Εάν πάσχετε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, πιθανώς να σας έχουν συνταγογραφηθεί αναστολείς αντλίας πρωτονίων (PPIs), ένα φάρμακο που ....σχεδιάστηκε για να σταματά η επιστροφή των στομαχικών οξέων μέχρι τον οισοφάγο, το οποίο χαρακτηρίζει τη διαταραχή. Όμως έχουν αυξηθεί οι ανησυχίες για τη μακροχρόνια χρήση αυτών των φαρμάκων, και υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μπορούν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Τα PPIs είναι από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα στον κόσμο, με τη φήμη ότι είναι ασφαλή και αποτελεσματικά. Ωστόσο, πρόσφατες αναφορές αποκάλυψαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με αυτά τα φάρμακα – ειδικά σε μακροχρόνια χρήση. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι τα PPIs μπορεί να προκαλέσουν οστεοπόρωση που σχετίζεται με κατάγματα, δυνητικά θανατηφόρες λοιμώξεις, ακόμη και καρδιακές προσβολές σε ορισμένα ευπαθή άτομα.
Ακολουθώντας τα ευρήματα
Σε μία από τις νεότερες μελέτες, μια συστηματική ανασκόπηση όλης της δημοσιευμένης βιβλιογραφίας σχετικά με αυτά τα φάρμακα μέχρι σήμερα, η χρήση των ΡΡΙs συνδέθηκε με αυξημένη ευαισθησία σε εντερικές μολύνσεις, με άλλα λόγια, εντερικές λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια όπως Salmonella, Listeria, Escherichia coli, Campylobacter jejuni και Clostridium difficile.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι τα PPIs εμποδίζουν την παραγωγή γαστρικού οξέος, τη φυσική άμυνα του οργανισμού ενάντια στα βακτήρια, αφήνοντας τον ασθενή ακόμη πιο ευάλωτο στο βακτηριακό αποικισμό. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς αντλίας πρωτονίων έχουν τέσσερις έως οκτώ φορές περισσότερες πιθανότητες να πάθουν μόλυνση από σαλμονέλα, τέσσερις έως 12 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μόλυνση Campylobacter και έως και πέντε φορές πιο πιθανό να πάθουν λοίμωξη από C. difficile (Aliment Pharmacol Ther, 2011; 34: 1269-1281). Η χρήση των PPIs έχει επίσης συσχετιστεί τόσο με ενδονοσοκομειακή πνευμονία όσο και με πνευμονία της κοινότητας (World J Pharmacol Ther Gastrointest, 2011; 2: 17-26).
Μία μελέτη περισσότερων από 40.000 ατόμων ανέφερε έναν 50% υψηλότερο κίνδυνο πνευμονίας της κοινότητας μεταξύ των ατόμων που λάμβαναν αναστολείς αντλίας πρωτονίων, με ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο για εκείνους που είχαν μόλις πρόσφατα άρχισε τη θεραπεία (Arch Intern Med 2007; 167: 950-5). Μια άλλη μελέτη, που ανέλυσε στοιχεία για πάνω από 60.000 άνθρωποι βρήκε στατιστικά σημαντικό 30% αυξημένο κίνδυνο ενδονοσοκομειακής πνευμονίας μεταξύ των χρηστών αναστολέων αντλίας πρωτονίων (JAMA, 2009; 301: 2120-8).
Μία ακόμα δυσμενής επίδραση φαίνεται να είναι η οστεοπόρωση, πιθανότατα λόγω της δυσαπορρόφησης ασβεστίου που συνδέεται με τα φάρμακα (World J Pharmacol Ther Gastrointest, 2011; 2: 17-26). Μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 150.000 ασθενείς, διαπίστωσε ότι η μακροχρόνια θεραπεία με PPIs, σε ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις, συσχετίστηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο κατάγματος του ισχίου (JAMA, 2006; 296: 2947-53). Πιο πρόσφατα, η συγκεντρωτική ανάλυση (μετα-ανάλυση) 10 μελετών στις οποίες συμμετείχαν πάνω από 220.000 άνθρωποι αποκάλυψε ότι οι χρήστες PPIs έχουν αυξημένο κίνδυνο κατάγματος τόσο στο ισχίο όσο και στη σπονδυλική στήλη (Am J Gastroenterol, 2011; 106: 1209-1218).
Ακόμη πιο ανησυχητικό, υπάρχουν επίσης στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οι επιζώντες από καρδιακή προσβολή βρίσκονται σε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να υποστούν ακόμη μια καρδιακή προσβολή, αν λαμβάνουν και PPIs μαζί με αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα, όπως συμβαίνει συχνά. Σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν σχεδόν 14.000 ασθενείς που λάμβαναν κλοπιδογρέλη μετά από μια καρδιακή προσβολή, εκείνοι που επίσης λάμβαναν PPIsήταν πιο πιθανό να εισαχθούν εκ νέου στο νοσοκομείο εξαιτίας μιας νέας καρδιακής προσβολής, από αυτούς που δεν λάμβαναν το φάρμακο καταστολής των γαστρικών οξέων (CMAJ, 2009; 180: 713-8).
