Η παρακάτω επιστολή κόλαφος εστάλη από τον ιερομόναχο Δαμασκηνό από το περιβόλι της Παναγίας προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Ἱερομόναχος Δαμασκηνὸς
Ἱερὸν Κελλίον τοῦ Φιλαδέλφου Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 4/10/2015, Τ.Θ. 73, 63086 Καρυαὶ, Ἅγιον Ὄρος Ἄθω
Τῷ Ἐξοχωτάτῳ κυρίῳ
Ἀρ. πρωτ. 59 Ἀλεξίῳ Τσίπρᾳ
Πρωθυπουργῷ τῆς Ἑλλάδος Ἀθήνας
Κοιν. :Ὡς πῖναξ ἀποδεκτῶν· (ὅρα τελευταίαν σελίδα)
Θέμα: «Αἴτια τοῦ ἀδιεξόδου ἐκ τῆς κρίσεως»
Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,
Ἐν συνεχείᾳ τῶν ὑπ΄ ἀρ. 6-2-2013 καὶ ὑπ΄ ἀρ. 55/ 20-3-2015 ἡμετέρων ἐπιστολῶν πρὸς τὴν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα, μὲ ἐθνικὴν θλῖψιν, ἐξ αἰτίας τῶν ἐξελίξεων γράφω Ὑμῖν τὰ κάτωθι:.....
Ἐξαπατᾶτε καὶ παραπλανᾶτε, –θέλω νὰ πιστεύω ὄχι ἠθελημένα -, τὸν Ἑλληνικὸν λαόν, ἐμμένοντες εἰς τὴν ἀδιέξοδον πολιτικὴν τῶν προκατόχων Κυβερνήσεων, ἤτοι εἰς τὴν παραμονὴν τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν καὶ κυρίως εἰς τὸ Εὐρὼ καὶ τὴν Εὐρωζώνην.
Ἡ πολιτικὴ αὕτη ὁδηγεῖ εἰς τὴν ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν καὶ τὸ ξεπούλημα τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν ἠλλοίωσε πνευματικῶς, πολιτιστικῶς καὶ οἰκονομικῶς τὴν Ἑλλάδα.
Ἐξυπηρετεῖ μόνον τὴν Παγκοσμιοποίησιν καὶ τὰ σκοτεινὰ ἀντιλαϊκὰ κέντρα. Καταλύει τὴν Δημοκρατίαν.
Ἀποκόπτει τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα τοῦ Πολιτισμοῦ της, τὰ ὁποῖα τὴν ἐκράτησαν δι΄ αἰῶνας καὶ χιλιετίας εἰς τὸ προσκήνιον τῆς ἱστορίας.
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὁ Πολιτισμὸς καὶ ἡ Ὀρθόδοξος χριστιανικὴ πίστις, ὑπῆρξαν διαχρονικῶς τὸ «ἅλας», ποὺ ἀπέτρεψαν τὴν σῆψιν καὶ τὴν ἐξαφάνισιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Διὰ δύο χιλιετίας Ἑλληνορθοδόξου Χριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ, ὅσοι ηὐμοίρησαν νὰ καταστοῦν ἡγέται τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐσεβάσθησαν τὸν πολιτισμὸν τῶν Ἑλλήνων καὶ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν των.
Τόσον κατὰ τὴν βυζαντινὴν περίοδον, ὅσον καὶ μετὰ τὴν ἀνασύστασιν τοῦ νέου ἑλληνικοῦ κράτους ὑπὸ τῶν ἡρώων τῆς ἐλευθερίας τοῦ 1821, μεγάλαι καὶ διακεκριμέναι προσωπικότητες ἀδιαλείπτως μέχρι σήμερον ἐξεδήλωνον τὸν σεβασμόν των εἰς τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθῆ Τριαδικὸν Θεὸν καὶ ἐπεκαλοῦντο τὴν δύναμιν καὶ τὸν φωτισμόν του διὰ νὰ κυβερνήσουν σωφρόνως, δικαίως καὶ εὐσεβῶς.
Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι μόνον φρόνημα ἀλλὰ προπάντων τρόπος ζωῆς.
Εἶσθε ὁ πρῶτος ἡγέτης μετὰ τὸν αὐτοκράτορα Ἰουλιανὸν τὸν Παραβάτην, ὅστις ἐπισήμως παρουσιάζεται ἀρνητὴς τῆς χριστιανικῆς πίστεως, τῶν θεσμῶν καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων. Γνωρίζετε τὸ τέλος του.
