Η φύση έχει χιούμορ και φαντασία και δεν σταματά να κάνει τρανές
επιδείξεις της επινοητικότητάς της. Μετά βέβαια αναλαμβάνει τα ηνία η
βιολογική προσαρμογή στο… περιβάλλον, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο το πράγμα και κάνοντας τους επιστήμονες να μένουν με το στόμα ανοιχτό. Κι ενώ οι ερμηνείες για την κατάστασή τους είναι συχνά πρόδηλες, αυτό
δεν κάνει τους «περίεργους» του ζωικού βασιλείου λιγότερο αλλόκοτους ή
εκκεντρικούς! Και να γιατί…
Πέτρα με αίμα
Οι tunichates είναι εντελώς περίεργοι και δεν χωρά αντίρρηση σε αυτό: εξαιρετικά πρωτόγονοι και σχεδόν αθάνατοι, παρά το γεγονός ότι μοιάζουν σαν ανόργανες οντότητες, είναι στην πραγματικότητα ζωικοί οργανισμοί. Δεν είναι βέβαια συνήθη ασπόνδυλα, καθώς μοιάζουν με προϊστορικές πέτρες, πέτρες βέβαια που στο εσωτερικό τους φιλοξενούν κατακόκκινη σάρκα! Το πλάσμα Pyura chilensis ζει στις θάλασσες της Λατινικής Αμερικής, με τους ντόπιους να το αποκαλούν απλά «θαλάσσια ντομάτα». Και βέβαια αποτελεί ξακουστή λιχουδιά στη Χιλή, όπου και ζει συνήθως ο περιορισμένος πληθυσμός τους…
Κερασφόρος αράχνη
Μπορεί να μοιάζει με κοινό αραχνοειδές, το υποείδος αυτό του γένους Macracantha κάμπτει ωστόσο τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης. Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος (2-3 εκατοστά), οι «υφαντές» αυτοί διαθέτουν δύο τεράστια για τις διαστάσεις τους κέρατα! Κι ενώ το κέρας παραείναι περίεργο για αράχνη, εδώ είναι το κολοσσιαίο μέγεθος που κάνει την απόλυτη διαφορά (κάθε κέρας είναι τετραπλάσιο από το μήκος της αράχνης). Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν τα κέρατα εξυπηρετούν κάποιο ειδικό σκοπό ή αν αποτελούν απλώς σύμβολα κυριαρχίας και σεξουαλικής προσέλκυσης, όπως και σε άλλα ζώα…
Procnias tricarunculatus
Η Κεντρική Αμερική είναι το σπίτι μιας σειράς από ιδιαίτερα ζώα. Κι ενώ φημίζεται για την ομορφιά και το υπέροχο κελάηδισμα των ωδικών πτηνών της, υπάρχει και αυτός ο πρωτόγονος τύπος με τη σοκαριστικά δυνατή φωνή και το αλλόκοτο look! Το Procnias tricarunculatus έχει το μέγεθος του κοκκινολαίμη, αυτό που το ξεχωρίζει ωστόσο από τον σωρό είναι τα προγούλια του. Οι τρεις αυτές απολήξεις που φυτρώνουν στο κεφάλι του είναι μαλακές στην αφή και το κάνουν ακαταμάχητο στα θηλυκά, καθώς το υπέροχο φτέρωμά του και η εκπληκτικά δυνατή φωνή του δεν επαρκούν για να του εξασφαλίσουν ταίρι. Το σπάνιο αποδημητικό πτηνό απειλείται σήμερα με εξαφάνιση…
Balaeniceps rex
