Αυτό προκύπτει από νέα έρευνα Βρετανών και Αυστραλών επιστημόνων, οι οποίοι συνέκριναν στοιχεία 75 εκατομμυρίων ετών για 230 είδη πρωτευόντων και διενήργησαν εξελικτικές προσμοιώσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, κύρια αιτία της μονογαμίας στα πρωτεύονται είναι ο φόβος της θανάτωσης των μωρών τους από ανταγωνιστικά αρσενικά.
Τα μικρά εξαρτώνται από τη μητέρα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα θηλυκά πρωτεύοντα αποφεύγουν μια νέα εγκυμοσύνη όσο τα φροντίζουν.
Ως εκ τούτου, οι ανταγωνιστές, δηλαδή τα αρσενικά που διεκδικούν τη μητέρα, σκοτώνουν τα μωρά της ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες να ζευγαρώσει μαζί τους και να περάσουν τα γονίδιά τους στις επόμενες γενιές.
«Ένα αρσενικό που γνωρίζει ότι δεν είναι ο πατέρας του νεογέννητου θα σκοτώσει το μικρό για να βεβαιώσει ότι η μητέρα του θα έχει και πάλι ωορρηξία», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Christopher Opie, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση PNAS, υποστηρίζουν ότι και στις 230 περιπτώσεις που μελετήθηκαν η βρεφοκτονία προηγούνταν της μονογαμίας, η οποία φαίνεται πως εξελίχθηκε για την προστασία των μικρών.
Στο μεταξύ μια δεύτερη έρευνα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science», εντοπίζει αλλού τα αίτια της μονογαμίας και υποστηρίζει ότι η συμπεριφορά αυτή εξελίχθηκε για να προστατεύσει τα θηλυκά από τις αντίζηλους που διεκδικούν τον ίδιο σύντροφο.
Καμία από τις δυο έρευνες δεν υποστηρίζει ότι μπορεί να εξηγήσει τη μονογαμία στους ανθρώπους.
Στη φύση τα πτηνά ζουν σε ζευγάρια σε ποσοστό που ξεπερνά το 90%, ωστόσο στα θηλαστικά το ποσοστό αυτό συρρικνώνεται στο 3%.
Οι άνθρωποι και ορισμένα άλλα πρωτεύονται βρίσκονται κάπου στη μέση με το ¼ των ειδών να ζουν σε ζευγάρια.
Πηγή