Ἡ πρωταρχικὴ αἰτία διὰ τὴν ὁποίαν ἀπετύχατε νὰ ἐπιλύσητε τὴν οἰκονομικὴν κρίσιν, δὲν εἶναι μόνον ἡ σκληρότης τῶν Εὐρωπαίων, ἀλλὰ προπάντων ἡ ὕβρις τῆς ὑπερηφανίας σας ἔναντι τοῦ Θεοῦ, ἤτοι ἡ ἀθεΐα σας. Διὸ καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι Σᾶς ἐταπείνωσαν καὶ Σᾶς ἐξευτέλισαν.
Ἔτσι, ἀντὶ νὰ ὑπερασπίσητε μέχρι θυσίας τὰ ἰδανικά σας, ὡς πράττουν οἱ ἥρωες καὶ οἱ μάρτυρες, τὰ ἀρνηθήκατε, διότι καὶ Ὑμεῖς, ὅπως καὶ οἱ προκάτοχοί σας πρωθυπουργοί, πιστεύετε μόνον εἰς τὸν ἑαυτόν σας καὶ εἰς τὴν δόξαν τῆς καθέδρας τῆς ἐξουσίας.
Ὑπάρχει μία εἰσέτι ὑστάτη εὐκαιρία νὰ μετανοήσητε καὶ νὰ διορθώσητε τὰ λάθη σας, νὰ ἐπαναπροσδιορίσητε τὰ φρονήματα καὶ τὴν πολιτικήν σας, ἄλλως ἐντὸς ὀλίγου οἱ Ἕλληνες, ὅταν θὰ ἀπεγκλωβισθοῦν ἀπὸ τὴν ἀπάτην τοῦ Εὐρὼ καὶ τῆς Εὐρώπης, θὰ Σᾶς ἐνθυμοῦνται μὲ ἀποστροφὴν καὶ θὰ Σᾶς μισήσουν, ὡς καὶ τοὺς προκατόχους σας Πρωθυπουργούς.
Θὰ εἶσθε καὶ Ὑμεῖς μιὰ σκοτεινὴ ἱστορικὴ παρένθεσις.
Ἀναλυτικώτερον:
Ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν τῷ 1981 εἶναι τὸ τραγικώτερον πολιτικὸν λάθος τοῦ νέου Ἑλληνισμοῦ.
ΔΙΟΤΙ:
1.α) Ὁ Ἑλληνικὸς πολιτισμὸς ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων εἶναι ἔνθεος πολιτισμός. Παραλλήλως πρὸς τὴν φιλοσοφίαν καὶ τὴν ἐπιστήμην τῆς ἐξερευνήσεως τοῦ φυσικοῦ καὶ αἰσθητοῦ κόσμου, ἔχει μεταφυσικὰς ἀναζητήσεις.
Εἶναι κλασσικὴ ἡ ῥῆσις τοῦ Πλουτάρχου: «εὕροις δ΄ ἂν ἐπιὼν πόλεις ἀτειχίστους, ἀγραμμάτους, ἀβασιλεύτους, ἀοίκους, ἀχρημάτους, νομίσματος μὴ δεομένας, ἀπείρους θεάτρων καὶ γυμνασίων , ἀνιέρου δὲ πόλεως καὶ ἀθέου, μὴ χρωμένης εὐχαῖς… μηδὲ θυσίαις ἐπ’ ἀγαθοῖς.. οὐδεὶς ἔσται γεγονὼς θεατής» (Πλουτάρχου, Πρὸς Κωλώτην, τ. 29, ἔκδ. Κάκτος)
Μετὰ δὲ τὴν μεταστοιχείωσιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὸν Χριστιανισμὸν εἰς τὴν καθαρὰν καὶ ἀνόθευτον Ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔχει μεταφυσικὰς ἀναζητήσεις, μὲ ὑψίστην προτεραιότητα τὴν ὑπέρβασιν τοῦ κακοῦ, τοῦ θανάτου καὶ τὴν θέωσιν τοῦ ἀνθρώπου.
Τὸ κράτος ἐπὶ αἰῶνας καὶ χιλιετίας, συμπορεύεται μὲ τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ νομοθεσία ἐκχριστιανίζεται. Ἡ Ἀλήθεια περὶ ἀνθρώπου, περὶ κόσμου καὶ περὶ νοήματος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου εἶναι εὐαγγελικαὶ καὶ χριστιανικαί.
