν από τη ζωή…
Μιλάω για τον Νίκο Παππά, τον γενναίο κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «Βέλος», που άναψε την μεγαλύτερη φωτιά στη χούντα, εδώ και 40 χρόνια, με το Κίνημα του Ναυτικού. Και που κηδεύθηκε με χιλιάδες Έλληνες, από όλες τις πλευρές, να τον αποχαιρετούν χειροκροτώντας…
Σπουδαίοι Έλληνες από όλες τις πλευρές ήσαν εκείνοι που πήραν μέρος στο «Κίνημα του Ναυτικού». Ποιούς να πρωτοθυμηθώ; Τον Παπαδόγγονα; Τον Κονοφάο; Τον Σέκερη; Τον Βαρδινογιάννη; Η μήπως τον Μουστακλή, τον Μπαντουβά, τον Παναγούλη, τον Πλυτά, τον Αβέρωφ, την Φλέμιγκ, τον Βούλτεψη, τον Σιφουνάκη και δεκάδες άλλους, οι περισσότεροι από τους οποίους διώχθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, έχασαν τα πάντα για την πατρίδα.
Στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας όπου οδήγησε το «Βέλος» ο Νίκος Παππάς έδωσε μια περήφανη απάντηση στο ερώτημα των ξένων δημοσιογράφων σε ποιό κόμμα ανήκει. «Ανήκω στην Ελλάδα και μόνον αυτήν υπηρετώ», είπε με φωνή βροντώδη, όπως συνήθιζε. Την ίδια περίπου απάντηση είχαν δώσει ο Ζέρβας και ο Άρης όταν ενώθηκαν για να ανατινάξουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου, εδώ και 70 χρόνια. Οπως την ίδια απάντηση έδιναν και ο «Φιλικοί» όταν ορκίζονταν για να ελευθερώσουν την Ελλάδα το 1821…
Κάτι ανάλογο περιμένουν οι Έλληνες και από τους σημερινούς ηγέτες (ο Θεός να τους κάνει!..): Να ενωθούν, να συνεργαστούν, να υψώσουν ανάστημα στους ξένους δανειστές, να τα αλλάξουν όλα, αφού καθένας χωριστά δεν γίνεται να τα καταφέρει. Αν δεν το κάνουν πάνε χαμένοι, τελειώνουν. Όσο περνάνε οι μέρες το βλέπουν και μόνοι τους ότι κάποιο ανατρεπτικό «τσουνάμι» πλησιάζει…
