σημαντικότερο βραβείο της Γερμανίας για συγγραφείς το «Deutschen Buchpreis» για το βιβλίο του «In Zeiten des abnehmenden Lichts» (Στα χρόνια του φθίνοντος φωτός)
Σε άρθρο του στην έγκυρη γερμανική εφημερίδα “Die Zeit”(07.03.14, με τίτλο «Κατανόηση για τη Ρωσία», γράφει μεταξύ άλλων (αυτά που αποσιωπούν τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ):
«Είμαι οτιδήποτε άλλο εκτός από φίλος του Πούτιν. Ρωτάω λοιπόν Πως είναι δυνατόν όταν η πλειονότητα των κατοίκων της Τσετσενίας επιθυμεί την απόσπασή της από τη Ρωσία να χαρακτηρίζεται το αίτημα από όλη τη Δύση σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο αλλά το ίδιο αίτημα από το 58% και πλέον των κατοίκων της Κριμαίας να θεωρείται αντίθετο και μάλιστα καταστροφικό για τους κατοίκους της Κριμαίας!
Προσπαθείστε να μπείτε στη θέση των ρώσων που μέχρι χθες ήταν μια υπερδύναμη και τα τελευταία χρόνια βλέπουν τις ΗΠΑ, τον μέχρι χθες αντίπαλό τους να εγκαθιστά βάσεις σε όλες τις πρώην χώρες του σοβιετικού μπλοκ που συνορεύουν με τη Ρωσία περικυκλώνοντάς την κυριολεκτικώς. Θα ήταν σαν να έκαναν το ίδιο οι ρώσοι στην Κούβα και στη Μακρινή Βενεζουέλα. Μερικοί ξεχνούν ότι η ανθρωπότητα έφτασε πολλές φορές στο όριο ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος και το αποφύγαμε παρά τρίχα. Οταν όμως μια πυρηνική υπερδύναμη στριμωχθεί άγρια, αυξάνει και η πιθανότητα ….».
Η κρίση στην Ουκρανία ανέδειξε για μια ακόμη φορά το πόσο διχασμένη είναι η Ευρώπη. Ενώ η Γερμανία, ακόμη και η Μ. Βρετανία είναι πολύ προσεκτικές με τους χαρακτηρισμούς και τις απειλές κατά της Ρωσίας, αφού βλέπουν ότι η αναβίωση του ψυχρού πολέμου θα έχει βαριές οικονομικές επιπτώσεις στις χώρες τους, οι λεγόμενες «νέες χώρες της Ευρώπης», που στην πλειονότητά τους ήταν στο σοβιετικό μπλοκ, είναι εκείνες που ταυτίζονται με τις ΗΠΑ με την ελπίδα, να αναβαθμίσουν τη σημασία τους για τις ΗΠΑ λόγω της γεωστρατηγικής τους θέσης.
Χαμένη θα είναι σίγουρα και η χώρα μας που τα τελευταία χρόνια αλλά και μελλοντικά, έχει επενδύσει πολλά στους ρώσους τουρίστες και επενδυτές.
πηγη