Ἡ Πολιτεία γίνεται ἐπώνυμος τοῦ Χριστοῦ. «Χριστιανικὴ καινὴ Πολιτεία».
Μὲ κέντρον τὴν Κωνσταντινούπολιν ὁ Ἑλληνισμός, γίνεται παγκόσμιος ὀρθόδοξος χριστιανικὴ δύναμις, διὰ μίαν καὶ πλέον χιλιετίαν, καὶ ἀντικείμενον φθόνου τῆς αἱρετικῆς Δύσεως ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ Καρλομάγνου, περὶ τῷ 800, μέχρι σήμερον. Τῷ 1204 μὲ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Φράγκων γίνεται αἰτία διασπάσεως τῆς αὐτοκρατορίας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴ δυνηθῇ νὰ ἀντισταθῇ εἰς τὴν ἐπέλασιν τῶν Τούρκων, μετὰ τὴν ἧτταν τοῦ Ματζικέρτ, τῷ 1071 μ.Χ.
Οἱ Τοῦρκοι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῷ 1453 μ.Χ., θὰ γίνουν ἀκουσίως αἰτία διατηρήσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς θρησκείας καὶ τῆς γλώσσης του. Θὰ ἀποτρέψουν τὴν ἀφομοίωσιν μὲ τὴν Δύσιν, κατὰ τὸν ἀοίδιμον Παλαιολόγον, δημοσιογράφον τῆς ἐφημερίδος «ΒΗΜΑ» τῶν Ἀθηνῶν τῆς δεκαετίας τοῦ 1960. Ὅσοι ἔχουν μνήμην ἐνθυμοῦνται.
β) Οἱ Εὐρωπαῖοι μετὰ τὸν Κάρολον τὸν Μέγα γνωρίζουν τὸν διαφοροποιημένον χριστιανισμὸν τῆς Δύσεως ἀπὸ τὴν ἐπηρμένην ὀφρὺν τοῦ Πάπα καὶ τὰ αἱρετικὰ φρονήματά του.
Οἱ Εὐρωπαῖοι ἀπὸ τῆς Ἀναγεννήσεως καὶ ἐντεῦθεν, θὰ προσλάβουν μόνον τὸ ἐγκόσμιον στοιχεῖον τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, τὴν ἐξερεύνησιν δηλαδὴ τοῦ φυσικοῦ κόσμου, καὶ θὰ ἀρνηθοῦν τὰ κράτη τῆς Δύσεως, τὰς μεταφυσικάς του ἀναζητήσεις.
Ἡ αἵρεσις τοῦ Παπισμοῦ καὶ αἱ παρεκτροπαί του, θὰ ὁδηγήσουν εἰς τὴν ἀντίδρασιν τῆς Μεταρρυθμίσεως καὶ τοὺς θρησκευτικοὺς πολέμους εἰς τὴν Εὐρώπην, τὸ διάταγμα τῆς Νάντης τῷ 1598 καὶ τὸν χωρισμὸν κράτους ἀπὸ τὸν δυτικὸν χριστιανισμὸν μέχρι σήμερον.
Ὁ πολιτισμὸς τῶν Εὐρωπαίων καὶ οἱ θεσμοί των, σήμερον εἶναι διεφθαρμένοι. Ἐντεῦθεν καὶ αἱ διεφθαρμέναι Εὐρωπαϊκαὶ ὁδηγίαι ἀλλοιώσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ.
Κάποτε οἱ Ἕλληνες ἦσαν ὁδηγοὶ τῶν Εὐρωπαίων. Σήμερον εἶναι οὐραγοί, διότι ἔχουν ἀναξίους καὶ ἀνικάνους ἡγέτας, ποὺ ἀγνοοῦν τὸν διαχρονικὸν πολιτισμὸν τῶν Ἑλλήνων. Λαὸς καὶ ἡγεσία εἶναι ἀρνηταὶ τοῦ Πολιτισμοῦ των διὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια, ἤτοι τὸ εὐρώ, δίκην πόρνης γυναικός, ἀρνηθείσης τὴν παρθενίαν της καὶ ἀπωλεσάσης τὰ ἀργύρια τῆς ἀνομίας, διὰ τὰς ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν ἀσθενείας.