Σε ακόμη μια άλλη μελέτη, εκείνοι που λάμβαναν αγωγή με ασπιρίνη μετά από μια καρδιακή προσβολή και οι οποίοι έπαιρναν επίσης PPIsείχαν 46% μεγαλύτερη συχνότητα ανεπιθύμητων καρδιο-αγγειακών συμβάντων, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου (BMJ, 2011; 342; Doi: 10.1136 / BMJ. d2690).
Σαφώς, τα PPIs δεν είναι τα αβλαβή φάρμακα που φημίζονται ότι είναι. Άλλες παρενέργειες που συνδέονται με τα PPIs περιλαμβάνουν πολύποδες, έλλειψη βιταμίνης Β12, υπομαγνησιαιμία (αφύσικα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου), διάμεση νεφρίτιδα (μια νόσο των νεφρών) και σύνδρομο υπερέκκριση οξέων, μετά την παύση των φαρμάκων προκαλώντας δυσπεψία, καούρα και παλινδρόμηση, ή τα ίδια τα συμπτώματα για τα οποία αρχικά είχαν χρησιμοποιηθεί ώστε να τα θεραπεύσουν (Aust Fam Physician, 2011; 40: 705 – 8).
Εναλλακτικές λύσεις
Ευτυχώς, υπάρχουν ασφαλέστεροι τρόποι να διαχειριστεί κανείς τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Ένα προφανές πρώτο βήμα θα ήταν να κάνετε αλλαγές στη διατροφή σας. Ορισμένα τρόφιμα και ποτά είναι γνωστό ότι επιδεινώνουν το πρόβλημα, όπως π.χ. τα πικάντικα φαγητά, η σοκολάτα, το αλκοόλ, τα ανθρακούχα αναψυκτικά, η καφεΐνη, οι χυμοί εσπεριδοειδών, το γάλα και το πιπέρι, τα προϊόντα με άρωμα μέντας και το αγελαδινό γάλα (CirEsp, 2007; 81: 64-9; Pediatrics, 2002; 110: 972-84). Ωστόσο, υπάρχουν λίγα αδιάσειστα στοιχεία ότι με την αποφυγή αυτών των τροφών θα βελτιωθούν τα συμπτώματα (ArchInternMed 2006; 166: 965 – 71).
Αυτό που μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία είναι η αποφυγή τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας και υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (Ζ Gastroenterol, 2007; 45: 171 – 5; ClinGastroenterolHepatol, 2007; 5: 439-44), και η επιλογή αντ’ αυτών μιας πολύ χαμηλής σε υδατάνθρακες (λιγότερο από 20g/ημέρα) δίαιτας, ειδικά αν είστε παχύσαρκοι (DigDisSci, 2006; 51: 1307-12). Παρ ‘όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι απαραίτητη περισσότερη έρευνα για να καθοριστεί αν αυτό το είδος της διατροφής είναι ασφαλές και αποτελεσματικό μακροπρόθεσμα.
Επίσης η τσίχλα για μία ώρα μετά το γεύμα, έχει αποδειχθεί σε μια μικρή αμερικανική μελέτη ότι μειώνει τα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης για έως και τρεις ώρες μετά το φαγητό (AlimentPharmacolTher, 2001; 15: 151-5).
Ορισμένα συμπληρώματα μπορούν επίσης να παράσχουν ανακούφιση. Σε μια μικρή δοκιμή σε 351 πάσχοντες από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η λήψη ενός συμπληρώματος διατροφής που περιέχει μελατονίνη, L-τρυπτοφάνη, βιταμίνη Β6, φολικό οξύ, βιταμίνη Β12, μεθειονίνη (ένα αμινοξύ) και βεταϊνη, βρέθηκε να είναι πιο αποτελεσματική από το PPI ομεπραζόλη για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της παλινδρόμησης. Μετά από 40 ημέρες, το 100 τοις εκατό των ασθενών που έλαβαν το συμπλήρωμα ανέφεραν ότι είχαν απαλλαχτεί εντελώς από τα συμπτώματα, και μάλιστα χωρίς παρενέργειες, σε σύγκριση με το 66 τοις εκατό στους ασθενείς που έλαβαν ομεπραζόλη (JPinealRes, 2006; 41: 195-200).
Μπορεί επίσης να αξίζει τον κόπο η αύξηση της πρόσληψης αντιοξειδωτικών. Κορεάτες ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα αντιοξειδωτικό εκχύλισμα βοτάνων που δόθηκε σε αρουραίους αποδείχθηκε χρήσιμο για την πρόληψη και τη θεραπεία της οισοφαγίτιδας, μιας φλεγμονή του οισοφάγου που μπορεί να προκύψει από την παλινδρόμηση (Gut, 2001: 49; 364-71). Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν απαραιτήτως για τους ανθρώπους, αλλά μια μελέτη ανέφερε ότι οι άνθρωποι των οποίων η διατροφή είναι πλούσια σε βιταμίνη C έχουν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (DisEsophagus, 2006; 19: 321-8).
