Στην καρδιά της κεντρικής Ευρώπης, η Αυστρία απολάμβανε και απολαμβάνει μια μοναδική αίγλη. Είναι μια από τις γοητευτικότερες χώρες, που συγκεντρώνει για τόσους διαφορετικούς λόγους την προτίμηση των επισκεπτών -πόσω μάλλον την περίοδο των Χριστουγέννων. Μπορεί να 'ναι το υπέροχο περιβάλλον μιας χώρας που το μόνο που δεν τη χαρακτηρίζει είναι η μονοτονία του τοπίου, με μεγαλειώδη βουνά, ποτάμια, λίμνες, παμπάλαιες πόλεις με την αύρα των Αψβούργων αυτοκρατόρων. Δίπλα τους, κάστρα απόρθητα και αββαεία· γραφικά χωριά, απομονωμένα ανάμεσα σε τεράστια βουνά, σε πλαγιές με υψόμετρο όχι μικρότερο των 600 μέτρων· ατέλειωτα δάση με κωνοφόρα δέντρα που καλύπτουν περισσότερο από το 1/3 του αυστριακού εδάφους· εκπληκτικά κοσμοπολίτικα θέρετρα χτισμένα με προσοχή και φροντίδα μέσα στην υποβλητική Φύση, εξίσου όμορφη στα πράσινα όσο και στα λευκά. Τι άλλο να ζητήσεις;
Αν τα ανάκτορα και ο ατελείωτος θησαυρός, τον οποίο περικλείουν τα 900 περίπου μουσεία που υπάρχουν, είναι η επιτομή της Ιστορίας της, οι Αλπεις που τη διατρέχουν απ' τη μία ώς την άλλη άκρη, σε μήκος μεγαλύτερο των 500 χιλιομέτρων, με πλάτος τουλάχιστον 150 χιλιόμετρα, είναι ο παράδεισος της Αυστρίας. Ο,τι πολυτιμότερο έχει! Ορεινοί όγκοι που καταλαμβάνουν τα 2/3 του εδάφους και διεισδύουν απλωμένοι σε έναν τεράστιο γεωγραφικό χώρο πολύ πέρα απ' τα όριά της. Φυσικά σύνορα ευρωπαϊκών κρατών που ένωσαν λαούς με μεγάλη Ιστορία και πολιτισμό. Δημιούργησαν παραδόσεις απόλυτα συνυφασμένες με την ιδιαιτερότητα του χώρου και την ιδιοσυγκρασία των τοπικών κοινωνιών. Ας μην ξεχνάμε ότι η Αυστρία υπήρξε σταυροδρόμι των κεντρικών οδικών αξόνων από την βόρεια Ευρώπη προς την Ιταλία και από τη Δύση προς την Ανατολή.
Εδώ, στους δρόμους, που χάραξαν κάποτε οι αυτοκρατορικοί στρατοί της Ευρώπης, από την εποχή των Μαγυάρων κατακτητών, των Βοημών και Αψβούργων βασιλιάδων, σήμερα περνούν οι ορδές χιλιάδων τουριστών απ' όλα τα μέρη του κόσμου. Ομως, όσο κι αν η τουριστική ανάπτυξη αποτελεί ζήτημα εθνικής επιβίωσης, η Αυστρία αποτελεί πρότυπο πολιτισμού, μέσα σ' ένα διαρκές ανταγωνιστικό περιβάλλον από την άποψη της αξιοποίησης των πολλών και ποικίλων δυνατοτήτων που της παρέχονται. Οι Αυστριακοί έμαθαν να ζουν από τον τουρισμό αλλά και να φυλάγονται, προστατεύοντας αποτελεσματικά το μοναδικό φυσικό περιβάλλον της χώρας τους, την οποία έχουν κρατήσει σχεδόν ανέγγιχτη.