Το θηριώδες πτηνό είναι πιθανότατα το πιο περίεργο πουλί της αφρικανικής ηπείρου. Φτάνοντας σε ύψος 1,5 μέτρου και ζυγίζοντας περισσότερο από 7 κιλά, το τεράστιο γκρι πτηνό τρέφεται με ό,τι μπορεί να πιάσει στο αλλόκοτο ράμφος του, που φτάνει μέχρι και τα 25 εκατοστά: από σαύρες και ψάρια μέχρι και μωρά κροκοδείλων! Το πτηνό απέκτησε φήμη όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία του με μια πάπια στο στόμα, ενώ έχει εντοπιστεί να καταβροχθίζει ακόμα και μωρό αντιλόπης…
Semicossyphus pulcher
Τα καθάρια νερά της Καλιφόρνια κρύβουν ένα ψάρι αλλιώτικο από τα άλλα. Κι αυτό γιατί το καλιφορνέζικο sheephead(!), όπως το λένε οι ντόπιοι, διαθέτει τεράστια δόντια που συναντώνται συνήθως μόνο σε θηλαστικά! Για να είναι σε θέση να θρυμματίζει τα οστρακοειδή, το ψάρι ανέπτυξε δόντια όμοια σχεδόν με του σκύλου, «ζευγαρωμένα» με ένα σετ πανίσχυρων σιαγόνων. Εννοείται βέβαια ότι οι οστρακο-θραύστες αυτοί με τους πελώριους κυνόδοντες δεν κάνουν διακρίσεις και μπορούν πανεύκολα να συνθλίψουν το ανθρώπινο χέρι, αν τύχει και βρεθεί στο διάβα τους. Το πελώριο ψάρι γεννιέται μάλιστα πάντα θηλυκό, και είναι περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί παράγοντες που θα καθορίσουν αν θα παραμείνει θηλυκό ή αν θα μετατραπεί σε αρσενικό…
Cephalopterus penduliger
Το περίεργο κατάμαυρο ωδικό πτηνό, κοινώς γνωστό ως Umbrellabird, δεν το συναντάς και κάθε μέρα. Το πλάσμα διαθέτει μια καλυμμένη με φτερά απόφυση που ξεκινά από το στέρνο του, που το κάνει να μοιάζει λες και κατάπιε κάνα στύλο! Το τεράστιο προγούλι επεκτείνεται μάλιστα κατά την ερωτική τελετουργία, ενώ όταν κυνηγά μικραίνει το μέγεθός του καθοριστικά. Το είδος που απειλείται με εξαφάνιση ενδημεί σε μια μικρή περιοχή του Ισημερινού και της Κολομβίας…
Αντιλόπη Saiga
Η σπάνια αντιλόπη της Μογγολίας είναι πράγματι ένα περίεργο ζώο, με την εξωφρενική προβοσκίδα της να υπηρετεί ωστόσο μπόλικους σκοπούς! Η αληθινή εκδοχή του «Alf του εξωγήινου» χρησιμοποιεί το ιδιαίτερο ρύγχος της για να ζεσταίνει τον αέρα πριν τον εισπνεύσει, την ίδια στιγμή που η προβοσκίδα φιλτράρει τη σκόνη από την έρημο που κατοικεί. Το ζωντανό λείψανο κατοικούσε άλλοτε στην Ευρασία και τη Βόρεια Αμερική, πριν συρρικνωθεί ο πληθυσμός της στις στέπες της Μογγολίας. Η λαθροθηρία απειλεί σήμερα την αντιλόπη της Μογγολίας με εξαφάνιση…
Τυφλοπόντικας
Οι τυφλοπόντικες είναι πράγματι περίεργοι: τα θηλαστικά της Ευρασίας, που τρυπώνουν στο χώμα και αποφεύγουν το ηλιακό φως σαν βρικόλακες, είναι ένα αλλόκοτο παράδειγμα εξελικτικής προσαρμογής. Τα μάτια τους παραμένουν λειτουργικά, καλύπτονται ωστόσο από ένα στρώμα δέρματος, που κάνει το ζώο πρακτικά τυφλό. Τα καλυμμένα μάτια του μπορούν βέβαια να αναγνωρίσουν το σκοτάδι και το φως, με το στρώμα σάρκας να προστατεύει τους οφθαλμούς από τη συνεχή έκθεση στη σκόνη και το χώμα…
