Την 1η Οκτωβρίου ο κομήτης θα περάσει σε απόσταση 0,07 Αστρονομικών Μονάδων από τον Άρη, ή 10,4 εκατ. χιλιόμετρα, περίπου έξι φορές πιο κοντά από ό,τι θα πλησιάσει τη Γη (μία Αστρονομική Μονάδα ισούται με 150 εκατ. χιλιόμετρα).
Τον κομήτη ISON -που κατά τ’ άλλα μοιάζει με διαστημική χιονόμπαλα- ίσως καταφέρει να “συλλάβει” η κάμερα του μη επανδρωμένου σκάφους Curiosity της NASA που βρίσκεται σε αποστολή στον “Κόκκινο Πλανήτη, υπό την προϋπόθεση ότι θα το επιτρέψει η φωτεινότητά του.
Ωστοσο, σύμφωνα με τον δρα Λίσε τις καλύτερες εικόνες του Κομήτη του Αιώνα θα μας δώσει πιθανότατα ο Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Άρη (MRO), που ίσως καταφέρει να “πιάσει” την ουρά του κομήτη αν στραφεί προς το διάστημα αντί για την επιφάνεια του Άρη.
—Πορεία προς τη Γη
Την πορεία του κομήτη ISON προς τη Γη και τον ήλιο καταγράφουν επίσης 16 διαστημικά σκάφη της NASA και δεκάδες επίγεια τηλεσκόπια με τις καλύτερες εικόνες να δίνει το Hubble. H NASA έχει ξεκινήσει μάλιστα μια ασυνήθιστη εκστρατεία για να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ερασιτεχνών αστρονόμων στην παρακολούθηση ουρανίων σωμάτων που πλησιάζουν τη Γη.
Ο ISON θα αρχίσει να γίνεται ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη τον Οκτώβριο του 2013, όταν θα φαίνεται να κινείται τις πρώτες πρωινές ώρες ανάμεσα στα άστρα του αστερισμού του Λέοντα.
Πρόκειται για ένα ουράνιο σώμα με πυρήνα που συνίσταται από αρχαίους πάγους και αστρική σκόνη. Όταν πλησιάσει τον Ήλιο, οι πάγοι της επιφάνειάς θα αρχίσουν να εξαερώνονται από την ηλιακή ακτινοβολία και ενδέχεται να σχηματιστεί μια ουρά μήκους χιλιάδων ή και εκατομμυρίων χιλιομέτρων στο Διάστημα.
Η κορύφωση του φαινομένου αναμένεται στις 28 Νοεμβρίου 2013, όταν ο ISON φτάσει στο περιήλιο, δηλαδή στην ελάχιστη απόστασή του από τον Ήλιο. Εκεί υπό τη βαρυτική έλξη του Ήλιου, εκτιμάται ότι ο ISON θα πραγματοποιήσει μια κλειστή στροφή πίσω από το άστρο για να εμφανιστεί και πάλι στην άλλη πλευρά του.
Παρόλα αυτά, πρόκειται μόνο για εκτιμήσεις, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τη μοίρα του κομήτη αν πλησιάζει σε τόσο κοντινή απόσταση το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος: ίσως παραμείνει ακέραιος, ίσως διαλυθεί σε κομμάτια, ενώ δεν μπορεί να υπολογιστεί ούτε το μήκος ούτε η φωτεινότητα της ουράς του.
Δεδομένου ότι οι κομήτες θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια, οι επιστήμονες θα παρακολουθούν τον ISON αναζητώντας στοιχεία για τη σύστασή του.
Οι περισσότεροι κομήτες πιστεύεται ότι προέρχονται από το λεγόμενο Νέφος του Όορτ, ένα υποθετικό «σύννεφο» παγωμένων, αρχαίων σωμάτων που περιφέρονται αργά σε απόσταση περίπου ενός έτους φωτός από τον Ήλιο.
Πηγή