Ἡ παρακμὴ τῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν τὰ τελευταῖα τεσσαράκοντα ἔτη, ἐδημιούργησε τὴν παροῦσαν πνευματικήν, ἠθικὴν καὶ οἰκονομικὴν κρίσιν.
Οἱ Εὐρωπαῖοι ἐπωφελοῦνται τὰ λάθη τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τῶν Ἑλλήνων διὰ νὰ κατακτήσουν τὴν Ἑλλάδα.
2. Μετὰ τὴν ἔνταξιν τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν ΕΟΚ, τῷ 1981, ἔλαβον χώραν τὰ κάτωθι πνευματικά, ἠθικὰ καὶ πολιτιστικὰ ἐγκλήματα, ἅτινα ἠλλοίωσαν τὸν διαχρονικὸν πολιτισμὸν τῶν Ἑλλήνων.
α. Κλονισμὸς τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας.
(ἀποποινικοποίησις τῆς μοιχείας, αὐτόματον διαζύγιον, πολιτικὸς γάμος, σύμφωνον ἐλευθέρας συμβιώσεως, ἀμβλώσεις).
Ἡ νομιμοποίησις τῶν ἀμβλώσεων ἔσχεν, ὡς ἀποτέλεσμα, ἀπὸ τὸ 1987 καὶ ἐντεῦθεν μέχρι σήμερον, νὰ λάβουν χώραν ἐν Ἑλλάδι περὶ τὰ τριάκοντα ἑκατομμύρια φόνοι ἐκ τῶν ἐκτρώσεων.
β. Ἐψηφίσθησαν μὲ εὐρωπαϊκὰς ὁδηγίας καὶ ἐκβιαστικῶς, λόγῳ τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως οἱ ἀντισυνταγματικοὶ νόμοι: α) ν.
4285/2014 (ὁ λεγόμενος ἀντιρατσιστικός), ὡς καὶ ὁ ν. 4301/2014 περὶ θρησκευτικῶν κοινοτήτων, δι΄ οὗ ἐνομιμοποιήθησαν αἱ πλάναι τῶν ψευδοθρησκειῶν, διὰ πρώτην φορὰν ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μ. Κων/νου, εἰς ὕβριν τῆς πολιτικῆς ἁπάντων τῶν βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων καὶ τῆς ἡγεσίας τοῦ νέου ἑλληνικοῦ κράτους, ἀπὸ τὸ 1821 μέχρι σήμερον.
Οἱ νόμοι οὗτοι προσκρούουν εἰς τὰ ἄρθρα 3, 16 καὶ 21 τοῦ Συντάγματος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καὶ τῆς φιλοσοφίας τῆς θυσίας τῶν ἡρώων τῆς ἐλευθερίας τοῦ 1821, οἱ ὁποῖοι προέταξαν εἰς τὸ Σὐνταγμα τῆς Α΄ ἐν Τροιζῆνι Ἐθνοσυνελεύσεως «τὸ ὄνομα τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος», οἵτινες ἐθυσιάσθησαν διὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν ἁγίαν καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερίαν.
Οἱ Εὐρωπαῖοι ἐπωφελούμενοι τὴν ἐν Ἑλλάδι οἰκονομικὴν κρίσιν κατέπτυσαν τὰς διαχρονικὰς ἀξίας τοῦ ἑλληνικοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ, ἐκβιάσαντες τὴν ἐνταῦθα, δίκην ἀνδρεικέλων, ἑλληνικὴν κυβέρνησιν τῶν κυρίων Σαμαρᾶ-Βενιζέλου.
Αἱ πλάναι τῶν δαιμόνων καὶ ὁ ἄνομος βίος ἐθεσμοθετήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων κυβερνητῶν, ἀναξίων τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ διαχρονικοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων. Ἐντεῦθεν ἔλαβον χώραν ἐν Ἀθήναις καὶ Θεσσαλονίκῃ αἱ γνωσταὶ παρελάσεις τῶν διεστραμμένων ἐρωτικῶς ὁμοφυλοφίλων, τοὺς ὁποίους καταδικάζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συλλήβδην εἰς ἁπάσας τὰς ἐπιστολάς του, κατωχυρωμένας διὰ τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος.
Ὁποία ἀνθρωπίνη κατάπτωσις! μὴ παρατηρουμένη οὐδὲ εἰς τὰ ἄλογα ζῶα. Τί θὰ ἔλεγε ἄρά γε ὁ προφήτης σήμερον; «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη (ἢ ὑπεβιβάσθη;) τοῖς κτήνεσιν τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη (ἢ ὑπερέβη εἰς ἀλογίαν;) αὐτοῖς.»