Litoria platycephala
Οι βάτραχοι, όπως και τα περισσότερα αμφίβια, χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού εξαιτίας του πορώδους δέρματός τους που συμβάλλει στην αναπνοή. Ο Litoria platycephala, ο βάτραχος που συγκρατεί το νερό, δεν αποτελεί εξαίρεση, καταφέρνει όμως να επιβιώνει ακόμα και στα άνυδρα τοπία και τις ερήμους της Ωκεανίας. Πώς το καταφέρνει αυτό; Μα κουβαλώντας το νερό μαζί του! Στις περιόδους ξηρασίας λοιπόν, ο βάτραχος τρυπώνει βαθιά στο έδαφος και παράγει ένα κουκούλι γεμάτο βλέννα που καλύπτει το σύνολο του σώματός του. Το κουκούλι επιτρέπει στον βάτραχο να διατηρεί την απαραίτητη ποσότητα νερού και να παραμένει έτσι σε χειμερία νάρκη ακόμα και για δύο χρόνια(!), μέχρι να πέσουν και πάλι οι πρώτες ψιχάλες. Οι αυτόχθονες της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, έχουν μάθει εδώ και αιώνες πώς να ζουλούν απαλά τον βάτραχο και να πίνουν το αποθηκευμένο νερό, αφήνοντας το ζώο σώο και αβλαβές…
Macrodipteryx longipennis
Εδώ το φτέρωμα αποκτά παράλογα χαρακτηριστικά! Κι αυτό γιατί το πουλί διαθέτει ένα τεράστιο ζευγάρι φτερωτών πτερυγίων, που εκτείνονται σε περισσότερα από 35 εκατοστά από το σώμα του. Και ναι, οι φτερωτές αυτές απολήψεις είναι πράγματι μεγαλύτερες από το σώμα του πτηνού! Παρά το εξτρά βάρος και την αλλόκοτη αεροδυναμική, το πουλί μπορεί να πετά σχετικά καλά. Αναγνωρίζοντας ωστόσο και το ίδιο το παράλογο του πράγματος, προσπαθεί να κρατά τις φτερωτές απολήξεις κοντά στο σώμα του στις μη αναπαραγωγικές περιόδους. Όταν μάλιστα είναι στον αέρα, μοιάζει σαν τριάδα πουλιών…
Πηγή
Πέτρα με αίμα
Οι tunichates είναι εντελώς περίεργοι και δεν χωρά αντίρρηση σε αυτό: εξαιρετικά πρωτόγονοι και σχεδόν αθάνατοι, παρά το γεγονός ότι μοιάζουν σαν ανόργανες οντότητες, είναι στην πραγματικότητα ζωικοί οργανισμοί. Δεν είναι βέβαια συνήθη ασπόνδυλα, καθώς μοιάζουν με προϊστορικές πέτρες, πέτρες βέβαια που στο εσωτερικό τους φιλοξενούν κατακόκκινη σάρκα! Το πλάσμα Pyura chilensis ζει στις θάλασσες της Λατινικής Αμερικής, με τους ντόπιους να το αποκαλούν απλά «θαλάσσια ντομάτα». Και βέβαια αποτελεί ξακουστή λιχουδιά στη Χιλή, όπου και ζει συνήθως ο περιορισμένος πληθυσμός τους…
Κερασφόρος αράχνη
Μπορεί να μοιάζει με κοινό αραχνοειδές, το υποείδος αυτό του γένους Macracantha κάμπτει ωστόσο τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης. Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος (2-3 εκατοστά), οι «υφαντές» αυτοί διαθέτουν δύο τεράστια για τις διαστάσεις τους κέρατα! Κι ενώ το κέρας παραείναι περίεργο για αράχνη, εδώ είναι το κολοσσιαίο μέγεθος που κάνει την απόλυτη διαφορά (κάθε κέρας είναι τετραπλάσιο από το μήκος της αράχνης). Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν τα κέρατα εξυπηρετούν κάποιο ειδικό σκοπό ή αν αποτελούν απλώς σύμβολα κυριαρχίας και σεξουαλικής προσέλκυσης, όπως και σε άλλα ζώα…
