Τι να του πεις αν σε σταματήσει. Πώς να βγείτε και οι δύο ζωντανοί απ' αυτήν την τρομακτική και αναπόφευκτη σύγκρουση. Δώσε βάση και .....αντίγραψέ τις συμβουλές μας χωρίς ντροπή.
-Ο ελεγκτής καραδοκεί δίπλα στα εκδοτήρια. Σκύβεις το κεφάλι και επιχειρείς να περάσεις γρήγορα από δίπλα του. Αν καταλάβεις απ'τον κοφτό και απότομο ήχο του αέρα ότι έστριψε το κεφάλι του προς εσένα, αρπάζεις το handsfree και λες «Κέντρο, ούτε σ'αυτό το βαγόνι βρήκα κάτι. Τώρα θα ψάξω μέσα στον σταθμό. Κάντε τον Σταυρό σας».
-Αν σε σταματήσει του λες «ρε φίλε ΑΕΚτζής είμαι και πουλάω αυτά τα στιλό για να μαζέψουμε χρήματα για το γήπεδο». Αρχίζει να κλαίει με το δράμα που ζεις και του λες «μακάρι να πουλούσα και χαρτομάντηλα να σου έδινα τώρα ένα» και τον ακουμπάς ευγενικά στον ώμο. Φεύγεις με γοργό βήμα.
-Είσαι μέσα στο βαγόνι και σε πλησιάζει ο ελεγκτής. Σε χαιρετάει και σου ζητάει το εισιτήριο. Δείχνεις μια θεία πίσω πίσω και του λες «τα έχει η μάνα μου». Μέχρι να φτάσει στην άγνωστη θεία και να καταφέρει να συνεννοηθεί μαζί της («τι λες παιδάκι μου; Ποιο εισιτήριο; Κάτσε να σου πω για την κόρη μου, ναι ακόμα ανύπαντρο το έχω το κορίτσι. Εσύ είσαι παντρεμένος;») εσύ έχεις ήδη φύγει.
-Σου ζητάει εισιτήριο και αρχίζεις να κλαις ασταμάτητα. Τρέμεις, πέφτεις κάτω στα γόνατα, ουρλιάζεις, του πιάνεις τα πόδια, αρχίζεις να τον παρακαλάς, αρχίζεις να του φωνάζεις ότι είναι η πρώτη φορά που μπαίνεις χωρίς εισιτήριο, τα σάλια σου στάζουν, όλοι γύρω σε κοιτάνε με συμπάθεια, στάζουν και οι μύξες σου τώρα, ο ελεγκτής νιώθει το επικριτικό βλέμμα του κόσμου, λιποθυμάς, μένεις ακούνητος για 4 λεπτά, αρχίζεις να συνέρχεσαι, κάθεσαι σε μια θέση που σηκώνεται μια κυρία για να στην δώσει, «αχ τι θα κάνω τώρα, μουρμουράς δυνατά» ε και επειδή οι έρευνες έχουν δείξει ότι και οι ελεγκτές είναι και αυτοί άνθρωποι κατά ένα ποσοστό του 87%, μάλλον την γλιτώνεις.
-Στην περίπτωση που είσαι γυναίκα, δεν χρειάζεσαι καμία συμβουλή για το τι να κάνεις αν πετύχεις άντρα ελεγκτή. Ευχαρίστησε την μητέρα φύση που μας έχει κάνει υπερλιγούρια. Αν πετύχεις όμως γυναίκα ελεγκτή, αν είναι τόσο ο άδικος δηλαδή ο Θεός μαζί σου εκείνη την μέρα, άκου τι μπορείς να κάνεις. Της μιλάς για τον αλήτη και το τι σου έκανε. Στην ανάγκη, αν σου πει «φιλενάδα πάμε για έναν καφέ να σου πω και τα δικά μου», πας και ύπουλα την οδηγείς στο να σου κεράσει ΚΑΙ τον καφέ. Φεύγοντας, γελάς αυτάρεσκα με το θύμα σου.
-Είναι σταματημένος δίπλα στα εκδοτήρια και έχεις δει ότι σε έχει τσεκάρει και σε περιμένει... Δεν κολλάς. Τρέχεις προς το μέρος του κάνοντας τσαλιμάκια και φωνάζεις με φωνή Μαυρομάτη «Σαραβάκος, Σαραβάκος με την μπάλα, Σαραβάκος... πέρναει τον πρώτο αμυντικό, Σαραβάκος και γκοοοοοοοοολ», τον έχεις προσπεράσει σηκώνοντας χέρια και τρέχοντας. Έχεις φύγει, είσαι ήδη πολύ μακρυά, εκείνος προσπαθεί να συνέλθει απ'την γκολάρα που έφαγε.
-Του λες ότι είσαι ο Παντελής Θαλασσινός και ότι είσαι ΗΔΗ «εισιτήριο στην τσέπη της», που να κουβαλάς και δικό σου τώρα; Συγκινείται. Φεύγεις. Γελάς στα μούτρα του συστήματος. Είχαν προβλέψει τα πάντα, αλλά όχι εσένα.
-Απλώς τρέχεις σαν τον άνεμο.
