Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Παιδαγωγικομεθοδολογικές προσεγγίσεις διαχείρισης και ελέγχου της σχολικής τάξης

Η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής και δίνεται έμφαση και προσοχή στα παιδαγωγικομεθοδολογικά προβλήματα και ιδιαίτερα στην πρακτικοθεωρητική τους αντιμετώπιση.

Κατάλληλες παιδαγωγικομεθοδολογικές προσεγγίσεις οδηγούν στη δημιουργία μιας οργανωμένης και αποτελεσματικής σχολικής τάξης, όπου κάθε μαθητής έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τις ικανότητες του και ο .....δάσκαλος εκπληρώνοντας τη λειτουργία του ως διευκολυντής της μάθησης να κατευθύνει και να καθοδηγεί τους μαθητές στην αυτορρύθμιση της συμπεριφορά τους
. Σε μια τέτοια τάξη τόσο ο δάσκαλος όσο και το παιδί έχουν συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητα ορισμένων σταθερών κριτηρίων συμπεριφοράς και είναι σε θέση να συνεργαστούν για την τήρησή τους.
Ο εκπαιδευτικός κατανοώντας τις συμπεριφορές των παιδιών, τη δική του καθώς και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, αναπτύσσει στρατηγικές προσέγγισης, που κάνουν τον έλεγχο της τάξης πιο αποτελεσματικό, πιο ελαστικό και πιο προσαρμοσμένο στην πραγματική φύση των ψυχολογικών τάσεων και αναγκών του παιδιού.

Οι εκπαιδευτικοί για να συνδημιουργήσουν μαζί με τους μαθητές τους δημοκρατικό έλεγχο- διαχείριση της τάξης οφείλουν ενδεικτικά να έχουν υπόψη τους τα εξής:

³ Να είναι αμερόληπτοι και συνεπείς : η πραγματική ή φανταστική αδικία μπορεί να τροφοδοτήσει μνησικακίες και εχθρότητες στα παιδιά.

³ Να αποφεύγουν περιττές απειλές : δεν αποτελούν δόκιμο παιδαγωγικό μέτρο οι απειλές, όταν όμως θεωρούνται αναπόφευκτες για την πειθαρχία των μαθητών θα πρέπει να είναι ανάλογες προς το παράπτωμα και ρεαλιστικές.

³ Να είναι ακριβείς : ένας εκπαιδευτικός που φτάνει αργοπορημένος στην αίθουσα, όχι μόνο δίνει το κακό παράδειγμα, αλλά μπορεί και να αναγκαστεί να επιβάλλει την τάξη, προκειμένου να αρχίσει το μάθημα.

³ Να αποφεύγουν το θυμό: Ο δάσκαλος που χάνει την ψυχραιμία του μπορεί να πει και να κάνει εν θερμώ πράγματα για τα οποία θα μετανιώσει αργότερα.

 Να αποφεύγουν την υπερβολική οικειότητα: είναι προτιμότερο να ξεκινά κανείς κάπως τυπικά με την τάξη και να γίνεται πιο οικείος καθώς τη γνωρίζει καλύτερα.

 Να προκαλούν την προσοχή: οι γενικές εκκλήσεις για ησυχία και τάξη δεν είναι τόσο αποτελεσματικές, όσο το να φωνάζουμε άμεσα το όνομα του παιδιού ή των παιδιών που κάνουν φασαρία, προκαλώντας έτσι την προσοχή της τάξης.

 Να βρίσκονται σε ετοιμότητα: ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του δασκάλου που ελέγχει ικανοποιητικά την τάξη είναι ότι δείχνει να ξέρει πάντα τι ακριβώς συμβαίνει στην τάξη.

Να χρησιμοποιεί θετική γλώσσα: η έμφαση θα πρέπει να δίνεται πάντα σ’ αυτό που θέλουμε να κάνουν τα παιδιά και όχι σ’ αυτό που πρέπει ν’ αποφύγουν.

 Να φέρονται με αυτοπεποίθηση: ο δάσκαλος εισπράττει πάντοτε αυτό που προσδοκά από την τάξη.

Να χρησιμοποιούν το νόμο των φυσικών συνεπειών. Αυτό που υποστηρίζει ουσιαστικά ο νόμος των φυσικών συνεπειών είναι ότι, όταν ένα παιδί διαπράττει ένα παράπτωμα, θα διδαχθεί πιο γρήγορα αν, αντί να τιμωρηθεί με την επιβολή μιας αυθαίρετης ποινής, αφεθεί να υποστεί τις συνέπειες του παραπτώματός του.

Οι παραπάνω μεθοδολογικές προσεγγίσεις έχουν επιστημονικοπαιδαγωγικό πλαίσιο αναφοράς, αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν συνταγές ή πρεπολογία, ούτε να επιλύσουν τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην τάξη, απλώς να τα προσεγγίσουν
Print Friendly and PDF

Σκάστε τις φούσκες!