Το Τιρόλο και η Ιστορία του
Εμείς αυτή τη φορά θα σας ταξιδέψουμε στο Τιρόλο, σε
μία από τις 9 ομόσπονδες επαρχίες της Αυστρίας, τη μικρότερη σε μέγεθος,
με πρωτεύουσα το Ινσμπρουκ και σύνορα βόρεια με την Γερμανία, νότια με
την Ιταλία και δυτικά με το Σάλτσμπουργκ. Μια περιοχή από τις πιο
αγαπητές στους Αυστριακούς αλλά και στον κόσμο όλο, με αγαπημένα
τουριστικά θέρετρα και μοναδικό περιβάλλον, η οποία συγκεντρώνει τον
κύριο όγκο των Αυστριακών Αλπεων. Γη του τυπικού αυστριακού σκηνικού,
όπου βουνά -το 90% του συνολικού εδάφους- και παραδόσεις διαμόρφωσαν την
ιδιοσυγκρασία αυτού του ορεινού περισσότερο και περήφανου λαού που
αγωνίστηκε πολύ για την ανεξαρτησία του.Αν και το Τιρόλο είναι πασίγνωστο ως ένα από τα βασικά χειμερινά θέρετρα της Ευρώπης, η αλήθεια είναι πως στους περισσότερους από εμάς είναι άγνωστες ή σχεδόν άγνωστες πολλές πλευρές του στις οποίες αξίζει έστω και σύντομα να αναφερθούμε. Απόλυτα συνυφασμένη με την τύχη του ήταν η εξέλιξη των γεγονότων από τον 13ο αιώνα και μετά, όταν το Τιρόλο ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη επαρχία της αυτοκρατορίας.
Μέχρι το 1363, ήταν μήλον της Εριδος μεταξύ Βαυαρών -των Βίτελσμπαχ- και Αψβούργων ηγεμόνων, παλιά οικογένεια Ελβετοαλσατών ευγενών, οι οποίοι μετέτρεψαν το Τιρόλο σε πολύ σημαντική δύναμη.
Το 1420, το Ινσμπρουκ, έγινε έδρα του Δουκάτου του Τιρόλου. Ειδικά υπό την ηγεμονία του Μαξιμιλιανού του I΄ (1490 - 1519), το Τιρόλο έφτασε στο απόγειο της δύναμής του και η πόλη έγινε διοικητικό, πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο ολόκληρης αυτής της περιοχής.
Το 1703, οι Βαυαροί προσπάθησαν χωρίς αποτέλεσμα να καταλάβουν το Τιρόλο, διεκδικώντας μεγάλα τμήματα εδαφών. Το 1805, κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα, η Αυστρία έχασε τα εδάφη που κατείχε στην Ιταλία. Το Τιρόλο ήταν ένα από αυτά, το οποίο παραχωρήθηκε στη συνέχεια στον έλεγχο των Βαυαρών, οι οποίοι στο μεταξύ είχαν συμμαχήσει με τους Γάλλους. Οι Τιρολέζοι ξεσηκώθηκαν εναντίον των Γάλλων κατακτητών αλλά και των Βαυαρών. Η επανάσταση όμως, υπό την καθοδήγηση του Ανδρέα Χόφερ, ηρωικής μορφής της αυστριακής Ιστορίας, βάφτηκε στο αίμα και το 1810 οι Γάλλοι τον εκτέλεσαν.
Αξίζει να πούμε, επίσης, ότι η λέξη «Τιρόλο» ήταν το οικογενειακό όνομα με το οποίο ήταν γνωστός ένας πύργος κοντά στο Μεράνο της σημερινής Βόρειας Ιταλίας, της οποίας η ιστορία είναι στενά δεμένη με εκείνη του Τιρόλου.
Αλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα σε περιοχές της Βόρειας Ιταλίας, σαν το Μπολζάνο, είναι φανερή ακόμα η αυστριακή επιρροή στη γλώσσα, τα έθιμα και την αρχιτεκτονική. Πολλοί Τιρολέζοι πάλι απ' τη μεριά τους ξέρουν πολύ καλά Ιταλικά, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων τουριστών εδώ είναι μάλλον Ιταλοί.
Ενα ακόμη πολύ ενδιαφέρον στοιχείο γύρω από το Τιρόλο είναι ότι πολύ πριν δοθεί σε όλη αυτή την περιοχή το όνομα αυτό και πολύ πριν βρούμε τη λέξη αυτή γραμμένη για πρώτη φορά, σε τουριστικό οδηγό, πράγμα που συνέβη το 1248, επικρατούσε η ονομασία «χώρες του βουνού» για να την χαρακτηρίσει. Και πραγματικά αυτή ήταν η εικόνα, για όσους έβλεπαν μπροστά τους αυτά τα μεγαλειώδη βουνά, με τις μικρές αγροτικές ακόμα τότε κοινότητες, ανάμεσα.
Οπως θα καταλάβατε, η περιοχή αυτή συγκεντρώνει μερικά από τα πιο όμορφα τουριστικά θέρετρα. Διάσπαρτα χωριά σε υψόμετρο όχι μικρότερο των 900 μέτρων, κάπως απομονωμένα στους ορεινούς της όγκους, αγροτικές περιοχές που σε λιγότερο από 80 χρόνια μετατράπηκαν σε κοσμικά θέρετρα με λαμπερό life style.
Επίσκεψη στο Ζέεφελντ
Ενα απ' αυτά, και από τα πλέον χαρακτηριστικά, είναι το Ζέεφελντ, μια υπέροχη περιοχή σε 1.207 υψόμετρο, μόλις 25 χιλιόμετρα απ' το πανέμορφο Ινσμπρουκ. Αλλωστε, η γειτνίαση με αυτή τη πόλη, δημοφιλή και ακαταμάχητη πάντα, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οδηγούν τόσο κόσμο εδώ, ως κύρια εναλλακτική λύση.
Από τις πιο όμορφες περιοχές των Αλπεων το Ζέεφελντ, με ωραίο κλίμα και πολλές ηλιόλουστες μέρες, έχει πολύ εύκολη οδική πρόσβαση μέσω της διάβασης του Μπρένερ και το Ινσμπρουκ. Πρόκειται για μια περιοχή γνωστή στους Ελληνες ως θέρετρο πολύ υψηλού επιπέδου, με απίθανες χειμερινές πίστες σκι και αθλητικές εγκαταστάσεις για όλες τις εποχές: τερέν τένις, πισίνες, γήπεδα του γκολφ κ.λπ.
Βρίσκεστε εδώ στο χώρο που φιλοξένησε δύο φορές μέχρι στιγμής τα αλπικά αγωνίσματα των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Ινσμπρουκ, το 1964 και 1976. Γεγονός που εδραίωσε, βέβαια, τη φήμη του. Αλλά διαμόρφωσε και το προφίλ του ως ένα από τα πιο οργανωμένα μέρη χειμερινού τουρισμού στην Ευρώπη, με εκτεταμένες εγκαταστάσεις στο βουνό, αλλά και πιο χαμηλά, στην καρδιά αυτής της κωμόπολης. Μοναδική η συνύπαρξη μεταξύ αθλητισμού, περιπέτειας και πολιτισμού.
Εχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε ανάμεσα σε διάφορες πίστες καταβάσεων, 30 χιλιομέτρων, ξεκινώντας από τις πιο ήπιες -εκείνες που προορίζονται για αρχάριους και παιδιά- μέχρι τις «μαύρες», τις δύσκολες, για τους πολύπειρους και άρτια εκπαιδευμένους, που όταν τρέχουν σε αυτές μοιάζουν να απογειώνονται στα βουνά και να ξεσηκώνουν το θαυμασμό του κόσμου.
Οι cross country πίστες, 250 χιλιομέτρων, είναι επίσης οι μεγαλύτερες στην Αυστρία. Ενας αλπικός τομέας για μικρούς και μεγάλους με πολύ καλά οργανωμένες υπηρεσίες στο βουνό, από τα λιφτ και πάνω. Ας αναζητήσει κανείς ό,τι του ταιριάζει καλύτερα.
Και να 'ταν μόνον αυτά! Υπάρχουν και τα μονοπάτια για πεζοπορία. Γύρω από την πανέμορφη λίμνη του Ζέεφελντ, παγωμένη οπτασία το χειμώνα, αλλά και ολόγυρα, σ' ένα πολύ πυκνό δάσος ανάμεσα σε μικρές λίμνες, ακούγοντας τις ιππήλατες άμαξες να μπαινοβγαίνουν με κόσμο, μπορείς να περπατήσεις άνετα, πάνω στα ειδικά χαραγμένα στο χιόνι μονοπάτια. Μπορείς να προχωρήσεις βαθιά στο δάσος σε πανέμορφα σημεία, που καταλήγουν σε μοναδικά τιρολέζικα ταβερνάκια, που πρέπει να ξέρεις για να τα βρεις. Εδώ πια, θέλεις να μείνεις! Κι οι πινακίδες ολόγυρα πληροφορούν τον κόσμο για την ύπαρξη ελαφιών - που σίγουρα δεν είναι προορισμένα για τους κυνηγούς.
Στο κέντρο της μικρής αυτής πόλης ανάμεσα, στα μεγάλα ξενοδοχεία, συχνά ιστορικά κτίσματα του 16ου αιώνα, από την εποχή του Μαξιμιλιανού, αντικρίζεις το μεγαλεπήβολο Ολυμπιακό Κέντρο του Ζέεφελντ. Περιλαμβάνει μια τεράστια στεγασμένη πισίνα, διαμορφωμένη εσωτερικά με πολύ ευφάνταστο τρόπο. Τμήμα της βρίσκεται και έξω, μέσα στα έλατα και το χιόνι.
