Με ένα άρθρο-καταπέλτη, το Der Spiegel κρίνει ως δίκαιο το αίτημα της Ελλάδας για τις γερμανικές αποζημιώσεις, ενώ υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και ως αίτημα για αποζημιώσεις μεμονωμένων θυμάτων, σύμφωνα με το Γερμανό δικαστή του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου.
Με δημοσίευμα που αφορά στην ελληνική διεκδίκηση των αποζημιώσεων και του αναγκαστικού δανείου, το οποίο τιτλοφορείται: ......«Δίκαιες απαιτήσεις» κυκλοφορεί το περιοδικό Der Spiegel, στο οποίο επισημαίνεται δήλωση υπέρ της Ελλάδας από το Γερμανό δικαστή του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου.
«Αρκετά στοιχεία συνηγορούν υπέρ του ότι πρόκειται για δάνειο», δηλώνει ο δικαστής Ντίτερ Ντάιζεροτ και χαρακτηρίζει εύλογη την ελληνική απαίτηση για την αποπληρωμή του. Ο ίδιος προσθέτει ότι θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και το αίτημα για αποζημιώσεις μεμονωμένων θυμάτων, ενώ διευκρινίζει ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για παραγραφή των απαιτήσεων λόγω της Συμφωνίας 2+4, που αποτελεί κλασικό παράδειγμα σύμβασης εις βάρος τρίτου.
«Η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε από τις απαιτήσεις της», εξηγεί ο κ. Ντάιζεροτ, καθώς, όπως λέει, δεν εκφράστηκε γραπτώς και «δεν υπάρχει παραίτηση μέσω της σιωπής». Προτείνει δε, σε ό,τι αφορά στον τρόπο διεκδίκησης, την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για το οποίο όμως απαιτείται συμφωνία του Βερολίνου, ή εναλλακτικά στο Δικαστήριο Συμβιβασμού και Διαιτησίας του ΟΑΣΕ.
πηγή
Με δημοσίευμα που αφορά στην ελληνική διεκδίκηση των αποζημιώσεων και του αναγκαστικού δανείου, το οποίο τιτλοφορείται: ......«Δίκαιες απαιτήσεις» κυκλοφορεί το περιοδικό Der Spiegel, στο οποίο επισημαίνεται δήλωση υπέρ της Ελλάδας από το Γερμανό δικαστή του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου.
«Αρκετά στοιχεία συνηγορούν υπέρ του ότι πρόκειται για δάνειο», δηλώνει ο δικαστής Ντίτερ Ντάιζεροτ και χαρακτηρίζει εύλογη την ελληνική απαίτηση για την αποπληρωμή του. Ο ίδιος προσθέτει ότι θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και το αίτημα για αποζημιώσεις μεμονωμένων θυμάτων, ενώ διευκρινίζει ότι δεν μπορεί να γίνει λόγος για παραγραφή των απαιτήσεων λόγω της Συμφωνίας 2+4, που αποτελεί κλασικό παράδειγμα σύμβασης εις βάρος τρίτου.
«Η Ελλάδα δεν παραιτήθηκε από τις απαιτήσεις της», εξηγεί ο κ. Ντάιζεροτ, καθώς, όπως λέει, δεν εκφράστηκε γραπτώς και «δεν υπάρχει παραίτηση μέσω της σιωπής». Προτείνει δε, σε ό,τι αφορά στον τρόπο διεκδίκησης, την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για το οποίο όμως απαιτείται συμφωνία του Βερολίνου, ή εναλλακτικά στο Δικαστήριο Συμβιβασμού και Διαιτησίας του ΟΑΣΕ.
πηγή