Νέα Υόρκη: Εκχύλισμα κολοκύθας έχει επιδράσεις όμοιες με της ινσουλίνης και μπορεί να βοηθήσει τους διαβητικούς να διατηρούν υπό έλεγχο τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, σύμφωνα με ζωική μελέτη που δημοσιεύεται στο .......επιστημονικό έντυπο Journal of the Science of Food and Agriculture.
Κινέζοι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Ταο Ξια του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Κίνας διαπίστωσαν ότι πειραματόζωα με προκλητό διαβήτη που πήραν εκχύλισμα κολοκύθας είχαν χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, μεγαλύτερη έκκριση ινσουλίνης και περισσότερα β-κύτταρα από τους διαβητικούς αρουραίους που δεν πήραν το εκχύλισμα.
Η κολοκύθα συχνά χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του διαβήτη και των αυξημένων επιπέδων της γλυκόζης στην Ασία. Έτσι ο ερευνητής συνεργαζόμενος με τον Δρ Κουιν Γουανγκ του Πανεπιστημίου Τζιαοτονγ της Σαγκάης μελέτησαν τους μηχανισμούς δια των οποίων η κολοκύθα είναι χρήσιμη, σιτίζοντας διαβητικούς και μη αρουραίους με ένα εκχύλισμα κολοκύθας.
Ενώ τα διαβητικά πειραματόζωα είχαν 41% λιγότερη ινσουλίνη στο αίμα από τα φυσιολογικά, η χορήγηση του εκχυλίσματος για 30 ημέρες ενίσχυσε τα επίπεδα της ρυθμιστική ορμόνης κατά 36%. Μετά από 30 ημέρες, οι διαβητικοί αρουραίοι είχαν επίπεδα γλυκόζης στο αίμα όμοια με αυτά των μη διαβητικών τρωκτικών.
Το ποσοστό των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας ήταν 59% για τα φυσιολογικά πειραματόζωα και 21% για τα διαβητικά, αλλά η σίτιση των δεύτερων με το εκχύλισμα της κολοκύθας ανέβασε το ποσοστό στο 51%.
Το εκχύλισμα επίσης μείωσε την ποσότητα της οξειδωτικής κυτταρικής βλάβης, γεγονός που δείχνει ότι οι αντιοξειδωτικές επιδράσεις της κολοκύθας μπορεί να ευθύνονται για τις επωφελείς επιδράσεις στο πάγκρεας.
Κινέζοι ερευνητές με επικεφαλής τον Δρ Ταο Ξια του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Κίνας διαπίστωσαν ότι πειραματόζωα με προκλητό διαβήτη που πήραν εκχύλισμα κολοκύθας είχαν χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, μεγαλύτερη έκκριση ινσουλίνης και περισσότερα β-κύτταρα από τους διαβητικούς αρουραίους που δεν πήραν το εκχύλισμα.
Η κολοκύθα συχνά χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του διαβήτη και των αυξημένων επιπέδων της γλυκόζης στην Ασία. Έτσι ο ερευνητής συνεργαζόμενος με τον Δρ Κουιν Γουανγκ του Πανεπιστημίου Τζιαοτονγ της Σαγκάης μελέτησαν τους μηχανισμούς δια των οποίων η κολοκύθα είναι χρήσιμη, σιτίζοντας διαβητικούς και μη αρουραίους με ένα εκχύλισμα κολοκύθας.
Ενώ τα διαβητικά πειραματόζωα είχαν 41% λιγότερη ινσουλίνη στο αίμα από τα φυσιολογικά, η χορήγηση του εκχυλίσματος για 30 ημέρες ενίσχυσε τα επίπεδα της ρυθμιστική ορμόνης κατά 36%. Μετά από 30 ημέρες, οι διαβητικοί αρουραίοι είχαν επίπεδα γλυκόζης στο αίμα όμοια με αυτά των μη διαβητικών τρωκτικών.
Το ποσοστό των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας ήταν 59% για τα φυσιολογικά πειραματόζωα και 21% για τα διαβητικά, αλλά η σίτιση των δεύτερων με το εκχύλισμα της κολοκύθας ανέβασε το ποσοστό στο 51%.
Το εκχύλισμα επίσης μείωσε την ποσότητα της οξειδωτικής κυτταρικής βλάβης, γεγονός που δείχνει ότι οι αντιοξειδωτικές επιδράσεις της κολοκύθας μπορεί να ευθύνονται για τις επωφελείς επιδράσεις στο πάγκρεας.