Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απόκριση σε ένα παιδί που δεν μπορεί ακόμα να σχηματίσει ολόκληρες λέξεις ή φράσεις είναι ένας δραστικός τρόπος να αναπτύξει χρήσιμες επικοινωνιακές δεξιότητες αργότερα. Έτσι λοιπόν, αν μιλάτε με το παιδί σας σαν να έχετε μια κανονική συνομιλία, αυτό θα έχει περισσότερες πιθανότητες να επικοινωνεί αποτελεσματικά όταν πλέον θα έχει αποκτήσει την ικανότητα να χρησιμοποιεί τη γλώσσα.
Πώς κατέληξαν οι επιστήμονες σε αυτό το συμπέρασμα; Το αμερικανικό περιοδικό «The Atlantic» μας δίνει λεπτομέρειες:
Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια της Αϊόβα και της Ιντιάνα παρατήρησαν ξεχωριστά για 6 μήνες μια μικρή ομάδα από μητέρες που έπαιζαν αυθόρμητα με τα βρέφη τους. Η παρατήρηση ξεκίνησε όταν τα βρέφη είχαν ηλικία 8 μηνών και οι ερευνητές κωδικοποίησαν την απόκριση των μητέρων τους σε 2 κατηγορίες. Στη μία κατηγορία οι μητέρες είχαν συμπεριφορά «ανακατεύθυνσης», δηλαδή έστρεφαν την προσοχή των μωρών αλλού, πχ δείχνοντάς τους ένα παιχνίδι ή κάτι μέσα στο δωμάτιο, ενώ στην άλλη κατηγορία η απόκριση ήταν πιο «ευαίσθητη» και οι μητέρες είτε απαντούσαν κανονικά είτε μιμούνταν τους ήχους που έβγαζαν τα μωρά.
Ένα μήνα μετά την τελευταία συνεδρία, οι μητέρες συμμετείχαν σε μια αξιολόγηση της προόδου που είχαν σημειώσει τα παιδιά τους ως προς την ομιλία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βρέφη των οποίων οι μητέρες είχαν δείξει «ευαίσθητη» απόκριση παρουσίαζαν αυξημένη προφορά συμφώνων και φωνηέντων, πράγμα που σημαίνει ότι η ήχοι που παρήγαγαν έμοιαζαν περισσότερο με πραγματικές συλλαβές, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη δημιουργία πραγματικών λέξεων. Αυτά τα μωρά είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να απευθύνουν τους ήχους στη μητέρα τους, δείχνοντας έτσι ότι ήθελαν να τους «μιλήσουν» κι όχι απλώς να «φλυαρήσουν».
Έτσι, αν θέλετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν τις γλωσσικές τους δεξιότητες πιο γρήγορα, καλό είναι να «μιλάτε» μαζί τους, όχι απλώς να τους «απαντάτε».
