Στις ΗΠΑ, οι ποινικές προσφυγές εναντίον πολιτών για φορολογικά θέματα δεν ξεπέρασαν πρόπερσι τις 2.998 (μία ανά 103.000 κατοίκους), ενώ στη Βρετανία ο αντίστοιχος αριθμός ήταν, πέρυσι, μόλις 556 (μία ανά 111.510 κατοίκους).
“Στην Ελλάδα, το ΥΠΟΙΚ κατέθεσε πέρυσι .....
26.645 ποινικές προσφυγές για φοροδιαφυγή/ληξιπροθέσμα χρέη, μία ανά 424 κατοίκους! Η τάση είναι έντονα αυξητική”, υποστήριξε, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Βαγγέλης Αχιλλόπουλος, επικεφαλής της Ομάδας Θεσμικών Παρεμβάσεων και Προτάσεων ΟΕΣΥΝΕ. Τα στοιχεία και οι προτάσεις της ΟΕΣΥΝΕ κατατέθηκαν ήδη στον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς.
Δίκες με συνοπτικές διαδικασίες
Κατά τον κ.Αχιλλόπουλο, αν κάποιος επισκεφτεί μια αίθουσα ποινικού δικαστηρίου, διαπιστώνει εύκολα ότι οι κατηγορούμενοι για φορολογικά θέματα “καταδικάζονται με διαδικασίες 2-3 λεπτών έκαστος, χωρίς να εξετάζεται αν υπήρχε δόλος στις πράξεις τους. Αρκεί για τον δικαστή μια βεβαίωση της εφορίας ότι ο κατηγορούμενος οφείλει το “χ” ποσό για να τον καταδικάσει, χωρίς καν να εξετάσει αν ο κατηγορούμενος έχει εισπράξει ποτέ το ποσό, για το οποίο είχε κληθεί να αποδώσει φόρο”.
Αυτό συμβαίνει διότι, στην Ελλάδα, λογίζεται ως έσοδο το δεδουλευμένο και όχι το εισπραχθέν. Με απλά λόγια, αν κάποιος εκδώσει παρασταστικό επί πιστώσει για σημαντικό ποσόν, χωρίς να λάβει ποτέ τα χρήματα, αυτό θεωρείται από το κράτος ως φορολογητέα ύλη (το λεγόμενο λογιστικό σύστημα “accruals based”, που βασίζεται στις δεδουλεμένες πράξεις. Σε ΗΠΑ και Βρετανία αντίθετα, πολίτες και επιχειρήσεις μπορούν να επιλέξουν -μέχρι ένα υψος τζίρου- το “cash based” σύστημα, με βάση τις εκκαθαρισμένες πράξεις, ήτοι τα εισπραχθέντα).
Επιπλέον, η αμερικανική νομοθεσία μεριμνά για το λεγόμενο «Economic Hardship»(οικονομική δυσχέρεια). Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η IRS έχει, π.χ., τη δυνατότητα να κατασχέσει την περιουσία ενός οφειλέτη, αν αυτός μπορεί να αποδείξει πως αυτή η ενέργεια δύναται να προκαλέσει ζημιά στον ίδιο ή στα προστατευόμενα μέλη του, εφαρμόζονται “ανακουφιστικές” ρυθμίσεις, που φθάνουν μέχρι σημείου ολικής διαγραφής των οφειλών. “Επιπρόσθετα, καμιά ποινική διαδικασία δεν μπορεί να ξεκινήσει στις ΗΠΑ χωρίς ικανά αποδεικτικά στοιχεία, που να δείχνουν στην εισαγγελία πως ο κατηγορούμενος αποδεδειγμένα προέβη σε δόλιες ενέργειες έναντι της εφορίας”, ισχυρίζεται ο κ.Αχιλλόπουλος.
Βάσει των παραπάνω, η ΟΕΣΥΝΕ καταθέτει -μεταξύ άλλων- τις εξής προτάσεις:
- Όλοι οι φορολογούμενοι με τζίρο έως 5 εκατ. ευρώ, να υπόκεινται σε λογιστικό σχήμα βάσει εκκαθαρισμένων πράξεων (δηλαδή εισπραχθέντων). Σε ΗΠΑ και Βρετανία αυτό ισχύει ήδη για πολίτες/επιχειρήσεις με τζίρο μέχρι 2,5 εκατ.-7 εκατ. ευρώ (αναλόγως αντικειμένου/χώρας. Σε ένα λογιστικό σχήμα εκκαθαρισμένων πράξεων, οι δυνατότητες απάτης μέσω πλαστών/εικονικών τιμολογίων εξαφανίζονται, λόγω ελέγχου εξόφλησης.
- Εφαρμογή Συστήματος Ολικής Αυτόματης Διασταύρωσης Τραπεζικών Δεδομένων (που θα ελέγχει όλες τις τραπεζικές συναλλαγές με ειδικό αλγόριθμο, όπως ήδη ισχύει στις ΗΠΑ). “Το σύστημα αυτό σε συνδυασμό με το Περουσιολόγιο και δεδομένου πως το νόμισμα σε κυκλοφορία είναι τρεις φορές λιγότερο από το ύψος της εκτιμώμενης μαύρης οικονομίας, πιστεύουμε πως θα φέρει στα δημόσια ταμεία τουλάχιστον το 70% της τρέχουσας φορολογητέας ύλης που διαφεύγει”,υποστηρίζει η ΟΕΣΥΝΕ.
Προσθέτει ότι σημαντικά θα είναι τα δικαιακά οφέλη, αφού, π.χ., δεν θα καταλογίζεται πλέον δόλος σε ένα φορολογούμενο που δεν κατέβαλε φόρο, για ποσά που δεν εισέπραξε. Οι τρόποι εφαρμογής, καθώς και οι αδυναμίες του συστήματος και οι προτεινόμενες λύσεις, αναλύονται στο υπόμνημα της ΟΕΣΥΝΕ.
ΠΗΓΗ