Βεβαίως, τις μέρες αυτές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, ο επισκέπτης πρέπει να είναι και προσεκτικός, αφού περπατώντας στους δρόμους ανάμεσα σε καλοστημένα γιορτινά έλατα, πολυτελή καταστήματα και εστιατόρια, πέφτεις σε δεκάδες Ελληνες, που ξεκουράζονται εδώ, οικογενειακώς. Είναι λίγες, βέβαια, οι μέρες του συνωστισμού, μπορεί όμως να συναντήσεις έως και τον γείτονά σου, που έχεις να δεις κάτι μήνες!
Ως το Ινσμπρουκ
Πάνω απ' όλα όμως, οι υπαίθριες αγορές, με τη γιορτινή ατμόσφαιρα που δημιουργούν στους δρόμους, είναι η αφορμή για να κάνετε κάτι το διαφορετικό κατηφορίζοντας στην αρχοντική αυτή πόλη σε απόσταση μόλις 25 χιλιομέτρων. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να πάρετε το τρένο, που συνδέει το Ζέεφελντ με το Ινσμπρουκ από τη μία και το Μόναχο, μέσω της Βαυαρίας - πολύ κοντά για να μην πάτε - από την άλλη!
Αυτή η διαδρομή με το τρένο, που σας τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα, είναι εκπληκτική. Μια αληθινή εμπειρία, περνώντας από δασωμένες περιοχές και κάποιες άλλες, μέσα από γκρεμούς, σε μεγάλο υψόμετρο πάνω στο βουνό, και πάνω από τον ποταμό Ινν, που διατρέχει όλη την κοιλάδα χαμηλά, λίγο πριν φτάσει κανείς στον τερματικό σταθμό του Ινσμπρουκ. Μεγαλειώδες θέαμα! Κι αυτά όλα μέσα σε 45 λεπτά διαδρομής.
Εδώ στην πόλη, τα καταστήματα και οι υπαίθριες αγορές, με τα ξύλινα παιχνίδια, τα γλυκά, τα χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά και άλλα, παραμένουν ανοιχτά ώς το απόγευμα της παραμονής των Χριστουγέννων. Στη συνέχεια θα βρείτε χρόνο να κατευθυνθείτε μέσα από τα πανέμορφα στενά, στου Sacher, το παραδοσιακότερο καφέ του Ινσμπρουκ, ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, με αλυσίδα καταστημάτων σε όλη την Αυστρία. Σ' έναν πανέμορφο χώρο, γεμάτο παλιές φωτογραφίες προσωπικοτήτων, θα παραγγείλετε την περίφημη Sacher torte, τη διάσημη τούρτα σοκολάτας σε όλο τον κόσμο από το 1832, όταν ο νεαρός ακόμη, σε ηλικία μόλις 16 ετών, Φραντς Ζάχερ δημιούργησε το υπέροχο αυτό γλύκισμα, για τους αυλικούς του Μέτερνιχ. Στην έξοδο του καταστήματος θα βρείτε πολλά αναμνηστικά δώρα, εξαιρετικής ποιότητος και μεγάλης ποικιλίας.
Βραδιές στο Ζέεφελντ
Τα βράδια στο Ζέεφελντ, παρά το κρύο και το χιόνι είναι αστραφτερά, για να ταιριάζουν κιόλας με το διάσημο life style για το οποίο είναι και τόσο γνωστό.
Τον τόνο δίνουν ατμοσφαιρικά τιρολέζικα εστιατόρια, όπου επικρατεί το αδιαχώρητο. Ενα κράμα διαχρονικής κομψότητας και πολυτέλειας πλανιέται μέσα στην «ξύλινη», παραδοσιακή ατμόσφαιρα των ξενοδοχείων και τους ευωδιαστούς χώρους από έλατο και μυρωδιές της κουζίνας που αναδίδονται από τις «γκουρμέ» κουζίνες. Στο χιόνι, στημένα σε διάφορα σημεία, απλά κιόσκια με ένα σωρό πράγματα: από χειμωνιάτικα χειροποίητα πουλόβερ και πολύχρωμους σκούφους του σκι από την Ουγγαρία, μέχρι πικάντικα πρόχειρα πιάτα φαγητού και καλό κρασί.
Επιστρέφοντας κάπως κουρασμένοι, βλέπετε πάνω στο βουνό, στις χιονοσκέπαστες και φωτισμένες πίστες, να διαγράφεται ακόμα η φιγούρα των σκιέρ, κάνοντας νυχτερινό σκι και εντυπωσιάζοντας τους πάντες με γιγαντιαία σλάλομ. Κάπως έτσι έρχεται η ώρα, στη θαλπωρή των σαλέ, για την «μελαχρινή ερωμένη» των Αυστριακών: τη σοκολάτα μπίτερ!
