Στο κενό... αιωρείται μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ριζούπολης του Περισσού, που είναι χτισμένη πάνω σε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο όμορφα υπόγεια σπήλαια της Αττικής, στο οποίο έχουν βρεθεί ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας από τις αρχές της 5ης χιλιετίας π.Χ.!
Το σπήλαιο έχει συνολική έκταση 2.500 τετραγωνικών μέτρων και βρίσκεται κάτω από την περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Κομανών, Τύρας και Διοπόλεως. Μάλιστα, διέρχεται και κάτω από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, ενώ η είσοδός του είναι μέσα σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο με καγκελόπορτα, επί της οδού Κομανών 30, το οποίο, σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, ανήκει στο δήμο.........Δείτε περισσότερα παρακάτω!
Σήμερα, πάνω από την είσοδο του σπηλαίου ορθώνονται πολυκατοικίες, ενώ το εσωτερικό του κάτω από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία είναι κατακλυσμένο από μπάζα! Το σπήλαιο ήταν ήδη γνωστό όταν άρχισε η δόμηση στην περιοχή και κάποιοι λένε ότι το είχε χρησιμοποιήσει ως κρησφύγετο ο διαβόητος λήσταρχος Νταβέλης. Ομως, οι πρώτοι κάτοικοι το χρησιμοποίησαν ως αποχετευτικό αγωγό και το περιεχόμενο των βόθρων κατέστρεφε τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες που επί χιλιάδες χρόνια δημιουργούσε η φύση.
Από τα χονδροειδή άβαφα και στιλβωμένα με το χέρι αγγεία -κάποια με γραπτή διακόσμηση- που βρέθηκαν από την αρχαιολόγο Μ. Κουμουζέλη που διηύθυνε τις ανασκαφές της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, μεταξύ 1994 και 1999, προκύπτει ότι το σπήλαιο χρησιμοποιούνταν ως εποχικός τόπος διαμονής κατά τη μέση και νεότερη νεολιθική περίοδο (6η ώς 4η χιλιετία π.Χ.).
Λόγω της ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας του σπηλαίου και των κινδύνων για τη στατικότητα των κτιρίων, η Εφορεία είχε συστήσει να μην οικοδομηθεί η περιοχή. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι ντόπιοι εργολάβοι πέρασαν από το εσωτερικό του σωλήνες ύδρευσης και αποχέτευσης και δεν δίστασαν να ξεκινήσουν τη θεμελίωση πολυκατοικιών στον... αέρα, παρ’ ότι ήταν προφανές πως ένας σεισμός μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει τη γη να «καταπιεί» ολόκληρη τη γειτονιά! Και αυτό συνεχίζεται ακόμη και σήμερα στον βωμό του κέρδους...
«Πάντα υπάρχει ο φόβος ενός μεγάλου σεισμού και όσο χτίζονται σπίτια, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος. Εμείς είχαμε γνωστοποιήσει εγγράφως το πρόβλημα στην πολεοδομία. Πριν από λίγες μέρες, οι συνάδελφοι έκαναν νέα αυτοψία και επικαιροποιούμε με νέα επιστολή τη σύστασή μας καθώς είναι γεγονός ότι γίνεται κατάχρηση στην περιοχή» λέει στην «Espresso» η προϊσταμένη της Εφορείας Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα που αποκλείει πάντως το ενδεχόμενο να συνεχιστούν οι ανασκαφές και λόγω της επικινδυνότητας του σπηλαίου, αλλά και επειδή δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη η έρευνα της αρχαιολόγου που έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί.
Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Φάνης Ελληνας τόνισε ότι από τη δεκαετία του ’70 έχει να επισκεφθεί κάποιος σπηλαιολόγος το σπήλαιο. Ωστόσο, όπως είπε, θεωρεί πολύ πιθανό από τότε μέχρι σήμερα να έχουν προκληθεί επιπλέον καταστροφές στην περιοχή από την ανεξέλεγκτη δόμηση: «Η Εφορεία Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας ιδρύθηκε το 1977. Πριν, την ευθύνη του σπηλαίου είχε η τοπική Αρχαιολογική Εφορεία» επισήμανε ο κ. Ελληνας συμπληρώνοντας: «Ξέραμε ότι είχαν γίνει κάποιες καταστροφές μέσα στο σπήλαιο, οι οποίες είχαν προκληθεί από τα βοθρολύματα και τη δόμηση. Κάποια μέλη μάς είχαν εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθούν το σπήλαιο, αλλά αυτό δεν κατέστη ποτέ εφικτό καθώς δεν τους χορηγήθηκε η απαιτούμενη άδεια από την Εφορεία Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας».
Ανυποψίαστοι οι κάτοικοι!