Procnias tricarunculatus
Η Κεντρική Αμερική είναι το σπίτι μιας σειράς από ιδιαίτερα ζώα. Κι ενώ φημίζεται για την ομορφιά και το υπέροχο κελάηδισμα των ωδικών πτηνών της, υπάρχει και αυτός ο πρωτόγονος τύπος με τη σοκαριστικά δυνατή φωνή και το αλλόκοτο look! Το Procnias tricarunculatus έχει το μέγεθος του κοκκινολαίμη, αυτό που το ξεχωρίζει ωστόσο από τον σωρό είναι τα προγούλια του. Οι τρεις αυτές απολήξεις που φυτρώνουν στο κεφάλι του είναι μαλακές στην αφή και το κάνουν ακαταμάχητο στα θηλυκά, καθώς το υπέροχο φτέρωμά του και η εκπληκτικά δυνατή φωνή του δεν επαρκούν για να του εξασφαλίσουν ταίρι. Το σπάνιο αποδημητικό πτηνό απειλείται σήμερα με εξαφάνιση…
Balaeniceps rex
Το θηριώδες πτηνό είναι πιθανότατα το πιο περίεργο πουλί της αφρικανικής ηπείρου. Φτάνοντας σε ύψος 1,5 μέτρου και ζυγίζοντας περισσότερο από 7 κιλά, το τεράστιο γκρι πτηνό τρέφεται με ό,τι μπορεί να πιάσει στο αλλόκοτο ράμφος του, που φτάνει μέχρι και τα 25 εκατοστά: από σαύρες και ψάρια μέχρι και μωρά κροκοδείλων! Το πτηνό απέκτησε φήμη όταν κυκλοφόρησε η φωτογραφία του με μια πάπια στο στόμα, ενώ έχει εντοπιστεί να καταβροχθίζει ακόμα και μωρό αντιλόπης…
Semicossyphus pulcher
Τα καθάρια νερά της Καλιφόρνια κρύβουν ένα ψάρι αλλιώτικο από τα άλλα. Κι αυτό γιατί το καλιφορνέζικο sheephead(!), όπως το λένε οι ντόπιοι, διαθέτει τεράστια δόντια που συναντώνται συνήθως μόνο σε θηλαστικά! Για να είναι σε θέση να θρυμματίζει τα οστρακοειδή, το ψάρι ανέπτυξε δόντια όμοια σχεδόν με του σκύλου, «ζευγαρωμένα» με ένα σετ πανίσχυρων σιαγόνων. Εννοείται βέβαια ότι οι οστρακο-θραύστες αυτοί με τους πελώριους κυνόδοντες δεν κάνουν διακρίσεις και μπορούν πανεύκολα να συνθλίψουν το ανθρώπινο χέρι, αν τύχει και βρεθεί στο διάβα τους. Το πελώριο ψάρι γεννιέται μάλιστα πάντα θηλυκό, και είναι περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί παράγοντες που θα καθορίσουν αν θα παραμείνει θηλυκό ή αν θα μετατραπεί σε αρσενικό…
Cephalopterus penduliger
Το περίεργο κατάμαυρο ωδικό πτηνό, κοινώς γνωστό ως Umbrellabird, δεν το συναντάς και κάθε μέρα. Το πλάσμα διαθέτει μια καλυμμένη με φτερά απόφυση που ξεκινά από το στέρνο του, που το κάνει να μοιάζει λες και κατάπιε κάνα στύλο! Το τεράστιο προγούλι επεκτείνεται μάλιστα κατά την ερωτική τελετουργία, ενώ όταν κυνηγά μικραίνει το μέγεθός του καθοριστικά. Το είδος που απειλείται με εξαφάνιση ενδημεί σε μια μικρή περιοχή του Ισημερινού και της Κολομβίας…
