Τα λείψανα μιας γυναίκας σε ινδική εκκλησία είναι πιθανό να ανήκουν σε μια βασίλισσα της Γεωργίας που μαρτύρησε πριν από 400 χρόνια, όπως αποκάλυψε νέα ανάλυση DNA. Πρόκειται για τη Βασίλισσα Ketevan που εκτελέστηκε επειδή αρνήθηκε να γίνει μέλος στο χαρέμι ενός πανίσχυρου πέρση βασιλιά. Η Ketevan ήταν βασίλισσα του Kakheti, ενός βασιλείου στη Γεωργία τον 17ο αιώνα. Αφού ο σύζυγός της ....σκοτώθηκε, ο πέρσης Αμπάς Α΄ πολιόρκησε το βασίλειο. «Ο Αμπάς Α’ οδήγησε ένα στρατό για να κατακτήσει το γεωργιανό βασίλειο και πήρε τη Βασίλισσα Ketevan αιχμάλωτη», δήλωσε ο Niraj Rai, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας.
Η βασίλισσα παρέμεινε κρατούμενη στο Shiraz του Ιράν για περίπου μια δεκαετία, μέχρι το 1624, οπότε και ο Αμπάς της πρότεινε να αλλαξοπιστήσε, να δεχτεί το Ισλάμ και να ενταχθεί στο χαρέμι του. Η Βασίλισσα Ketevan αρνήθηκε, βασανίστηκε και τελικά θανατώθηκε το Σεπτέμβριο του 1624. Σύντομα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας την ανακήρυξε μάρτυρα.
Ωστόσο, μέχρι τώρα κανείς δεν γνώριζε πού βρίσκονταν τα λείψανα της βασίλισσας, πέρα από διάφορές δοξασίες που δεν είχαν επιβεβαιωθεί.
Το 2004, ο Niraj Rai μαζί με συναδέλφους τους προχώρησαν σε ανασκαφές στην περιοχή που πιστεύονταν ότι βρίσκονταν τα λείψανα. Βρήκαν ένα σπασμένο οστό χεριού, δύο ακόμη οστά, καθώς και κομμάτια μαύρων κουτιών.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ειδικές εξετάσεις DNA, τα αποτελέσματα της οποίας δεν έδειχναν να ταιριάζουν με το DNA ανθρώπων της ινδικής χερσονήσου. Αντίθετα, ήταν κοινά με Γεωργιανούς. Το DNA των άλλων δύο οστών «ταίριαξε» με Ινδών.
Έτσι, επιβεβαιώθηκε ο θρύλος που ήθελε δύο πιστούς μοναχούς της βασίλισσας να μεταφέρουν έκτος της χώρας τα λείψανά της και να τα θάβουν στη μονή του Αγ. Αυγουστίνου στην Γκόα της Ινδίας.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Mitochondrion, στο τεύχος Ιανουαρίου.
Πηγή
Η βασίλισσα παρέμεινε κρατούμενη στο Shiraz του Ιράν για περίπου μια δεκαετία, μέχρι το 1624, οπότε και ο Αμπάς της πρότεινε να αλλαξοπιστήσε, να δεχτεί το Ισλάμ και να ενταχθεί στο χαρέμι του. Η Βασίλισσα Ketevan αρνήθηκε, βασανίστηκε και τελικά θανατώθηκε το Σεπτέμβριο του 1624. Σύντομα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας την ανακήρυξε μάρτυρα.
Ωστόσο, μέχρι τώρα κανείς δεν γνώριζε πού βρίσκονταν τα λείψανα της βασίλισσας, πέρα από διάφορές δοξασίες που δεν είχαν επιβεβαιωθεί.
Το 2004, ο Niraj Rai μαζί με συναδέλφους τους προχώρησαν σε ανασκαφές στην περιοχή που πιστεύονταν ότι βρίσκονταν τα λείψανα. Βρήκαν ένα σπασμένο οστό χεριού, δύο ακόμη οστά, καθώς και κομμάτια μαύρων κουτιών.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν ειδικές εξετάσεις DNA, τα αποτελέσματα της οποίας δεν έδειχναν να ταιριάζουν με το DNA ανθρώπων της ινδικής χερσονήσου. Αντίθετα, ήταν κοινά με Γεωργιανούς. Το DNA των άλλων δύο οστών «ταίριαξε» με Ινδών.
Έτσι, επιβεβαιώθηκε ο θρύλος που ήθελε δύο πιστούς μοναχούς της βασίλισσας να μεταφέρουν έκτος της χώρας τα λείψανά της και να τα θάβουν στη μονή του Αγ. Αυγουστίνου στην Γκόα της Ινδίας.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Mitochondrion, στο τεύχος Ιανουαρίου.
Πηγή