Τον περισσότερο καιρό συγκεντρώνουμε πληροφορίες, μαθαίνουμε σταδιακά και «χτίζουμε» τις συνδέσεις ανάμεσα σε πράξεις ή γεγονότα και τα αποτελέσματά τους. Κάποιες φορές όμως κάτι συμβαίνει και καταλήγουμε ξαφνικά σε συμπεράσματα, κάνοντας άλματα και συνδέοντας πολύ γρήγορα μια αιτία με ένα αποτέλεσμα.
Μια ομάδα νευροεπιστημόνων υποστηρίζει, ότι .....έχει εντοπίσει το τμήμα αυτό του εγκεφάλου, το οποίο ευθύνεται για την «εφάπαξ μάθηση». Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, είναι πιο πιθανό να καταλήξει κανείς σε συμπεράσματα, όταν δεν είναι σίγουρος για μια κατάσταση.
Η διαδικασία αυτή έχει αποδειχθεί χρήσιμη στους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του είδους, έτσι ώστε μέσω της μάθησης να μπορούν γρήγορα να αποφεύγουν τους κινδύνους. Όμως η γρήγορη μετάβαση σε κάποιο συμπέρασμα, χωρίς αποδείξεις, μπορεί να οδηγήσει σε μη χρήσιμες προκαταλήψεις.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, οι επιστήμονες υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι η «one-shot» μάθηση περιλαμβάνει ένα διαφορετικό σύστημα στον εγκέφαλο απ’ ό,τι η σταδιακή μάθηση, όμως δε μπορούσαν να εξηγήσουν τι είναι αυτό που ερεθίζει το μυαλό και οδηγεί στη μετάβαση σε κάποιο συμπέρασμα.
Τώρα, μια ομάδα ερευνητών από το ινστιτούτο τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) ανακάλυψε ότι η αβεβαιότητα, σε ό,τι αφορά την αιτιώδη σχέση –δηλαδή αν το αποτέλεσμα προκαλείται στην πραγματικότητα από ένα συγκεκριμένο ερέθισμα- είναι ο κύριος παράγοντας στον καθορισμό του εάν και κατά πόσο συντελείται η γρήγορη μάθηση.
Οι ερευνητές αναφέρουν, ότι όσο πιο αβέβαιος είναι κανείς γι’ αυτή τη σχέση, τόσο πιο πιθανό είναι να συμβεί η «one-shot» μάθηση. Όταν η αβεβαιότητα είναι υψηλή –υποστηρίζουν οι ερευνητές- οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένοι, έτσι ώστε να μάθουν τη σχέση ανάμεσα στο ερέθισμα και την έκβαση.
Οι ερευνητές εντόπισαν ένα τμήμα στον προμετωπιαίο φλοιό, το οποίο φαίνεται να αξιολογεί την αιτιώδη αβεβαιότητα και μας επιτρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα, όταν χρειάζεται.
Μια ομάδα νευροεπιστημόνων υποστηρίζει, ότι .....έχει εντοπίσει το τμήμα αυτό του εγκεφάλου, το οποίο ευθύνεται για την «εφάπαξ μάθηση». Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, είναι πιο πιθανό να καταλήξει κανείς σε συμπεράσματα, όταν δεν είναι σίγουρος για μια κατάσταση.
Η διαδικασία αυτή έχει αποδειχθεί χρήσιμη στους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του είδους, έτσι ώστε μέσω της μάθησης να μπορούν γρήγορα να αποφεύγουν τους κινδύνους. Όμως η γρήγορη μετάβαση σε κάποιο συμπέρασμα, χωρίς αποδείξεις, μπορεί να οδηγήσει σε μη χρήσιμες προκαταλήψεις.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, οι επιστήμονες υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι η «one-shot» μάθηση περιλαμβάνει ένα διαφορετικό σύστημα στον εγκέφαλο απ’ ό,τι η σταδιακή μάθηση, όμως δε μπορούσαν να εξηγήσουν τι είναι αυτό που ερεθίζει το μυαλό και οδηγεί στη μετάβαση σε κάποιο συμπέρασμα.
Τώρα, μια ομάδα ερευνητών από το ινστιτούτο τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) ανακάλυψε ότι η αβεβαιότητα, σε ό,τι αφορά την αιτιώδη σχέση –δηλαδή αν το αποτέλεσμα προκαλείται στην πραγματικότητα από ένα συγκεκριμένο ερέθισμα- είναι ο κύριος παράγοντας στον καθορισμό του εάν και κατά πόσο συντελείται η γρήγορη μάθηση.
Οι ερευνητές αναφέρουν, ότι όσο πιο αβέβαιος είναι κανείς γι’ αυτή τη σχέση, τόσο πιο πιθανό είναι να συμβεί η «one-shot» μάθηση. Όταν η αβεβαιότητα είναι υψηλή –υποστηρίζουν οι ερευνητές- οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένοι, έτσι ώστε να μάθουν τη σχέση ανάμεσα στο ερέθισμα και την έκβαση.
Οι ερευνητές εντόπισαν ένα τμήμα στον προμετωπιαίο φλοιό, το οποίο φαίνεται να αξιολογεί την αιτιώδη αβεβαιότητα και μας επιτρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα, όταν χρειάζεται.