Η έκθεση ενός παιδιού μπροστά σε μια οθόνη τηλεόρασης ή ηλεκτρονικού υπολογιστή, γεμάτη χρώματα και λάμψη, σε συνδυασμό με τους έντονους και εντυπωσιακούς ήχους, μπορεί να έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο ίδιο το παιδί, αν δε γίνει σωστή χρήση. Σε ιδανικές συνθήκες ένα παιδί κάτω των 2 ετών δεν πρέπει καθόλου να βλέπει τηλεόραση.
Δυστυχώς λίγοι γονείς μπορούν να το καταφέρουν αυτό. Ο λόγος είναι είτε ότι δεν γνωρίζουν το επακόλουθο μιας τέτοιας κατάστασης είτε ότι δεν έχουν αίσθηση της επικινδυνότητάς της. Υπάρχουν σήμερα παιδιά τα οποία παρακολουθούν ίσως και πάνω από 3 ώρες παιδικά προγράμματα την ημέρα. Οι κρίσιμες ηλικίες κατά τις οποίες το παιδί πρέπει να έρχεται στο ελάχιστο σε επαφή με την τηλεόραση ή τον ηλεκτρονικό υπολογιστή είναι έως 4 ετών. Μέχρι αυτή την ηλικία ο εγκέφαλος του παιδιού διαμορφώνεται με βάση τα βιώματά του!!
Αν όμως η κύρια ενασχόληση του παιδιού είναι η καθήλωσή του στον καναπέ παρακολουθώντας με τις ώρες κινούμενα σχέδια, διευκολύνοντας έτσι την μητέρα του (που βρίσκει χρόνο να κάνει τις δουλειές του σπιτιού) και τον πατέρα του (που πιθανόν να λείπει στη δουλειά του), όχι μόνο δεν διαμορφώνεται σωστά ο εγκέφαλός του αλλά αυξάνονται κατά πολύ οι πιθανότητες να δημιουργηθεί ένα υπερκινητικό και νευρικό παιδί.
Βέβαια σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η ποιότητα του περιεχομένου που βλέπει ένα νήπιο. Το 90% περιλαμβάνει σκηνές βίας που προκαλούν περεταίρω ένταση στο παιδί… Επίσης, οι περίεργες φιγούρες των ηρώων, οι γρήγορες σκηνές δράσης, τα έντονα χρώματα και η δυνατή μουσική προκαλούν υπερδιέγερση στο παιδί, με αποτέλεσμα να ταυτίζεται τόσο με τους ήρωες, που να μην μπορεί να ηρεμήσει ούτε στον ύπνο του. Επίσης, ένα άλλο σύμπτωμα είναι το αίσθημα μοναξιάς του παιδιού που απομονώνεται από τους φίλους του λόγω της τηλεόρασης ή του υπολογιστή.
Υπάρχουν φυσικά και πολλά παιδικά επιμορφωτικά προγράμματα, που ζητούν μάλιστα την συμμετοχή του ίδιου του παιδιού (υπάρχει δηλαδή αλληλεπίδραση) ή ντοκιμαντέρ που το ενημερώνουν για τη φύση και τα ζώα.
Ένας γονέας επομένως πρέπει
- Να έχει πλήρη έλεγχο και εποπτεία για το τι παρακολουθεί το παιδί του,
- να το καθοδηγεί στην επιλογή επιμορφωτικών προγραμμάτων,
- να θέτει χρονικό όριο παρακολούθησης (π.χ. 1 ώρα την ημέρα),
- να δίνει έμφαση σε εναλλακτικές δραστηριότητες, όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, το ομαδικό παιχνίδι, η ζωγραφική, το διάβασμα ενός βιβλίου, η μουσική κτλ.
Μην ξεχνάμε πως η τηλεόραση σκοτώνει την φαντασία των παιδιών!
Πηγή
