Οι εν λόγω μετεωρίτες παρείχαν πληροφορίες για το πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν του Άρη. Μόνο ο μετεωρίτης Allan Hills 84001, με ηλικία 4,1 δισεκατομμυρίων ετών έδωσε στοιχεία για το μακρινό παρελθόν του πλανήτη.
Ο μετεωρίτης που βρέθηκε στην Αφρική έλαβε το όνομα NWA 7533. Εικάζεται ότι προέρχεται από μία εποχή που το Ηλιακό Σύστημα βρισκόταν (σχετικά) στη νιότη του με ηλικία μόλις 100 εκατομμυρίων χρόνων, την ίδια περίοδο που σχηματιζόταν ο φλοιός του Άρη μαζί με εκείνους της Γης και της Σελήνης.
Τον μετεωρίτη απέκτησαν Αμερικάνοι ερευνητές από ντόπιους συλλέκτες μετεωριτών έναντι 50 δολαρίων ανά γραμμάριο. Πλέον η διακρίβωση της καταγωγής του εκτόξευσε την τιμή του στα 10.000 δολάρια ανά γραμμάριο.
Συγκεκριμένα, ο μετεωρίτης NWA 7034 έφτασε στα χέρια του Καρλ Έιτζι, επικεφαλής του Ινστιτούτου Μετεωριτών του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού στην Αλμπουκέρκη, το 2011 από έναν συλλέκτη που το είχε αγοράσει από έμπορο μετεωριτών στο Μαρόκο.
Το δείγμα έχει όγκο όσο μια μπάλα του μπέιζμπολ αλλά μεγαλύτερο βάρος στα 319,8 γραμμάρια.
Ο μετεωρίτης NWA 7034 είναι σκούρος σε όλο το εσωτερικό του και απέκτησε το ψευδώνυμο “Μαύρη Καλλονή”.
Την χρονολόγηση του διαστημικού βράχου διενήργησε ο γεωχημικός του πανεπιστημίου της Φλόριντα, Μουνίρ Χουμαγιούν, ο οποίος μαζί με την ομάδα του χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνική μέτρησης των ισότοπων ουρανίου που περιέχονται στο NWA 7533.
Στη σύνθεση του μετεωρίτη βρέθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις σπάνιων στοιχείων όπως νικέλιο, ιρίδιο, και όσμιο, όπως και δείγματα σιδήρου και μαγγανίου που έπεισαν τους επιστήμονες ότι πράγματι προέρχεται από τον Άρη (οι μετεωρίτες που προέρχονται από αστεροειδείς έχουν ηλικία άνω των 4 δισ. ετών).
Παράλληλα είχε πολύ νάτριο και ποτάσιο όπως και τα δείγματα που συλλέγει το Curiosity στην επιφάνεια του Άρη.
Αν και οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν πως ο Άρης στο παρελθόν φιλοξενούσε νερό σε υγρή μορφή, οι ερευνητές δεν βρήκαν ίχνη που να υποστηρίζουν κάτι τέτοια στα στοιχεία του NWA 7533.
Η μελέτη των συστατικών του μετεωρίτη, έδωσε στοιχεία και για το πάχος του φλοιού του πλανήτη, το οποίο προσδιορίστηκε σε περίπου 50 χιλιόμετρα.
«Πρόκειται για την πρώτη αξιόπιστη γεωχημική πρόβλεψη για το πάχος του φλοιού του Άρη, και συμφωνεί με τις γεωφυσικές προβλέψεις από στοιχεία που έχουν προκύψει μετρώντας τη βαρύτητα και την τοπογραφία του πλανήτη», δήλωσε ο καθηγητής Χουμαγιούν.
Πηγή