Στα περίχωρα
Με την προϋπόθεση ότι έχετε στη διάθεσή σας λίγο χρόνο, επισκεφθείτε τα χωριά που βρίσκονται σε απόσταση λίγων μόνο χιλιομέτρων (7 - 10) απ' το Ινσμπρουκ. Χωριά πανέμορφα σαν το Igls και ιστορικές πολιτείες στην κοιλάδα του Inn, σαν το Σβατς, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αυστρίας μετά τη Βιέννη κατά τη διάρκεια του 15ου και 16ου, αιώνα σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από το Ινσμπρουκ και το Χολ ιν Τιρόλ, 9 χιλιόμετρα ανατολικά του Ινσμπρουκ μια παμπάλαιη πόλη του 15ου αιώνα από τις πιο πλούσιες στην Αυστρία, λόγω των ορυχείων άλατος και ασημιού. Λίγο πιο μακριά, σε απόσταση 35 χιλιομέτρων, το Wattens, έδρα της Swarovski, του εργοστασίου, του μουσείου και του εκθετικού χώρου: το Swarovski Kristallwelten, όπως λέγεται στα Γερμανικά (ανοιχτό καθημερινά από τις 9.00 έως τις 18.00, T/004305224-5). Εδώ θα σταθούμε λίγο, για να σας δώσουμε μερικές πληροφορίες.
Στα 1895, λοιπόν, ο Daniel Swarovski, διάνοια της εποχής με εφευρετικό πνεύμα, εγκαθίσταται στο Wattens του Τιρόλου, όπου θέτει τον θεμέλιο λίθο μιας επιχείρησης παραγωγής και επεξεργασίας του κρύσταλλου, ενός ορυκτού, σε αφθονία όπως δείχνουν τα γεωλογικά δεδομένα της περιοχής.
Το όνομα Swarovski είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την κατασκευή κρυστάλλων υψηλής ποιότητας, πράγμα που καθορίζεται από την καθαρότητα του υλικού. Μια τέχνη εξαιρετικής λεπτομέρειας και πολύ ψηλής τεχνολογικής κατάρτισης.
Το 1995 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την κατασκευή του εργοστασίου. Σαν γενέθλιο δώρο στον κόσμο που τόσο αγάπησε αυτό το πολύτιμο ορυκτό, μια ομάδα καλλιτεχνών διεθνούς εμβέλειας ανέλαβαν να μετουσιώσουν την ψυχή του κρύσταλλου σε ένα θαυμαστό πολυεπίπεδο κώνο του στον εσωτερικό χώρο του Μουσείου. Ενα καταπληκτικό θέαμα φωτισμένο με τρόπο ώστε να αντανακλά στις γύρω επιφάνειες την πεμπτουσία του κρύσταλλου.
Δημιούργημα του Andre Heller, σου κόβει προς στιγμή την ανάσα, από την αίσθηση της τελειότητας και τις ατέλειωτες ώρες απαιτητικής δουλειάς που οδήγησαν σ' αυτό το αποτέλεσμα. Ενα δαιδαλώδες κατασκεύασμα γύρω από τον κεντρικό χώρο, με τοίχους επενδυμένους με ψηφίδες κρυστάλλων, οδηγεί σε αίθουσες, αφιερωμένες η κάθε μια σε ένα θέμα, το οποίο αποδίδεται με θαυμαστή τελειότητα στο κρύσταλλο. Είναι χαρακτηριστικός εξάλλου ο τρόπος με τον οποίο υπογράφει τη σύλληψή του ο A. Heller: Εμπνευστής της διαμόρφωσης αυτού του χώρου.
Δείτε τις αναπαραστάσεις του Νταλί, του Αντι Γουόρχολ και τόσων άλλων πάνω στο κρύσταλλο. Αλλά και τα περίτεχνα κοστούμια φτιαγμένα εξ ολοκλήρου με άπειρους μικρούς πολύτιμους κρυσταλλικούς λίθους. Μουσειακά κομμάτια, ανεκτίμητης αξίας, στις προθήκες των χώρων.
Φυσική κατάληξη της επίσκεψης, ένας μεγάλος εκθετικός χώρος με πάρα πολλά είδη ανάμεσα στα οποία, αν θέλετε μπορείτε να αγοράσετε κάτι. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!
Πηγή
