"Προσωπικά έχω μείνει έκπληκτός από την μαχητικότητα και το σθένος των νεαρών Γάλλων που υπερασπίζονται την οικογένεια. (Δεν είναι ΚΑΤΑ των ομοφυλόφιλων, αλλά ΥΠΕΡ της οικογένειας, δηλαδή υπέρ της λογικής, υπέρ της ζωής). Δεν είναι μικρό πράγμα να βλέπεις τέτοιο πάθος σε νέους που έχουν φάει τόνους μεταμοντέρνας αντιχριστιανικής και αντεθνικής προπαγάνδας σε ένα κλασσικό «κοσμικό» κράτος.
Αποδεικνύεται δε η υποκρισία όσο και ο φόβος του διεφθαρμένου συστήματος (δέσμιο νέο-αριστερών φαντασιώσεων) που τηρεί σιγή ιχθύος μπροστά σε αυτόν τον ξεσηκωμό. Εάν οι νέοι αυτοί έβγαιναν με κουκούλες και μολότωφ και τα έκαναν γυαλιά καρφιά, θα είχαν γίνει αναφορές και αφιερώματα σε όλα τα κατεστημένα περιοδικά, εφημερίδες και media και πολλοί θα μιλούσαν για «εξέγερση των νέων», «νέο Μάη», αναλύσεις του στυλ «οι νέοι είναι σε απόγνωση», «η βία γεννά βία» και λοιπές νέο-αριστερές αηδίες. Για όσους δεν ξέρουν, ο εκλεκτός του Mister Alexis γκουλαγκοφρόνος Ζίζεκ είχε μιλήσει για «θεία βία» όταν καιγόταν η Αθήνα από τους μπαχαλάκηδης. Τώρα όμως έχουν πιει το αμίλητο νερό. Ψάχνουν δε να βρουν κανένα ξυρισμένο κεφάλι για να τα φορτώσουν στους «φασίστες» και τους «νεοναζί» ή κανένα χτυπημένο ομοφυλόφιλο (συνήθως από μουσουλμάνους) για να πουν περί έξαρσης της «ομοφοβίας». Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ευγνωμονούν τον Ολάντ για το καλό που έκανε. Να ξεσηκώσει ένα κόσμο και κυρίως μια νεολαία, να την βγάλει στους δρόμους και να καλλιεργήσει μεταξύ τους ένα πνεύμα αγωνιστικότητας και αλληλεγγύης σε μια εποχή απάθειας, ατομισμού και υλισμού. Μήπως πρέπει να προσευχόμαστε να κυβερνήσει ο Mr. Alexis; (Αν και θα προτιμούσα Ρεπούση).
Προσέξτε και δύο τρία σημεία που έχουν σημασία: Οι γαλλικές σημαίες
ήταν άφθονες σε αυτές τις διαδηλώσεις. Κάτι που δεν συμβαίνει σε διαδηλώσεις υπέρ
του «γάμου» των ομοφυλόφιλων ή σε διαδηλώσεις «κατά της κρίσης» του στυλ “Occupy..” που είδαμε σε πολλές
ευρωπαϊκές πόλεις. Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των Γάλλων που ξεσηκώθηκαν
και βγήκαν στους δρόμους είναι χριστιανοί ή έχουν τουλάχιστον σεβασμό στην χριστιανική
κληρονομιά της χώρας τους. Σχεδόν όλοι δε είναι λευκοί Γάλλοι (Δεν είδα πουθενά
μαύρο αν και υπάρχουν σήμερα πάρα πολλοί μαύροι Γάλλοι). Το αυθόρμητο συμπέρασμα
που βγαίνει είναι ότι σαφώς η Νέα Τάξη μισεί να έχει απέναντί της ένα λαό με Ομοιογένεια
και Ταυτότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Εάν αυτό είναι «ρατσιστικό» δεν ξέρω. Περιμένω
με αγωνία να μου το πει ο Ρουπακιώτης."
*Σχόλιο του συντάκτη του "Κόκκινου Ουρανού" όσον αφορά τις διαδηλώσεις των πολιτων στη Γαλλία ενάντια στο νέο νόμο υπέρ της νομιμοποίησης του «γάμου» των ομοφυλόφιλων τον περασμένο μήνα, και του δικαιώματος υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια
