Στη διεθνή πολιτική, τουλάχιστον από τη στιγμή που τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, η στοιχειώδης σωφροσύνη υπαγορεύει να επιλέγεις τις μάχες που δίνεις και να εγκαταλείπεις αυτές που δεν έχουν νόημα, ενώ μάλλον νομοτελειακά θα οδηγήσουν σε συσσώρευση απωλειών…
Κάπως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουν το Κιργιζστάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, αποδεχόμενες ότι για λόγους γεωγραφίας, αλλά και πραγματικής γεωπολιτικής αξίας, σε όρους κόστους – οφέλους. Η αποχώρηση των ΗΠΑ είναι πλήρης, ενώ η κυριαρχία της Ρωσίας είναι πλέον ολοκληρωτική, παρότι οι δυο χώρες δεν μοιράζονται κοινά σύνορα.
Το τελευταίο επεισόδιο στη διαδικασία «κατάληψης» του Κιργιζστάν, είναι η συμφωνία αγοράς από τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό, τη Gazprom, της κρατικής εταιρίας παροχής φυσικού αερίου «Kyrgyzgaz», έναντι του συμβολικού τιμήματος του ενός δολαρίου, με την παράλληλη ανάληψη της ευθύνης αποπληρωμής του χρέους 40 εκατομμυρίων δολαρίων της εταιρίας. Μιλάμε για «ψίχουλα»…
Η ρωσική παρουσία και σε σειρά άλλων τομέων της οικονομίας της χώρας, του τραπεζικού και των μεταφορών συμπεριλαμβανομένων, είναι πολύ ισχυρή και η κυριαρχία της Μόσχας απόλυτη, παρότι η χώρα γειτνιάζει με την προβληματική επαρχία Σινγιάνγκ της Κίνας και είναι φυσικό το Πεκίνο να δείχνει αυτονόητο ενδιαφέρον για τη χώρα.
Η χώρα αποφάσισε πριν λίγο καιρό να κλείσει οριστικά την αεροπορική βάση Μανάς που χρησιμοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα… τηρήσει τον λόγο της, αφού η αποχώρηση των Αμερικανών από το Αφγανιστάν συνεπάγεται και τον τερματισμό της χρησιμότητάς της. Η κυβέρνηση του Κιργιζστάν είχε πολλές φορές απειλήσει να την κλείσει χωρίς όμως να προχωρήσει, αφού συνήθως έπαιρνε σημαντικά ανταλλάγματα.
Μόλις 50 χιλιόμετρα μακρύτερα βρίσκεται η αεροπορική βάση Καντ, την οποία χρησιμοποιούν οι ρωσικές δυνάμεις στη χώρα. Η Ρωσία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το Κιργιζστάν, αφού στόχος της Μόσχας είναι η αναβίωση του κυριαρχικού της ρόλου στην περιοχή που κάποτε αποτελούσε τη Σοβιετική Ένωση, χωρίς – σε αυτή τη φάση τουλάχιστον – να τίθεται θέμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας των χωρών αυτών.
Πολλές από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ αισθάνονται ανασφάλεια και η Ρωσία αποτελεί το πιο σημαντικό στήριγμά τους. Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι το Κιργιζστάν επιθυμεί την ένταξή του στη ρωσική τελωνειακή ένωση και λογικά θα γίνει μέλος το 2014, ώστε το 2015 να αποτελέσει μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης στη οποία θα μετεξελιχθεί. Το 30% του ΑΕΠ της χώρας προέρχεται από εμβάσματα Κιργίζιων που εργάζονται στη Ρωσία, οπότε συνυπολογίζοντας τον απόλυτο έλεγχο στρατηγικών τομέων της οικονομίας, γίνεται αντιληπτό ότι η χώρα έχει «παραδοθεί» στη ρωσική «στοργική αγκαλιά».
ΠΗΓΗ