Ἰδοὺ ἡ ψευδοελευθερία καὶ τὸ ἦθος τῆς Εὐρώπης, τὸ ὁποῖον μᾶς ὑποδεικνύει σχεδὸν ὁλόκληρος ὁ πολιτικὸς κόσμος τῆς Ἑλλάδος, ὡς διέξοδον ἐκ τῆς κρίσεως καὶ ὡς τρόπον ζωῆς.
Πρωθυπουργοὶ τῆς Εὐρώπης συνάπτουν ὁμοφυλοφιλικοὺς γάμους. Δὲν τοὺς ἐδίδαξε τίποτε ἡ τιμωρία τῶν Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρρων;
Ἄραγε φρονοῦν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀπέθανε, ἐκλαμβάνοντες τὴν μακροθυμίαν του, ὡς ἀνυπαρξίαν;
Τί πράττει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία, διὰ νὰ ἀφυπνίσῃ τὸν καθεύδοντα πνευματικῶς ἑλληνικὸν λαόν;
Ποῦ εἶσθε μάρτυρες, ἱεράρχαι, ἀσκηταὶ καὶ ὁμολογηταὶ τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ κλαύσητε τὰ καθ΄ ἡμᾶς;
«Τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ», ὡς εἶπε Δανιὴλ ὁ προφήτης.
γ. Ἐν ὀνόματι τοῦ σεβασμοῦ εἰς τὴν «ἑτερότητα», δηλαδὴ τὴν πλάνην, καταργεῖται ἡ ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ «πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα, κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει. Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται.» (Μάρκου 15, 15-16)
Ἡ ὑπεροχὴ τοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ, διὰ μέσου τῶν αἰώνων, συνετέλεσε εἰς τὴν ἀφομοίωσιν τῶν ξένων λαῶν, ποὺ ἐγκαθίσταντο εἰς τὰ ὅρια του βυζαντινοῦ κράτους. Τὸ κράτος συνειργάζετο μὲ τὴν Ἐκκλησίαν διὰ νὰ ἀπαλλάξῃ τοὺς μετανάστας ἀπὸ τὰς πλάνας τῶν δαιμόνων καὶ νὰ τοὺς κηρύξῃ τὴν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν. Σήμερον ἡ Εὐρώπη καὶ ἡ Ἑλλάδα, ἐν ὀνόματι τοῦ σεβασμοῦ εἰς τὴν πλάνην, χωρὶς ἀγάπην εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ τὴν αἰώνιον ἀξίαν του, συντηρεῖ τὴν λατρείαν τῶν δαιμόνων, χάριν τῆς ψευδοειρήνης, ἡ ὁποία μακροπρόθεσμα θὰ δημιουργήσῃ συγκρούσεις, τύπου Κοσσυφοπεδίου καὶ Συρίας. Ἡ γραμμὴ αὕτη προέρχεται ἀπὸ τὰς σκοτεινὰς στοὰς τῆς μασσωνίας καὶ τῆς ἀρρωστημένης παγκοσμιοποιήσεως.
Ἡ ἀληθὴς ἐλευθερία καὶ ἡ ἀληθὴς εἰρήνη, ὡς καὶ ἡ καταξίωσις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου παρέχονται εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν κόσμον, μόνον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι μόνον ὁ Χριστὸς εἶναι νικητὴς τοῦ ἀρχηγοῦ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς πλάνης καὶ τοῦ θανάτου.
Ἐξ αἰτίας τῆς διεφθαρμένης εὐρωπαϊκῆς ὁδηγίας «σεβασμὸς εἰς τὴν ἑτερότητα» ἐπιχειρεῖται διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπὸ τοῦ Μ. Κων/νου καὶ ἐντεῦθεν, ἡ κατάργησις τῆς ὀρθοδόξου ἀγωγῆς τῶν ἑλληνοπαίδων ἀπὸ τὰ ἐκπαιδευτήρια τῆς χώρας. Οἱ ψευδοθεοὶ τῶν θρησκειῶν ἐξισοῦνται μὲ τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθῆ τριαδικὸν Θεόν, διότι οἱ ἄνθρωποι σήμερον φοβοῦνται τὸ μαρτύριον καὶ τὴν ὁμολογίαν, τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἀπαιτεῖ διὰ νὰ μᾶς ὁμολογήσῃ ἐνώπιον τοῦ οὐρανίου πατρός. Ὁποία κρίσις! Ὀλίγοι ἄθεοι, ἐκβιάζουν καὶ ἐπιβάλλουν εἰς τοὺς πολλούς, τὰ ἄθεα καὶ πεπλανημένα φρονήματά των.
