Είχε 6 παιδιά. Κατά τον φιλόσοφο Γεώργιο Πλήθων Γεμιστό, διακρινόταν για τη σύνεση της και την δικαιοσύνη της. Ο αυτοκράτορας σύζυγός της έγινε αργότερα μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Μετά το θάνατό του και η σύζυγός του ακολούθησε το μοναστικό βίο και εκάρη μοναχή στο μοναστήρι της Κυρά - Μάρθας. Εκεί συμμετείχε σε όλα τα διακονήματα στο μοναστήρι, και δεν διέφερε κατ’ ελάχιστον από τις άλλες καλόγριες.
Η Αγία Υπομονή διετέλεσε σημαντικό φιλνθρωπικό έργο, όπως επί παραδείγματι η ίδρυση του οίκου ευγηρίας "Η ελπίδα των απελπισμένων", στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (του τιμίου Προδρόμου) της Πέτρας όπου φυλασσόταν το σκήνωμά του Αγίου Παταπίου, το οποίο βρισκόταν υπό την προστασία της.
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς συνέβη όταν η Αγία Υπομονή και ο σύζυγός της είχαν εξοριστεί (1390 – 1392). Η Αγία Υπομονή πέθανε στις 13 Μαρτίου του 1450, 3 χρόνια πριν η Κωνσταντινούπολη πέσει στα χέρια των Οθωμανών, έπειτα από μακρά πολιορκία. Κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 έπεσε στη μάχη ο υιός της Αγίας Υπομονής, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Μετά την κοίμησή της, η Αγία Υπομονή ετάφη στη μονή του Παντοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη, όπου επίσης ετάφησαν ο αυτοκράτορας σύζυγός της και 3 από τα παιδιά τους, τα 2 εκ των οποίων ήταν μοναχοί.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς, ανεψιός της Αγίας Υπομονής, μετέφερε στο βουνό Γεράνεια στη Νότια Ελλάδα, κοντά στην πόλη Θέρμαι (το σημερινό Λουτράκι) το λείψανο του Αγίου Παταπίου σε μια σπηλιά που ήταν ήδη ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ. Στο σπήλαιο αυτό βρέθηκε Βυζαντινή αγιογραφία της Αγίας Υπομονής και η αγία κάρα της. Αργότερα, το 1952, στην θέση του σπηλαίου χτίστηκε το 1952 από τον γέροντα Νεκτάριο Μαρμαρινό η Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου όπου και φυλάσσεται ακόμα η κάρα της Αγίας Υπομονής.
Πηγή
Σύγχρονο θαύμα της Αγίας Είναι αρκετές οι εμφανίσεις της αγίας Υπομονής τα τελευταία χρόνια σε ευσεβείς και μη χριστιανούς. Επιλεκτικά καταχωρούμε ένα συμβάν που περιγράφει την θαυμαστή εμφάνισί της και θεραπεία κάποιου ασθενή.
«Η αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών που εργαζόταν σε ταξί. Το σταμάτησε και ζήτησε να κατευθυνθή προς το Λουτράκι. Ο ταξιτζής είχε καρκίνο του δέρματος στα χέρια του και βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία. Καθ' οδόν η μοναχή που φορούσε ένα κουκούλι με κόκκινο σταυρό τον ρώτησε.
Γιατί είσαι μελαγχολικός;
Και εκείνος δεν εδίστασε να ομολογήσει όλη την αλήθεια. Μετά τον ρώτησε αν θέλη να τον σταυρώσει για να γίνει καλά και εκείνος δέχθηκε. Σε λίγο όμως τον έπιασε υπνηλία και παρεκάλεσε την μοναχή να σταθούνε λίγο για να μην σκοτωθούνε. Είχαν φθάσει κοντά στα διόδια και εύκολα θα έβρισκαν άλλο ταξί αν εκείνη βιαζόταν. Κάθησε στην άκρη του δρόμου και τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε διαπίστωσε ότι τα χέρια του είχαν γίνει καλά, αλλά η μοναχή είχε εξαφανιστή. Ρώτησε τους ανθρώπους των διοδίων μήπως είδανε καμμιά μοναχή εκεί κοντά, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Τότε συγκλονισμένος γύρισε στο ταξί του και κατάλαβε ότι κάποια αγία ήταν κι' έγινε άφαντη. Κατευθύνθηκε μετά στον γιατρό του και του διηγήθηκε το περιστατικό. Την στιγμή εκείνη έπεσε το μάτι του σε μια εικόνα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο του ιατρείου. Πετάχθηκε απ' το κάθισμά του και φώναξε : ‘Αυτή ήταν'.
Σημειωτέον ότι η εικόνα ήταν της αγίας Υπομονής. Έτσι έμαθε ποια ήταν εκείνη που τον θεράπευσε και τον γλύτωσε και απ' την απελπισία. Το κουκούλι με τον κόκκινο σταυρό έδειχνε την καταγωγή πριν γίνει αυτοκρατόρισσα του Βυζαντίου και με αυτό το μοναχικό σχήμα τελείωσε και την επίγεια ζωή της. Εκ των υστέρων γίνηκε γνωστό ότι η ημέρα που γίνηκε το θαύμα ήταν 13 Μαρτίου, ημέρα που η αγία γιορτάζει».
(Από το βιβλίο εκδόσεως Ι. Μ. Οσίου Παταπίου Λουτρακίου).
Η μνήμη της Οσίας και Θεοφόρου μητρός ημών Υπομονής, τελείται τη 13η Μαρτίου και 29η Μαΐου.
Πηγή