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ριζούπολης γνωρίζουν για την ύπαρξη του σπηλαίου και τις καταστροφές που έχει υποστεί, ωστόσο λίγοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι απειλούνται: «Το κενό που υπάρχει μας βοηθά στους σεισμούς. Στον τελευταίο σεισμό το σπίτι μου πήγε όλο κάτω και ξανασηκώθηκε! Πήγαινε σαν εκκρεμές. Το υπέδαφος είναι βραχώδες και δεν διατρέχουμε κίνδυνο» τόνισε με βεβαιότητα η κυρία Μαρία Τοπαλίδου. Συμπλήρωσε, δε, πως λόγω του συντελεστή δόμησης τα τελευταία χρόνια δεν έχουν ανεγερθεί νέες οικοδομές στην περιοχή: «Απ’ ό,τι γνωρίζω, οι περισσότερες πολυκατοικίες είναι παλιές. Επίσης, λόγω του σπηλαίου, μας έχουν απαγορεύσει να χτίζουμε πάνω από τρεις ορόφους».
Από την πλευρά της, η κυρία Λεμονιά Τζίμα, κάτοικος και αυτή της περιοχής, λέει στην «Espresso»: «Τα παλιά χρόνια τα σπίτια άδειαζαν βοθρολύματα στο σπήλαιο, αλλά δεν γνωρίζω για τα μπάζα» και προσθέτει: «Απ’ ό,τι γνωρίζω, πρόσφατα ανακαλύφθηκε άλλο ένα σπήλαιο στην περιοχή, κάτω από μια νέα οικοδομή. Μάλιστα, λέγεται ότι είχαν ανακαλυφθεί και αρχαία. Οι εργασίες διακόπηκαν προσωρινά, όμως μετά από λίγο ξανάρχισαν!»
Οπως είχε αποκαλύψει η ιστοσελίδα Newstrap.gr, πρώτοι εξερεύνησαν το σπήλαιο, στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η πρωτοπόρος της ελληνικής σπηλαιολογίας Αννα Πετροχείλου μαζί με τον επίσης σπηλαιολόγο σύζυγό της Ιωάννη και μάλιστα έχουν κινηματογραφήσει την περιήγησή τους στο μεγάλο υπόγειο καρστικό σχηματισμό που περιλαμβάνει θαλάμους και διαδρόμους ποικίλων διαστάσεων. Το υλικό προβλήθηκε στα «Επίκαιρα» της εποχής και καταχωρήθηκε στο Εθνικό Οπτικοακουστικό αρχείο.
espressonews
Το σπήλαιο έχει συνολική έκταση 2.500 τετραγωνικών μέτρων και βρίσκεται κάτω από την περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Κομανών, Τύρας και Διοπόλεως. Μάλιστα, διέρχεται και κάτω από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, ενώ η είσοδός του είναι μέσα σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο με καγκελόπορτα, επί της οδού Κομανών 30, το οποίο, σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, ανήκει στο δήμο.........Δείτε περισσότερα παρακάτω!
Σήμερα, πάνω από την είσοδο του σπηλαίου ορθώνονται πολυκατοικίες, ενώ το εσωτερικό του κάτω από την εκκλησία του Προφήτη Ηλία είναι κατακλυσμένο από μπάζα! Το σπήλαιο ήταν ήδη γνωστό όταν άρχισε η δόμηση στην περιοχή και κάποιοι λένε ότι το είχε χρησιμοποιήσει ως κρησφύγετο ο διαβόητος λήσταρχος Νταβέλης. Ομως, οι πρώτοι κάτοικοι το χρησιμοποίησαν ως αποχετευτικό αγωγό και το περιεχόμενο των βόθρων κατέστρεφε τους εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες που επί χιλιάδες χρόνια δημιουργούσε η φύση.
Από τα χονδροειδή άβαφα και στιλβωμένα με το χέρι αγγεία -κάποια με γραπτή διακόσμηση- που βρέθηκαν από την αρχαιολόγο Μ. Κουμουζέλη που διηύθυνε τις ανασκαφές της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, μεταξύ 1994 και 1999, προκύπτει ότι το σπήλαιο χρησιμοποιούνταν ως εποχικός τόπος διαμονής κατά τη μέση και νεότερη νεολιθική περίοδο (6η ώς 4η χιλιετία π.Χ.).
Λόγω της ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας του σπηλαίου και των κινδύνων για τη στατικότητα των κτιρίων, η Εφορεία είχε συστήσει να μην οικοδομηθεί η περιοχή. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι ντόπιοι εργολάβοι πέρασαν από το εσωτερικό του σωλήνες ύδρευσης και αποχέτευσης και δεν δίστασαν να ξεκινήσουν τη θεμελίωση πολυκατοικιών στον... αέρα, παρ’ ότι ήταν προφανές πως ένας σεισμός μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει τη γη να «καταπιεί» ολόκληρη τη γειτονιά! Και αυτό συνεχίζεται ακόμη και σήμερα στον βωμό του κέρδους...