3. Οἰκονομικὰ δεινά, ἐπελθόντα εἰς τὸ ἑλληνικὸν κράτος μετὰ τὴν ἔνταξίν του εἰς τὴν ΕΟΚ τῷ 1981.
α. Τὰ 750.000 ἑλληνικὰ παντοπωλεῖα ἀντικατεστάθησαν ὑπὸ τῶν ἐν Ἑλλάδι εὐρωπαϊκῶν ὑπερκαταστημάτων (LIDL, CAREFOUR, PRACTICER κ.λπ.), μὲ ἀποτέλεσμα τὰ τρία καὶ πλέον ἑκατομμύρια Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐτρέφοντο ἐξ αὐτῶν, νὰ στερηθοῦν περὶ τὰ 35 δὶς εὐρὼ ἐτησίως, τὰ ὁποῖα καταλήγουν εἰς τὴν Εὐρώπην.
β. Ἡ ἀνεξέλεγκτος εἴσοδος λαθρομεταναστῶν εἰς τὴν Ἑλλάδα, οὐ μόνον ἀπειλεῖ τὴν ὁμοιογένειαν τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλὰ καὶ ἔσχεν, ὡς ἀποτέλεσμα, ὥστε τὰ πρακτικὰ ἐπαγγέλματα νὰ περιέλθουν εἰς χεῖρας τῶν λαθρομεταναστῶν, αὐξάνοντα τὸν ἀριθμὸν τῶν γηγενῶν ἀνέργων Ἑλλήνων. Περὶ τὰ 30 δὶς εὐρὼ ἐτησίως φεύγουν εἰς τὰς χώρας τῆς καταγωγῆς των, ἀφορολόγητα καὶ λαθραίως.
γ. Μὲ τὰς εὐρωπαϊκὰς ἐπιδοτήσεις καὶ τὰς εὐρωπαϊκὰς πονηρὰς ὁδηγίας εἰς τὴν ἑλληνικὴν γεωργίαν, διεπράχθησαν τραγικὰ λάθη˙ ἐξεριζώθησαν ἐλαιόδενδρα, διὰ νὰ φυτευθοῦν γαρυφαλιές. Ἐξεριζώθη ἡ περίφημος καὶ μοναδικὴ εἰς τὸ εἶδος της σουλτανίνα τοῦ Ἡρακλείου Κρήτης. Πολλοὶ ἐκ τῶν γεωργῶν μας ἐσυνήθησαν εἰς τὴν ῥαστώνην καὶ τὰς ἐπιδοτήσεις, πολλάκις δηλοῦντες ψευδῆ στοιχεῖα.
δ. Τὰ ἐγκληματικὰ λάθη καὶ ὁ ἄλογος ὑπερδανεισμὸς τῆς χώρας μετὰ τὸ 1981, ὡδήγησαν εἰς τὴν ἀπώλειαν τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας, καὶ τὴν δέσμευσιν τῆς κρατικῆς περιουσίας κατ΄ ἀρχήν, καὶ ἐν συνεχείᾳ, εἰς τὸ ξεπούλημα αὐτῆς.
Οἱ Εὐρωπαῖοι ἐπιχειροῦν νὰ κατακτήσουν τὴν Ἑλλάδα, χωρὶς πόλεμον, ἐπωφελούμενοι τῆς ἄφρονος πολιτικῆς τῆς ἡγεσίας της.
Μὴ ἀπατᾶσθε, κύριε Πρωθυπουργέ, ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος τῶν ἐκλογῶν τῆς 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Ὁ λαὸς δὲν ἐγκρίνει τὴν πολιτικὴν τῶν μνημονίων, ἂν καὶ εἶναι ἐγκλωβισμένος εἰς τὴν ἀπάτην τῆς Εὐρώπης καὶ τοῦ Εὐρώ. Ἡ ψῆφος του ἦτο ἀποτέλεσμα ἐλλείψεως ἐπιλογῆς καὶ ἀγανακτήσεως ἐναντίον τῶν προκατόχων κυβερνήσεων.
