Το πλέξιμο έχει αποκτήσει πολλούς φίλους τα τελευταία χρόνια. Κυκλοφορούν ποιότητες και σχέδια μαλλιού για κάθε γούστο και πορτοφόλι, ενώ πολλά καταστήματα οργανώνουν μαθήματα πλεκτικής για τους πελάτες τους (όπως τα Μαλλιά Σακαλάκ κάθε Σάββατο στην οδό Κολοκοτρώνη στο κέντρο της Αθήνας).
Κάποιος θα αναρωτηθεί “γιατί να φάω το χρόνο μου για να πλέξω ένα κασκόλ που θα μου στοιχίσει καμιά 80αριά Ευρώ για τέσσερις κούκλες μαλλί όταν μπορώ να αγοράσω ένα έτοιμο από το H&M για 15 Ευρώ;”.
Καλή ερώτηση, αλλά το πλέξιμο δεν είναι θέμα χρόνου και χρήματος, αλλά κάτι πολύ περισσότερο:
αποτελεί έναν ιδιότυπο συνδυασμό χαλαρωτικής δραστηριότητας και ακτιβισμού, διαμαρτυρίας και επιστροφής στην παράδοση.
Στις ΗΠΑ κάνει τα πρώτα του βήματα το slow clothes movement, ένα κίνημα που ενθαρρύνει την επιστροφή στα χειροποίητα ρούχα που δημιουργούνται εκτός μαζικής παραγωγικής διαδικασίας (αντίστοιχα με το slow food movement).
Το πλέξιμο μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος αυτού του κινήματος για τους παρακάτω λόγους:
—Δημιουργούνται προϊόντα υψηλής ποιότητας:
η επένδυση χρόνου και χρήματος για τη δημιουργία ενός πλεκτού του
προσδίδει μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε προϊόν αλυσίδας ρουχισμού. Με
σωστή φροντίδα το προϊόν αυτό θα μας κρατήσει ζεστούς για πολλά χρόνια
σε αντίθεση με τα φθηνά προϊόντα μαζικής παραγωγής που ξεθωριάζουν και ξεχειλώνουν με το πέρας του χρόνου.
Ο ρουχισμός στο δυτικό κόσμο έχει απαξιωθεί σε βαθμό τέτοιο
που στην πραγματικότητα τα ρούχα αποτελούν αναλώσιμα καταναλωτικά είδη.
Μπορούμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον επενδύοντας σε λίγα ποιοτικά ρούχα αντί να αγοράζουμε φθηνά, αναλώσιμα είδη χωρίς διάρκεια.
Πλέξιμο σημαίνει ανεξαρτητοποίηση: η
καθημερινότητά μας διαμορφώθηκε με τρόπο ώστε να είμαστε αναγκασμένοι να
βασιζόμαστε σε συγκεκριμένα άτομα και εταιρείες για να επιτελέσουμε
εξειδικευμένες δραστηριότητες.
Το πλέξιμο προσφέρει τη χαρά της ανεξαρτητοποίησης απέναντι
στις αλυσίδες ενδυμάτων και μας καθιστά ικανούς να φτιάξουμε τα δικά
μας είδη.
Το πλέξιμο ενισχύει την τοπική οικονομία: κούκλες μαλλί θα αγοράσουμε από το τοπικό κατάστημα κι εάν το προϊόν είναι εγχώριο ακόμα καλύτερα για την τοπική οικονομία.
Σύμφωνα με έρευνες εάν κάθε Αμερικάνος διέθετε 1% του διαθέσιμου εισοδήματός του σε εγχώρια προϊόντα
θα δημιουργούνταν 200.000 θέσεις εργασίας. Τα φθηνά εισαγόμενα ρούχα
κοστίζουν πολύ ακριβά στην εγχώρια οικονομία εάν συνυπολογίσουμε την
απώλεια θέσεων εργασίας.
Τέλος, νοιώθουμε υπέροχα όταν φτιάχνουμε κάτι με τα χέρια μας:
η απλή, επαναληπτική κίνηση των δακτύλων κατά το πλέξιμο μας χαλαρώνει
και μας κάνει να νοιώθουμε καλύτερα, πόσω μάλλον όταν το αποτέλεσμα
είναι ένα ζεστό κασκόλ ή ένα σκουφάκι.Πηγή