«Πάντα υπάρχει ο φόβος ενός μεγάλου σεισμού και όσο χτίζονται σπίτια, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος. Εμείς είχαμε γνωστοποιήσει εγγράφως το πρόβλημα στην πολεοδομία. Πριν από λίγες μέρες, οι συνάδελφοι έκαναν νέα αυτοψία και επικαιροποιούμε με νέα επιστολή τη σύστασή μας καθώς είναι γεγονός ότι γίνεται κατάχρηση στην περιοχή» λέει στην «Espresso» η προϊσταμένη της Εφορείας Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα που αποκλείει πάντως το ενδεχόμενο να συνεχιστούν οι ανασκαφές και λόγω της επικινδυνότητας του σπηλαίου, αλλά και επειδή δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη η έρευνα της αρχαιολόγου που έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί.
Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας Φάνης Ελληνας τόνισε ότι από τη δεκαετία του ’70 έχει να επισκεφθεί κάποιος σπηλαιολόγος το σπήλαιο. Ωστόσο, όπως είπε, θεωρεί πολύ πιθανό από τότε μέχρι σήμερα να έχουν προκληθεί επιπλέον καταστροφές στην περιοχή από την ανεξέλεγκτη δόμηση: «Η Εφορεία Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας ιδρύθηκε το 1977. Πριν, την ευθύνη του σπηλαίου είχε η τοπική Αρχαιολογική Εφορεία» επισήμανε ο κ. Ελληνας συμπληρώνοντας: «Ξέραμε ότι είχαν γίνει κάποιες καταστροφές μέσα στο σπήλαιο, οι οποίες είχαν προκληθεί από τα βοθρολύματα και τη δόμηση. Κάποια μέλη μάς είχαν εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθούν το σπήλαιο, αλλά αυτό δεν κατέστη ποτέ εφικτό καθώς δεν τους χορηγήθηκε η απαιτούμενη άδεια από την Εφορεία Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας».
Ανυποψίαστοι οι κάτοικοι!
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Ριζούπολης γνωρίζουν για την ύπαρξη του σπηλαίου και τις καταστροφές που έχει υποστεί, ωστόσο λίγοι είναι αυτοί που θεωρούν ότι απειλούνται: «Το κενό που υπάρχει μας βοηθά στους σεισμούς. Στον τελευταίο σεισμό το σπίτι μου πήγε όλο κάτω και ξανασηκώθηκε! Πήγαινε σαν εκκρεμές. Το υπέδαφος είναι βραχώδες και δεν διατρέχουμε κίνδυνο» τόνισε με βεβαιότητα η κυρία Μαρία Τοπαλίδου. Συμπλήρωσε, δε, πως λόγω του συντελεστή δόμησης τα τελευταία χρόνια δεν έχουν ανεγερθεί νέες οικοδομές στην περιοχή: «Απ’ ό,τι γνωρίζω, οι περισσότερες πολυκατοικίες είναι παλιές. Επίσης, λόγω του σπηλαίου, μας έχουν απαγορεύσει να χτίζουμε πάνω από τρεις ορόφους».
Από την πλευρά της, η κυρία Λεμονιά Τζίμα, κάτοικος και αυτή της περιοχής, λέει στην «Espresso»: «Τα παλιά χρόνια τα σπίτια άδειαζαν βοθρολύματα στο σπήλαιο, αλλά δεν γνωρίζω για τα μπάζα» και προσθέτει: «Απ’ ό,τι γνωρίζω, πρόσφατα ανακαλύφθηκε άλλο ένα σπήλαιο στην περιοχή, κάτω από μια νέα οικοδομή. Μάλιστα, λέγεται ότι είχαν ανακαλυφθεί και αρχαία. Οι εργασίες διακόπηκαν προσωρινά, όμως μετά από λίγο ξανάρχισαν!»
Οπως είχε αποκαλύψει η ιστοσελίδα Newstrap.gr, πρώτοι εξερεύνησαν το σπήλαιο, στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η πρωτοπόρος της ελληνικής σπηλαιολογίας Αννα Πετροχείλου μαζί με τον επίσης σπηλαιολόγο σύζυγό της Ιωάννη και μάλιστα έχουν κινηματογραφήσει την περιήγησή τους στο μεγάλο υπόγειο καρστικό σχηματισμό που περιλαμβάνει θαλάμους και διαδρόμους ποικίλων διαστάσεων. Το υλικό προβλήθηκε στα «Επίκαιρα» της εποχής και καταχωρήθηκε στο Εθνικό Οπτικοακουστικό αρχείο.
espressonews