ε. Ἡ πολιτικὴ «τὸ εὐρὼ διὰ τὸ εὐρὼ» καὶ οὐχὶ διὰ τὸν πολίτην, ὁδηγεῖ εἰς τὸ ξεπούλημα τῆς κρατικῆς περιουσίας.
Μετ΄ ὀλίγον τὸ κράτος θὰ ἔχῃ ἔσοδα μόνον ἀπὸ τὰ κενὰ βαλάντια τῶν ἐξουθενωμένων καὶ λιμοκτονούντων πολιτῶν.
Ἐν κατακλεῖδι ὀφείλω νὰ ὑπενθυμίσω εἰς τὴν Ὑμετέραν ἐξοχότητα, ὅτι τὰ αἴτια τῆς πτώσεως τοῦ Βυζαντίου ἦσαν τὰ κάτωθι:
1. Ἡ παρακμὴ τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν εἰς τὴν ζωὴν τοῦ Βυζαντίου.
2. Ἡ ἀνικανότης καὶ τὰ τραγικὰ λάθη πολλῶν αὐτοκρατόρων.
3. Ἡ μόνιμος ἐπιβουλὴ τῆς Δύσεως ἀπὸ τοῦ Καρλομάγνου καὶ ἐντεῦθεν, ἐναντίον τοῦ Βυζαντίου, μὲ ἀποκορύφωσιν τὴν ἅλωσιν τῆς Κων/πόλεως τῷ 1204, ἐξ οὗ γεγονότος διεσπάσθη ἡ αὐτοκρατορία μέχρι τῆς πτώσεως αὐτῆς εἰς τοὺς Τούρκους τῷ 1453.
4. Ἡ παραμέλησις τοῦ στόλου καὶ ἡ παραχώρησις οἰκονομικῶν προνομίων εἰς τὰς Ἐνετικὰς πόλεις τῆς Β. Ἰταλίας. Ἔκτοτε τὴν οἰκονομικὴν ζωὴν τοῦ Βυζαντίου ἤλεγξαν οἱ Ἐνετοὶ μέχρι τῆς πτώσεώς του εἰς τοὺς Τούρκους, εἰς ἣν πτῶσιν συνετέλεσεν ὁ οἰκονομικὸς ἔλεγχος τῆς αὐτοκρατορίας ὑπ΄ αὐτῶν.
5. Ἡ βαρεῖα φορολογία τῆς κεντρικῆς κυβερνήσεως τῆς Κων/πόλεως, εἰς βάρος τῶν ἀνατολικῶν ἐπαρχιῶν, Συρίας, Παλαιστίνης καὶ Αἰγύπτου, ἐγένετο ἀφορμή, ὥστε οἱ γηγενεῖς πληθυσμοὶ τῶν περιοχῶν αὐτῶν, ἀγανακτισμένοι νὰ δεχθοῦν, ὡς ἐλευθερωτὰς τοὺς Ἄραβας κατακτητὰς τὸν 7ον αἰῶνα.
6. Ἡ ἀπουσία τοῦ πνεύματος τῆς θυσίας καὶ ἡ στρατολόγησις διὰ τὴν ἄμυναν τοῦ κράτους ξένων μισθοφόρων, ἀντὶ τῶν γηγενῶν στρατιωτῶν, προὐξένησε τὴν ἧτταν τοῦ Ματζικέρτ τῷ 1071, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ὑποδουλωθῇ ὁλόκληρος ἡ Μικρὰ Ἀσία εἰς τοὺς Τούρκους ἐντὸς ἑβδομήκοντα ἐτῶν.
7. Εἰς τὴν πτῶσιν τῶν ἀνατολικῶν ἐπαρχιῶν τῆς αὐτοκρατορίας συνετέλεσεν καὶ ἡ διαφοροποίησις τῶν ἐπαρχιῶν αὐτῶν ἐκ τῆς Ὀρθοδοξίας διὰ τῆς ἐπικρατήσεως τοῦ μονοφυσιτισμοῦ καὶ τοῦ νεστοριανισμοῦ. Τοῦτο ἐλυμήνατο τὴν πνευματικὴν ἑνότητα τοῦ κράτους καὶ ἐδημιούργησε τὰς ἀποσχίσεις.
