Ευτυχία είναι μια κατάσταση ευεξίας που χαρακτηρίζεται από σχετική μονιμότητα από κυρίως ευχάριστα συναισθήματα που κυμαίνονται από την απλή ικανοποίηση μέχρι την καθαρή ευδαιμονία και από μια ....φυσική επιθυμία για τη συνέχισή της.
Πολλές φορές συγχέουμε την απόλαυση, την ευχαρίστηση με την ευτυχία. Αυτές είναι έννοιες διαφορετικές. Η ευχαρίστηση, η απόλαυση έχουν προσωρινό χαρακτήρα ενώ η ευτυχία είναι ουσιαστική, είναι δομημένη και βαθειά.
Δεν υπάρχει μόνιμη ευτυχία, αλλά στιγμές. Όταν δεν είμαι ευτυχισμένος δεν σημαίνει ότι είμαι δυστυχισμένος. Και δεν πρέπει να ξεχνώ ότι δεν έχουν οι άλλοι τη λύση για τη δική μου ευτυχία. Θα πρέπει να αναλάβω ο ίδιος τα ηνία της ζωής μου αν θέλω να έχω μια ευτυχισμένη ζωή.
Η ευτυχία είναι προϊόν μάθησης. Είναι κάτι στο οποίο εκπαιδευόμαστε. Το ίδιο ισχύει τόσο για τους ενήλικες όσο και για τα παιδιά. Περισσότερο εκείνα, μαθαίνουν από τους γονείς την ευτυχία. Όταν το παιδί βλέπει τι κάνει τον γονιό ευτυχισμένο και όταν βλέπει τον γονιό του ευτυχισμένο, τότε είναι σε θέση αυτό να το αναπαράγει και το ίδιο.
Για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένος χρειάζεται να φροντίσω μερικά πράγματα:
να κλείσω τους ανοιχτούς λογαριασμούς.
να αναγνωρίσω, να αποδεχτώ και ίσως να επικοινωνήσω θετικά ή/και αρνητικά συναισθήματα που έχω για τους σημαντικούς άλλους στη ζωή μου.
να κοινωνικοποιηθώ, να επικοινωνώ με τους άλλους
να είμαι δημιουργικός, να έχω δραστηριότητες
να διασκεδάζω και να εξερευνώ πράγματα, δίνοντας έτσι χώρο στο παιδί που κρύβω μέσα μου να εκφραστεί
να έχω – τουλάχιστον – μια ισορροπημένη σχέση
να δίνω αξία στις αξίες που έχω ως άνθρωπος και να είμαι υπεύθυνος
Όταν δεν έχω καιρό για χάσιμο, βρίσκομαι σε κίνηση, έχω συνδέσει παρελθόν, παρόν και μέλλον και μοιράζομαι με άλλους στιγμές ευτυχίες τότε μπορώ να είμαι ευτυχισμένος!
Η ευτυχία δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει. Είναι αποτέλεσμα επιλογών και δράσης!
πηγη
