Όπως εξηγούν, δεν δημιούργησαν κάποιο νέο αισθητήρα ή κάποιο νέο laser, αλλά ανέπτυξαν έναν νέο αλγόριθμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από σχεδόν οποιονδήποτε αισθητήρα φωτονίων σημερινής τεχνολογίας. Ουσιαστικά, κατάφεραν να φωτίσουν το αντικείμενο χρησιμοποιώντας ελάχιστο αριθμό φωτονίων που προέρχονται από ένα laser και συνέθεσαν την τελική εικόνα με τη βοήθεια του αλγορίθμου.
Η διαδικασία είναι απλή. Το laser στέλνει μια δέσμη φωτονίων σε συγκεκριμένη περιοχή του αντικειμένου. Ακόμη και ένα από αυτά αν σκεδαστεί προς τα πίσω, καταγράφεται από τον κατάλληλο αισθητήρα φωτονίων και με τη βοήθεια του αλγορίθμου υπολογίζονται οι πολύ κοντινές περιοχές του. Αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς μέχρι να σχηματιστεί η τελική εικόνα και μάλιστα οι ερευνητές πήραν την εικόνα που ήθελαν χρησιμοποιώντας μόλις το 1/100 των φωτονίων σε σύγκριση με τις σημερινές μεθόδους απεικόνισης.
Προς το παρόν, το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι η απεικόνιση γίνεται σε 1 χρώμα (ανάλογα με το μήκος κύματος του laser), αλλά η τεχνική φαντάζει πολλά υποσχόμενη με προφανείς εφαρμογές στην Ιατρική, τη Βιολογία και τις…κάμερες παρακολούθησης.
Πηγή