Ἡ στήριξις τοῦ Γένους κατὰ τὴν περίοδον τῆς Τουρκοκρατίας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὴν γλῶσσαν καὶ τὸν πολιτισμὸν τῶν Ἑλλήνων, διέσωσαν τὸ ἔθνος εἰς τοὺς σκοτεινοὺς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας καὶ ἀπέτρεψαν τὸν ἐκμουσουλμανισμὸν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀφομοίωσίν του εἰς τοὺς Τούρκους.
Ἡ ἀναβίωσις τοῦ πνεύματος τῆς θυσίας εἰς τοὺς ἥρωας τῆς ἐλευθερίας τοῦ 1821, καὶ ἡ στήριξις τῶν ἡρώων εἰς τὸν τριαδικὸν Θεόν, ἐδημιούργησαν τὸ νέον Ἑλληνικὸν κράτος. Καρπὸς τῆς φιλοπατρίας καὶ τῆς εὐλαβείας των εἶναι ἡ πρόταξις εἰς τὸ πρῶτον Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος τοῦ ὀνόματος τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος. Γι΄ αὐτὸ τὸ θεϊκὸν ὄνομα καὶ γι΄ αὐτὰ τὰ ἑλληνικὰ χώματα ἔχυσαν τὸ αἷμά των.
Οὐδεὶς ἔχει δικαίωμα, εἴτε πρωθυπουργὸς ὀνομάζεται εἴτε ὁποιοσδήποτε πολίτης, νὰ καταπατῇ τὸ θεϊκὸν αὐτὸ ὄνομα καὶ νὰ ξεπουλᾷ τὰ αἱματοβαμμένα ἑλληνικὰ χώματα. Ὅσοι δὲν σεβασθοῦν τὰ ἀνωτέρω θὰ λογοδοτήσουν εἰς τὴν ἱστορίαν καὶ θὰ στιγματιστοῦν ἀπὸ τοὺς ἐπιγιγνομένους.
Τὸ ἄρθρον 33 τοῦ Συντάγματος προβλέπει τὸν τύπον τοῦ ὅρκου τὸν ὁποῖον δίδει ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας: «Ὁρκίζομαι εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος…»
Αὐτονόητον τυγχάνει, ὅτι καὶ ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς χώρας καὶ οἱ βουλευταὶ τοῦ ἑλληνικοῦ κοινοβουλίου, ὑποχρεοῦνται νὰ ὁρκισθοῦν εἰς τὸν αὐτὸν τύπον τοῦ ὅρκου.
Ἡ περιφρόνησις τοῦ διαχρονικοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς των ἀποτελεῖ ὕβριν ἐναντίον τῶν προγόνων μας.
Θεωρῶ λίαν προσφυὲς νὰ κατακλείσω τὴν παροῦσαν ἔμπονον καὶ ὀδυνηρὰν ἐπιστολήν μου, μὲ τοὺς ἀκολούθους λόγους τοῦ μεγάλου λογοτέχνου τοῦ νέου ἑλληνισμοῦ Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη:
«Ἄμυνα περὶ πάτρης θὰ ἦτο ἡ εὐσυνείδητος λειτουργία τῶν θεσμῶν, ἡ ἐθνικὴ ἀγωγή, ἡ χρηστὴ διοίκησις, ἡ καταπολέμησις τοῦ ξένου ὑλισμοῦ καὶ τοῦ πιθηκισμοῦ, τοῦ διαφθείραντος τὸ φρόνημα καὶ ἐκφυλίσαντος σήμερον τὸ ἔθνος, καὶ ἡ πρόληψις τῆς χρεοκοπίας.
Τίς ἠμύνθη περὶ πάτρης;
Καὶ τί πταίει ἡ γλαῦξ, ἡ θρηνοῦσα ἐπὶ ἐρειπίων; Πταίουν οἱ πλάσαντες τὰ ἐρείπια. Καὶ τὰ ἐρείπια τὰ ἔπλασαν οἱ ἀνίκανοι κυβερνῆται τῆς Ἑλλάδος.» (Ἅπαντα,ἔκδ. Δόμος, τόμος 5ος, σ. 254)
Ἐπὶ δὲ τούτοις διατελῶ μετ΄ ἐξιδιασμένης τιμῆς καὶ εὐχῶν.
Ἱερομόναχος Δαμασκηνὸς
ἐν τῷ ἀσκητηρίῳ τοῦ Φιλαδέλφου
τοῦ Ἁγίου ὄρους Ἄθω
πηγη