Αντιλόπη Saiga
Η σπάνια αντιλόπη της Μογγολίας είναι πράγματι ένα περίεργο ζώο, με την εξωφρενική προβοσκίδα της να υπηρετεί ωστόσο μπόλικους σκοπούς! Η αληθινή εκδοχή του «Alf του εξωγήινου» χρησιμοποιεί το ιδιαίτερο ρύγχος της για να ζεσταίνει τον αέρα πριν τον εισπνεύσει, την ίδια στιγμή που η προβοσκίδα φιλτράρει τη σκόνη από την έρημο που κατοικεί. Το ζωντανό λείψανο κατοικούσε άλλοτε στην Ευρασία και τη Βόρεια Αμερική, πριν συρρικνωθεί ο πληθυσμός της στις στέπες της Μογγολίας. Η λαθροθηρία απειλεί σήμερα την αντιλόπη της Μογγολίας με εξαφάνιση…
Τυφλοπόντικας
Οι τυφλοπόντικες είναι πράγματι περίεργοι: τα θηλαστικά της Ευρασίας, που τρυπώνουν στο χώμα και αποφεύγουν το ηλιακό φως σαν βρικόλακες, είναι ένα αλλόκοτο παράδειγμα εξελικτικής προσαρμογής. Τα μάτια τους παραμένουν λειτουργικά, καλύπτονται ωστόσο από ένα στρώμα δέρματος, που κάνει το ζώο πρακτικά τυφλό. Τα καλυμμένα μάτια του μπορούν βέβαια να αναγνωρίσουν το σκοτάδι και το φως, με το στρώμα σάρκας να προστατεύει τους οφθαλμούς από τη συνεχή έκθεση στη σκόνη και το χώμα…
Litoria platycephala
Οι βάτραχοι, όπως και τα περισσότερα αμφίβια, χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού εξαιτίας του πορώδους δέρματός τους που συμβάλλει στην αναπνοή. Ο Litoria platycephala, ο βάτραχος που συγκρατεί το νερό, δεν αποτελεί εξαίρεση, καταφέρνει όμως να επιβιώνει ακόμα και στα άνυδρα τοπία και τις ερήμους της Ωκεανίας. Πώς το καταφέρνει αυτό; Μα κουβαλώντας το νερό μαζί του! Στις περιόδους ξηρασίας λοιπόν, ο βάτραχος τρυπώνει βαθιά στο έδαφος και παράγει ένα κουκούλι γεμάτο βλέννα που καλύπτει το σύνολο του σώματός του. Το κουκούλι επιτρέπει στον βάτραχο να διατηρεί την απαραίτητη ποσότητα νερού και να παραμένει έτσι σε χειμερία νάρκη ακόμα και για δύο χρόνια(!), μέχρι να πέσουν και πάλι οι πρώτες ψιχάλες. Οι αυτόχθονες της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, έχουν μάθει εδώ και αιώνες πώς να ζουλούν απαλά τον βάτραχο και να πίνουν το αποθηκευμένο νερό, αφήνοντας το ζώο σώο και αβλαβές…
Macrodipteryx longipennis
Εδώ το φτέρωμα αποκτά παράλογα χαρακτηριστικά! Κι αυτό γιατί το πουλί διαθέτει ένα τεράστιο ζευγάρι φτερωτών πτερυγίων, που εκτείνονται σε περισσότερα από 35 εκατοστά από το σώμα του. Και ναι, οι φτερωτές αυτές απολήψεις είναι πράγματι μεγαλύτερες από το σώμα του πτηνού! Παρά το εξτρά βάρος και την αλλόκοτη αεροδυναμική, το πουλί μπορεί να πετά σχετικά καλά. Αναγνωρίζοντας ωστόσο και το ίδιο το παράλογο του πράγματος, προσπαθεί να κρατά τις φτερωτές απολήξεις κοντά στο σώμα του στις μη αναπαραγωγικές περιόδους. Όταν μάλιστα είναι στον αέρα, μοιάζει σαν τριάδα πουλιών…
Πηγή