Στην Κίνα, ο βελονισμός έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία γαστρεντερικών προβλημάτων για χιλιάδες χρόνια. Σε μια πρόσφατη ανασκόπηση, Αμερικανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Duke στο Durham, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι αποτελεσματικός σε ασθενείς με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση επειδή διεγείρει την γαστρεντερική κινητικότητα και την περίσταλση (το γέμισμα και το άδειασμα του στομάχου και του παχέος εντέρου), η οποία είναι συχνά μειωμένη σε πάσχοντες από την ασθένεια. Επιπλέον, ο βελονισμός μπορεί να αναστείλει τις στομαχικές εκκρίσεις οξέος, το οποίο θα είναι επίσης επωφελές σε αυτούς τους ασθενείς (J Gastroenterol, 2006; 41: 408 – 17).
Μια άλλη παραδοσιακή κινεζική θεραπεία, ένα αφέψημα βοτάνων γνωστό ως Jiangni Hewei, ήταν εξίσου αποτελεσματικό με την ομεπραζόλη για τη θεραπεία της οισοφαγίτιδας από παλινδρόμηση σε μια μικρή ελεγχόμενη μελέτη 75 ασθενών. Η θεραπεία συνδέθηκε επίσης με χαμηλότερο ποσοστό υποτροπής των συμπτωμάτων και δεν είχε ανεπιθύμητες ενέργειες (Zhongguo Zhong Yi Xi Jie Ο Za Zhi, 2005; 25: 876 – 9).
Άλλα βότανα που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για τη θεραπεία της παλινδρόμησης και της καούρας, και τα οποία μπορεί συνεπώς να είναι χρήσιμα, περιλαμβάνουν τη γλυκόριζα, την αλόη βέρα, το κενταύριο, και η αλθαία.
Τέλος, οι ακόλουθες απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να είναι χρήσιμες. Αποφύγετε το ξάπλωμα εντός τριών ωρών μετά το γεύμα, και ανυψώστε το κεφάλι του κρεβατιού για να αποφευχθούν τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια του ύπνου (BMJ, 1998; 316: 1720-3). Η τακτική άσκηση μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων (DisEsophagus, 2011 Nov 30; doi: 10.1111/j.1442-2050.2011. 01285.x), αλλά είναι καλύτερο να αποφευχθεί η πιο έντονη δραστηριότητα, όπως η κωπηλασία ή το τρέξιμο, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα, ειδικά μετά το φαγητό (JAMA, 1989; 261: 3599-601; AustJSciMedSport, 1996; 28: 93-6).
Οι ασκήσεις κοιλιακής αναπνοής μπορούν επίσης να βοηθήσουν, καθώς εξασκούν το διάφραγμα, έναν μυ που είναι σημαντικός για την πρόληψη της παλινδρόμησης (AmJGastroenterol, 2011 Dec 6; doi: 10. 1038/ajg.2011.420). Μια τέτοια άσκηση περιλαμβάνει την τοποθέτηση του ενός χεριού στην κοιλιά σας ενώ με το άλλο χέρι ακουμπάτε στο στήθος σας. Καθώς εισπνέετε, προσπαθήστε να ωθήσετε τον αέρα στην κοιλιά, έτσι ώστε το χέρι στην κοιλιά σας να ανέβη, ενώ το χέρι στο στήθος σας να μείνει ακίνητο. Εξασκηθείτε σε αυτό για λίγα λεπτά κάθε ημέρα.
Τι είναι η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση;
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση συμβαίνει όταν ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας (ο δακτύλιος του μυός που βρίσκεται στο κάτω άκρο του οισοφάγου, εκεί που ενώνεται με το στομάχι) χαλαρώνει ασυνήθιστα, επιτρέποντας έτσι τα περιεχόμενα του στομάχου, τα οποία περιέχουν γαστρικά οξέα που βοηθούν την πέψη, να κυλήσουν προς τα πίσω, «παλινδρομώντας» στον οισοφάγο.
Οι περισσότεροι από εμάς μπορεί να βιώνουμε παλινδρόμηση οξέος κάποια στιγμή, σε αυτή την περίπτωση, αναφέρεται ως «καούρα» ή «δυσπεψία». Ωστόσο, όταν η παλινδρόμηση είναι χρόνια, μπορεί να βλάψει την ευαίσθητη βλεννογόνο του οισοφάγου και να οδηγήσει σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, τα συμπτώματα της οποίας περιλαμβάνουν:
• αίσθημα καύσου στο στήθος (καούρα), το οποίο μερικές φορές εξαπλώνεται στο λαιμό, μαζί με μια πικρή γεύση στο στόμα
• παλινδρόμηση της τροφής ή ξινή γεύση υγρού
• πόνος στο στήθος
• δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία)
• ξερός βήχας
• βραχνάδα ή πονόλαιμος, και
• αίσθημα «εμπόδιου στο λαιμό».
πηγη
